Ένα μυθιστόρημα βίαιης ενηλικίωσης
Γράφει η Μαρία Βρέντζου //
«Ο γαλατάς» της Άννα Μπερνς, Ιρλανδία, Μετάφραση: Μαρία Αγγελίδου, εκδόσεις Gutenberg 2019, σελ. 553
Η Άννα Μπέρνς, γεννημένη στο Μπέλφαστ το 1962 και εγκατεστημένη στην Μεγάλη Βρετανία από το 1987, απέσπασε το βραβείο Booker του 2018, με το αριστουργηματικό βιβλίο της «Ο γαλατάς».
Το μυθιστόρημα ξεκινάει από το τέλος της ιστορίας, δίνοντας στον αναγνώστη την πληροφορία πως ο περίφημος γαλατάς σκοτώθηκε. Πρωτοπρόσωπη αφηγήτρια είναι η δεκαοκτάχρονη ανώνυμη κεντρική ηρωίδα που η συγγραφέας επιλέγει να την ονομάσει «μεσαία αδελφή» από τη θέση που κατέχει στην οικογενειακή ιεραρχία ή «η κοπέλα που διάβαζε περπατώντας» από τη συνήθειά της να περπατάει στους δρόμους με ένα κλασσικό βιβλίο του 19ου αιώνα, διαβάζοντάς το, στην προσπάθειά της να ξεφύγει από μία σκληρή καθημερινότητα που αποτελείται από βία, δολοφονίες, ακρωτηριασμούς και βόμβες. Φυσικά το σκηνικό είναι «η χώρα πέρα από το σύνορο» δηλαδή η Δημοκρατία της Ιρλανδίας μέσα από την αλληλεπίδρασή της με την «χώρα πάνω από το νερό» δηλαδή την Μεγάλη Βρετανία κατά τη δεκαετία του ΄70.
Η ηρωίδα ζει με την πολυμελή οικογένειά της σε μία γειτονιά του Μπέλφαστ ελεγχόμενη από τους εθνικιστές και δυστυχώς για την ίδια ξεχωρίζει από τον μέσο όρο αφού την ενδιαφέρει η λογοτεχνία και η εκμάθηση γαλλικών, αγαπάει το τζόκινγκ ενώ διατηρεί μία «ίσως σχέση» με τον «ίσως φίλο», για την οποία δεν παίρνει καμία απόφαση να της δώσει επίσημο χαρακτήρα όπως απαιτείται από το συντηρητικό καθολικό περιβάλλον της. Όλα αυτά κάνουν τη ζωή της ανυπόφορη αφού μέσα σε μία πουριτανική κοινωνία όπου η κάθε σου επιλογή είναι μία πολιτική δήλωση, όποιος τολμάει να διαφέρει θεωρείται από απροσάρμοστος έως σαλεμένος.
Σ’ αυτό το παρανοϊκό και αρχέγονο πλαίσιο, όπου οι πάντες υποψιάζονται τους πάντες, ο περίφημος «Γαλατάς» που φυσικά δεν ασκεί το εν λόγω επάγγελμα, παντρεμένος, ώριμος σε ηλικία και το σημαντικότερο απ’ όλα ανώτερο στέλεχος της μυστικής υπηρεσίας πληροφοριών των εθνικιστών αρχίζει να παρενοχλεί σεξουαλικά αυτήν την νέα κοπέλα, διαδίδοντας παράλληλα φήμες για μια υποτιθέμενη σχέση τους. Χαρακτηριστικό είναι ότι τίποτα δεν λέγεται ευθέως αλλά τα πάντα υπαινίσσονται, μέσα από μία σειρά καθόλου τυχαίων συναντήσεων, οι οποίες την κάνουν να σκέφτεται ότι την παρακολουθούν όλη την ώρα, πράγμα που της προκαλεί μία έντονη αίσθηση αδυναμίας και διανοητικής σύγχυσης, κατάσταση που την οδηγεί τελικά σε επαναλαμβανόμενα φριχτά σωματικά ρίγη φόβου.
Anna Burns
Τα κουτσομπολιά δεν αργούν να έρθουν ενώ το «δεν ξέρω» είναι η μόνιμη άμυνα της στις επιθέσεις των ερωτήσεων. Σε μία μάτσο κοινωνία όπου η γυναίκα θήραμα θεωρείται δεδομένη χωρίς τη συγκατάθεσή της, δεν είναι δύσκολο τα πράγματα να χάσουν το νόημα και την ομορφιά τους. Υπάρχει όμως και ο από μηχανής θεός που μπορεί να ανατρέψει τα πάντα.
