Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Οι λεπτές ισορροπίες της ζωής και της δημιουργίας
25/09/2019, 8:35 πμ

Οι λεπτές ισορροπίες της ζωής και της δημιουργίας

Από την Εύα Στάμου //

 

Φώτης Θαλασσινός, “Λεπτές ισορροπίες”, Οδός Πανός, 2019

 

Παρακολουθώ την δουλειά του Φώτη Θαλασσινού από την εποχή της Λούπας (2007). Έκτοτε έχουν μεσολαβήσει αρκετά λογοτεχνικά βιβλία, θεατρικά έργα, άρθρα. Ακόμα και σε όσα γράφει  o Θαλασσινός στο φέισμπουκ μπορεί κανείς να ανασύρει μικρά διαμάντια γραφής – αυτό που χαρακτηρίζει άλλωστε  όλα του τα κείμενα, από τις απλές, αυθόρμητες  αναρτήσεις  έως τα λεπτοδουλεμένα λογοτεχνικά είναι η τόλμη, η εμβάθυνση και η ειλικρίνεια της έκφρασης.

Ο συγγραφέας δεν παραμένει στην επιδερμίδα των πραγμάτων ούτε όταν σχολιάζει την κοινωνική πραγματικότητα, ούτε όταν επιδίδεται σε ενδοσκόπηση και μοιράζεται με τους αναγνώστες εμπειρίες προσωπικές και σκέψεις που διαμορφώνουν την στάση ζωής του ή και συναισθήματα που απορρέουν από συζητήσεις, συναντήσεις και αποχωρισμούς, μετακινήσεις, απουσίες, συγγραφικές εμμονές, εσωτερικές και εξωτερικές συγκρούσεις.

Ίσως παλαιότερα κείμενά του να ήταν περισσότερο επιτηδευμένα και οι επιρροές από τους αγαπημένους του συγγραφείς πιο εμφανείς. Σε αυτό το βιβλίο η αναζήτηση του εαυτού στην οποία συστηματικά επιδίδεται ο Θαλασσινός καταλήγει στην σταδιακή αποκάλυψη όψεων της ζωής και του στοχασμού του συγγραφέα προς όφελος των αναγνωστών με μοναδική αμεσότητα. Η αγριάδα του παρελθόντος μοιάζει να έχει ως έναν τουλάχιστον βαθμό αντικατασταθεί από μια κατασταλαγμένη ωριμότητα.

Η αγωνία του συγγραφέα για την υγεία της μητέρας του, η ειλικρινής αναφορά στους τρόπους με τους οποίους βιώνει την σεξουαλικότητά του (Περιθωριακός στην Αθήνα), η επίγνωση πως ο θάνατος παραμονεύει την κάθε στιγμή (Στην κηδεία μου θέλω να παίξουν Evanescence), η επίκληση ενός προσωπικού Χριστού, η διεισδυτική ματιά με την οποία καθημερινά παρατηρεί τους ανθρώπους τους οποίους συναντά στο μετρό, το πάρκο, το καφενείο, (Συνεπιβάτες) αποτελούν θραύσματα ενός βίου μοναχικού που αντλεί δύναμη από τη λογοτεχνική δημιουργία και τις πνευματικές ανταλλαγές με τους φωτεινούς φάρους της ζωής του, όπως ο ποιητής Γιώργος Χρονάς και η πεζογράφος Ζυράννα Ζατέλη.

Η επιστροφή  του δημιουργού σε κάποια κλασικά λογοτεχνικά έργα που έχουν επηρεάσει γενιές αναγνωστών, η επιθυμία του να τα κατακτήσει ολοκληρωτικά, ή και να τα ξεπεράσει ξαναγράφοντας τα βασικά στοιχεία του μύθου με το προσωπικό του ύφος: «Για να σας πω την αλήθεια εκείνο που μου έρχεται στο μυαλό είναι να γράψω για τον ‘Λύκο της στέπας’ του Herman Hesse. Αλλά μ’ έναν τρόπο πρωτότυπο… Ύστερα μετανιώνω. Θέλω να βρω μια ιστορία, για την οποία κανείς δεν θα έχει ξανακούσει. Το μάτι του αναγνώστη θα απλώνεται γοητευμένο επάνω στην παρθένα έκτασή της.»

Ο Θαλασσινός παρατηρεί προσεκτικά τον περίγυρό του, ακούει, βλέπει, σημειώνει και κρίνει κρατώντας ο ίδιος τις λεπτές ισορροπίες ανάμεσα στον ήρωα των ιστοριών του και τον δημιουργό των ιστοριών αυτών. Χωρίς ίχνος ωραιοποίησης αλλά με αληθινή διάθεση κατανόησης των πράξεων, των  λόγων και της σιωπής φίλων και συνοδοιπόρων, όπως ο Όλι και η Ματίνα στο διήγημα με τίτλο «Οι εριστικοί», μια ιδιαίτερα διεισδυτική και συνάμα τρυφερή ιστορία, αλλά και αγνώστων που κάπου έτυχε να συναντήσει.

 

Φώτης Θαλασσινός

 

Ο Φώτης Θαλασσινός επιδίδεται σε ένα είδος ημερολογιακής γραφής που δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως autοfiction, όπως επιβάλουν οι τρέχουσες λογοτεχνικές τάσεις, εφόσον δεν εξαντλείται στην μεθοδική επεξεργασία της αλήθειας και την ανάμειξή της με την επινόηση. Μας παραδίδει, αντιθέτως, μια σειρά ιστοριών καθαρά προσωπικών βιωμάτων με στοιχεία δοκιμιακά, γραφή λογοτεχνική, και κεντρικό ήρωα τον ίδιο τον συγγραφέα.

Ως συγγραφέας ο Θαλασσινός νοιάζεται για την επικοινωνία με τον αναγνώστη, είναι φανερό πως ενδιαφέρεται για την πρόσληψη του έργου από όσους το διαβάσουν, εξ ου και το συναισθηματικό και πνευματικό στριπτίζ που επιχειρεί προκειμένου να βγει στο φως έχοντας διασχίσει ψυχικά σκοτάδια και βάσανα που αρμόζουν σε κάθε αληθινό δημιουργό που αναμετράται καθημερινά με τους μεγάλους της Λογοτεχνίας μα και τις προκλήσεις της καθημερινότητας.

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top