Mετάφραση: Φερνάντο Σορεντίνο / “Το διαιτολόγιο των αλόγων”
Μετάφραση: Ελευθέριος Μακεδόνας //
Φερνάντο Σορεντίνο (Fernando Sorrentino)
Το διαιτολόγιο των αλόγων [El régimen alimenticio de los caballos]
Καθόλου βέβαιο δεν είναι επίσης κι ότι τα άλογα είναι αποκλειστικά φυτοφάγα ζώα. Ο Δρ. Λούντβιχ Μπόιτους έχει αποδείξει, ότι οι άνθρωποι των πρωτόγονων πολιτισμών υπήρξαν αυτοί που τα συνήθισαν σ’ αυτό το διαιτολόγιο: αυτό υπαγόρευσαν συγκεκριμένοι οικονομικοί λόγοι και, κυρίως, κάποιοι λόγοι ασφάλειας.
Γεγονός παραμένει πάντως, ότι σε κάθε άλογο υφέρπει ένα τρομερό σαρκοβόρο ένστικτο. Ακόμη χειρότερα: τα άλογα είναι τα μόνα από καταβολής κόσμου σαρκοβόρα ζώα. Πράγματι, εάν κάποιο άλογο τραφεί επί έναν μόνο μήνα αποκλειστικά και μόνο με ωμό κρέας, τόσο η μορφή, όσο κι οι συνήθειες του ζώου υφίστανται μία μεταμόρφωση: τα αθώα, καφετιά μάτια του αποκτούν μια ώχρινη πινελιά μοχθηρίας֗ οι κυνόδοντές του μεγαλώνουν και κυρτώνουν֗ το βάδισμά του γίνεται ελικοειδές κι αθόρυβο σαν της γάτας﮲ οι κινήσεις του τείνουν να γίνουν μουλωχτές ﮲τα νύχια του, απαλλαγμένα από το κοκάλινο κέλυφός τους, μετατρέπονται σε οπλές. Το άλογο είναι τώρα το πιο δυνατό, το πιο μεγαλόσωμο, το πιο ταχύ κι ευκίνητο από όλα τα σαρκοβόρα ζώα.
Οι πρωτόγονοι εκείνοι άνθρωποι, που κατάφεραν να χειραγωγήσουν τη δύναμη του μοναδικού άγριου θηρίου που ερήμωνε τους οικισμούς τους και να τη διοχετεύσουν προς χρήσιμες για αυτούς εργασίες, αντιλήφθηκαν λίγο μετά, ότι θα έπρεπε επίσης να χρωματίσουν αυτόν τον κόσμο και με μία πινελιά ενός ελαφρώς πιο ήπιου τρόμου. Τότε ήταν λοιπόν, που επέλεξαν ορισμένα όμορφα, άκακα, αλλά και άχρηστα συνάμα ζώα, τα οποία μέχρι εκείνην τη στιγμή συνήθιζαν να καταβροχθίζουν τις σοδειές τους και εκπαίδευσαν πλέον αυτά στη γεύση τού κρέατος: έτσι, προέκυψαν οι τίγρεις και τα λιοντάρια, οι πάνθηρες κι οι ιαγουάροι.
[Από το Αυτοκρατορίες κι υποτέλειες, Βαρκελώνη, Εκδοτικός Οίκος Seix Barral, 1972.]
Φερνάντο Σορεντίνο (1942, -)
Ο Φερνάντο Σορεντίνο γεννήθηκε στο Μπουένος Άιρες, την εαρινή περίοδο που αντιστοιχεί στο ζώδιο του Σκορπιού, το 1942.
Τα πιο πρόσφατα βιβλία με διηγήματά του είναι τα: Το έγκλημα του Αγίου Αλβέρτου (Μπουένος Άιρες, Εκδοτικός Οίκος Losada, 2018), Το κέντρο τού ιστού τής αράχνης (Μπουένος Άιρες, Εκδοτικός Οίκος Longseller, 2018), Ομπρέλες, προκαταλήψεις και κροκόδειλοι (Βερακρούς, Instituto Literario de Veracruz, 2013), Λυμένο πρόβλημα/Problem gelöst (2014), δίγλωσση έκδοση στα Ισπανικά/Γερμανικά (Ντίσελντορφ, Düsseldorf University Press, 2014), Οι βασιλείς τής γιορτής και άλλα διηγήματα με μία δόση χιούμορ (Μαδρίτη, Apache Libros, 2015) και Για να προστατευτεί κανείς από τους σκορπιούς κι άλλα ασυνήθιστα διηγήματα (Μαδρίτη, Apache Libros, 2018).
Huadi (Hugo Alberto Díaz – Ούγκο Αλμπέρτο Ντίας)
Σκιτσογράφος εκδόσεων και εικονογράφος. Ως σκιτσογράφος εργάσθηκε στις εφημερίδες La Nación (επί 25 έτη), El Día τής Λα Πλάτα, El Cronista Comercial, El Periodista, Sur, La Voz. Τα σκίτσα του έχουν συμπεριληφθεί σε μεγάλο αριθμό βιβλίων, από εκδοτικούς οίκους όπως οι Sudamericana, Estrada, Aique, Plus Ultra, Edebé, AZ, Colihue και Alfaguara, μεταξύ πολλών άλλων, καθώς επίσης και σε περιοδικά όπως τα Humor, Péndulo, GEO κλπ.
