Ένα ποίημα και τρεις φωτογραφίες
Της Αργυρώς Κωνσταντάκη //
Παρακμάζω παρήκμασα
Επιθυμώ την κρύπτη της πιο βαθιάς μυρμηγκοφωλιάς
να κοιτάζω τον κόσμο της υπεράνω.
Ανεπιθύμητος να μαι
και να δέχομαι την επίθεση των αυτοχθόνων.
Εχθρός της κοινότητας
εχθρός αόρατος
απτός ωστόσο
γίγας να μαι
και να ναι στο έλεός μου οι κερασφόροι μικροί δαίμονες…
Δοξάζω απόψε την παρακμή εφόσον
δε μισώ πια αυτή τη χώρα.
Δε μισώ καν αυτή τη χώρα πια.
Δε μισώ καν.
Κοιτάζω το θολό φεγγάρι
συστρέφεται το στομάχι μου
κι ο καταπιώνας μπουκώνει αέρα και χώμα
το σύμπαν απόψε δε διαστέλλεται,
τζάμπα οι ωδίνες!
Μόνο συστολές σ’ ένα τράχηλο που σκληραίνει
να κρατήσει το τέρας στο αυγό του…
μα κείνο τρέμει από ηδονή.
Μαστιγώνει το θερμό πηχτό αέρα και σφυρίζει
φτύνοντας δηλητήριο.
Στη μυρμηγκοφωλιά οι μικροί δαίμονες παλεύουν να διώξουν τον εισβολέα.
Τέλος και της παρακμής!
Τα μυρμήγκια θα λιώσουν κάτω απ’ τα πέλματα
– του αέρα; τα δικά μου;
… αδιάφορο!
Κι ο εχθρός θα βαλτώσει στην πήχτρα
και το θολό φεγγάρι θα συστέλλεται σε μάζα πυκνότατη και θα ρθει να με χαιρετήσει
κουνώντας μαντήλι μεταξωτό…
(Φωτο επίσης της παρακμής…)
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Ποίημα: “Τυφλή ελεγεία”
30/04/2024, 7:42 μμ -
Ποίημα: “Eλάχιστο”
30/04/2024, 7:40 μμ -
Ποίημα: “Ο καλύτερος εχθρός”
30/04/2024, 7:39 μμ -
Ποίημα: “Φθορά”
30/04/2024, 7:37 μμ -
Ποίημα: “Λύτρωσις”
30/04/2024, 7:36 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Oι εικονογραφήσεις από το βιβλίο “Θεωρία των Χρωμάτων” του Γκαίτε του 1810.
Eπιμέλεια: Δήμητρα Ντζαδήμα // Τι είδους βιβλίο είναι άραγε η “Θεωρία των χρωμάτων” του Γκαίτε; Είναι επιστημονικό εγχειρίδιο; Φιλοσοφική θεωρία; Ή μήπως όλα αυτά μαζί; Μοιάζει παράξενο ένας μεγάλος ποιητής -όχι ο καθ’ ύλην αρμόδιος- να θέλει να μας
Περισσότερα -
H παραμυθένια καθημερινότητα
της Ελένης Μπετεινάκη // * Τούτες οι ιστορίες «μιλάνε» για θέματα καθημερινά. Της Ημέρας και της Νύχτας… Πόσες φορές το κλάμα ενός μικρού παιδιού δεν ακούγεται μέσα στην ησυχία της νύχτας που ζητά το μαγικό ραβδάκι της νεράιδας ή
Περισσότερα -
Λογοτεχνική Μελέτη Θανάτου
Γράφει ο Κώστας Τραχανάς // «Οι αυτόχειρες» του Γκυ Ντε Μωπασάν, Μετάφραση: Γιώργος Ξενάριος, Εκδόσεις Κέδρος 2018, σελ. 127 Σε όλο το φάσμα της λεγόμενης «λογοτεχνίας της απελπισίας» η αυτοχειρία κατέχει περίοπτη θέση. Από τις διάσημες Καρένινα και
Περισσότερα -
Σπουδή πάνω στην απώλεια, την επιθυμία, τη μνήμη, τη σχέση αλήθειας και μύθου, παρελθόντος και παρόντος
Γράφει η Νάντια Τράτα // “ΣΑΛΤΟΣ” του Ανδρέα Νικολακόπουλου, Εκδόσεις Ίκαρος Enfer ou Ciel, qu’importe? Au fond de l’Inconnu pour trouver du nouveau! “Le voyage”, Fleurs du Mal, Charles Baudelaire Κλείνοντας την ανεπίσημη τριλογία του χρέους, ο
Περισσότερα -
Ένα σουρεαλιστικό θεατρικό έργο που σκιαγραφεί ρεαλιστικά τις ανθρώπινες σχέσεις
Της Χρυσάνθης Ιακώβου // «Οι χειροπέδες της ευτυχίας» της Αντωνίας Θεοχαρίδου, Εκδόσεις Δωδώνη, 2021 Ενδιαφέρουσα ως προς τη γραφή της και ως προς τα θέματα που πραγματεύεται, η Αντωνία Θεοχαρίδου επανέρχεται στα ράφια των βιβλιοπωλείων (και ελπίζουμε και
Περισσότερα -
Οι λεπτές ισορροπίες της ζωής και της δημιουργίας
Από την Εύα Στάμου // Φώτης Θαλασσινός, “Λεπτές ισορροπίες”, Οδός Πανός, 2019 Παρακολουθώ την δουλειά του Φώτη Θαλασσινού από την εποχή της Λούπας (2007). Έκτοτε έχουν μεσολαβήσει αρκετά λογοτεχνικά βιβλία, θεατρικά έργα, άρθρα. Ακόμα και σε όσα γράφει
Περισσότερα -
✔ Προδημοσίευση – Ελένη Γκίκα «Ιδεολογικά ύποπτη», εκδ. Καλέντης
Ράγισε! Το να γλεντάς δεν είναι παρά μια μορφή αυτοκτονίας. Φ. Σ. Φιτζέραλντ «Και βέβαια έπαιξες. Όλη σου τη ζωή το ’χες το στοίχημα. Απλώς δεν το ’ξερες. Ξέρεις τι χρονιά γράφει πάνω το κέρμα; Χίλια εννιακόσια πενήντα οχτώ. Είκοσι δύο χρόνια ταξίδευε για να φτάσει εδώ. Και τώρα έφτασε.
Περισσότερα