Ένα από τα ωραιότερα κείμενα για τη διαφθορά και την ανηθικότητα της βίας, με την κοινωνική παρακμή και την προσβολή της ανθρώπινης ευπρέπειας που ακολουθούν. Ένα μυθιστόρημα βίαιης ενηλικίωσης.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Ένα νέο λογοτεχνικό «τοπίο»;
16/04/2024, 9:09 μμ -
Παρακείμενα: «Το παρήγορο συναίσθημα της εσωτερικής έκλαμψης»
16/04/2024, 9:08 μμ -
Η δύναμη του πεπρωμένου
16/04/2024, 9:06 μμ -
Παραμύθια από ζάχαρη, μέλι και ποίηση
16/04/2024, 9:05 μμ -
Ψυχολογικά περάσματα προς τη βιολογική ολοκλήρωση
16/04/2024, 9:00 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Ποίηση: “Το τώρα είναι αιώνιο”
Γράφει η Ζωή Καραπατάκη // Είναι ώρα να μεθύσετε! Για να μην είστε οι βασανισμένοι σκλάβοι του χρόνου ! Με κρασί με ποίηση με αρετή ….με ό τι θέλετε! Charles Baudelaire O άνθρωπος με
Περισσότερα -
✔️ Βαγγέλης Προβιάς: «Προσεύχομαι να είναι ένα μυθιστόρημα που θα κάνει πάταγο… στο ψυχικό μου τοπίο!»
Συνέντευξη στην Ελένη Γκίκα // «Ίσως ακουστεί λίγο περίεργο αυτό, αλλά διαπιστώνω πως μου αρέσουν οι σιωπηλοί, δειλοί, συνεσταλμένοι ήρωες. Η άδεια που έχω να μπαίνω στο μυαλό και την καρδιά τους (αυτονόητη, αφού σε μένα οφείλουν την ύπαρξή τους) όπου «υπάρχει»
Περισσότερα -
Χαραυγή ανάμεσα σε σκοτάδια
Γράφει ο Κωνσταντίνος Μπούρας // * Μάριος Μιχαηλίδης, «Των Ενυπνίων», Εκδόσεις Νίκας, Αθήνα, Μάϊος 2021, σελ. 52 Έκτη ποιητική συλλογή (κυκλοφορούν και έξι πεζογραφήματα) του Κύπριου Μάριου Μιχαηλίδη που τιμάει την ελληνική γλώσσα καλλιεργώντας και αναπτύσσοντας μίαν ιδιόλεκτο
Περισσότερα -
Μύθοι και θρύλοι
Γράφει η Ελένη Μπετεινάκη // * Μύθος και όνειρο σαν ενωθούν το αποτέλεσμα θα βγει άκρως εντυπωσιακό. Τότε θα φτιαχτεί κι ένα νέο παραμύθι που θα συντροφεύει όλους μας στα επόμενα χρόνια. Τόλμημα λέγεται να μπορεί κάποιος με ιδιαίτερο
Περισσότερα -
Όταν το τραύμα γεννά καλές τέχνες
Γράφει η Κλεοπάτρα Λυμπέρη // Εύα Σταματοπούλου «Της ψυχής μου αναλλοίωτο φως», Εκδόσεις (.poema…) Σκέφτομαι άρα υπάρχω Στον κήπο του μυαλού σας Εύα Σταματοπούλου Το ουσιώδες στην τέχνη είναι να εκφράζεσαι, γράφει ο Φερνάντο Πεσσόα. Σε μια
Περισσότερα -
Ο Χάρης Γαντζούδης απαντά στο Ερωτηματολόγιο του Προυστ
Ποιο είναι το κυρίαρχο γνώρισμα του χαρακτήρα σας; Υπομονή, επιμονή… Ποια αρετή ζηλεύετε σ’ έναν άντρα; Υπευθυνότητα, ειλικρίνεια Ποια αρετή ζηλεύετε σε μια γυναίκα; Υπευθυνότητα, ειλικρίνεια Τι εκτιμάτε περισσότερο στους φίλους σας; Την αλήθεια τους.
Περισσότερα -
Διήγημα: “Τα γκρέμια”
Του Χρήστου Κεραμίδη // “Τα γκρέμια” Με τον θάνατο του πατέρα η σκληρή ήρθε ορφάνια. Η μητέρα, ένας ασθενικός τύπος γυναίκας. Η ευάλωτη υγεία της, τις μέρες εκείνες, είχε επιδεινωθεί. Συχνά, τις νύχτες, κουλουριάζαμε
Περισσότερα