Όταν ήταν πέντε ετών, ο Ντόναλντ Ντακ τον “μάγεψε” και σύντομα ανακάλυψε και τον Μίκυ Μάους. Αργότερα, ο Patoruzito, το Astro Boy, ο Lúpin, ο Bicho κι ο Gordi, ο Ratamán[1] κι ο Doctor Pavura τον ώθησαν να μάθει τα μυστικά τής ιστορίας κόμικ, υπό την καθοδήγηση των δασκάλων του Félix Saborido και Alberto Breccia. “Είχα επίγνωση της περιπέτειας στην οποία έμπαινα. Δεν θα υπήρχε γυρισμός πια. Όπως και δεν υπήρξε”, λέει ο Huadi.
Το 2013, η SIP (Διαμερικανική Ένωση Τύπου) των Ηνωμένων Πολιτειών τού απένειμε το πρώτο βραβείο καλύτερου πολιτικού σκιτσογράφου τής Αμερικανικής Ηπείρου.
[1] Ήρωες αργεντινών κόμικς, με εξαίρεση το Astro Boy, το οποίο είναι Ιαπωνικό manga.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Βίος επί Κρόνου
30/04/2024, 7:34 μμ -
Διήγημα: “Do-nuts-Μέρες και νύχτες στο Παλέρμο” (Α΄ μέρος)
30/04/2024, 7:31 μμ -
Διήγημα: “Νυχτερινό Επισκεπτήριο”
30/04/2024, 7:28 μμ -
Aπόσπασμα. “Tα μπλουζ της Μεγάλης Τρίτης”
30/04/2024, 7:27 μμ -
Προτασιακότητα… εμβιωμένη
30/04/2024, 7:25 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Ποίημα: “Χριστούγεννα”
Γράφει ο Χρήστος Χαρακόπουλος // * Χριστούγεννα Χριστούγεννα Χριστούγεννα δεν είναι τα στολισμένα έλατα στους δρόμους, τα κάλαντα στις γειτονιές, οι μυρωδιές από τη γεμιστή γαλοπούλα, τα ακριβά δώρα, και οι απρόσωπες ευχές. Χριστούγεννα είναι
Περισσότερα -
Ποίηση: “Οι άλλοι”
Γράφει η Έμμα Τσιβρά // “Οι άλλοι” Μας κρύβει το πλήθος -σαν μάλλινη καρό κουβέρτα βαραίνει τα μοναχικά μας δρομολόγια -σε ώρες αιχμής σπρώχνει τα βήματά μας σε παράλληλες διαδρομές -πνίγει τη σκοτεινή μας έλξη
Περισσότερα -
Καίτη Βασιλάκου: «Η γραφή είναι η μνήμη της ανθρωπότητας»
Συνέντευξη στο Δημήτρη Βαρβαρήγο // και στη Νιόβη Ιωάννου // Η Καίτη Βασιλάκου, σπούδασε Αρχαιολογία και Ιστορία στο πανεπιστήμιο Αθηνών και στη συνέχεια διορίστηκε στη Μέση Εκπαίδευση ως φιλόλογος. Από μικρή της άρεσε να σκαρώνει στιχάκια και ιστορίες, κάτι που συνέχισε
Περισσότερα -
☆ Εξήντα ολόκληρα χρόνια “Άγνωστη πορεία”
Γράφει η Ελένη Χωρεάνθη // [Φέτος, με τη συμπλήρωση 60 χρόνων από την πρώτη έκδοση της συλλογής ποιημάτων μου με τίτλο “Λίγα λουλούδια”, γιορτάζουμε τα εξηκοστά γενέθλιά της με τη δημοσίευση πέντε ποιημάτων που δίνουν το
Περισσότερα -
Εκεί όπου κρύβεται η ομορφιά του κόσμου
Γράφει η Ελένη Μπετεινάκη // * Στις λέξεις και στα παραμύθια κρύβεται η μαγεία, οι αλήθειες κι η ομορφιά του κόσμου. Τα αδύνατα που γίνονται δυνατά και οι πιο σπουδαίες πράξεις των ανθρώπων. Η αγάπη πάλι που κατοικεί;
Περισσότερα -
Τέσσερα ποιήματα
Του Χρήστου Κεραμίδη // ΑΠΟΦΑΣΗ Ανά διαστήματα βήχας ξερός του έπνιγε τον λαιμό. Μιλούσε χωρίς να σταματά. Ήξερε ότι αυτό τον μείωνε στα μάτια της, αλλά συνέχιζε… Δεν μπορούσε να σιωπήσει. Η σιωπή, του φαινόταν ανυπόφερτη.
Περισσότερα -
Tρία ποιήματα
Γράφει ο Γρηγόρης Παπαϊωάννου // Ύμνος στις αυτοκρατορίες μας Κοιτάζω τις αυτοκρατορίες μας για να συναντηθούμε επιτέλους ως άνθρωποι. Ριψοκίνδυνο κάπως ,θα πρόσθετε κανείς για ένα είδος του βασιλείου των ζώων! Να χαμηλώσουμε τους
Περισσότερα