Fractal

17 Μαΐου – Σάντρο Μποτιτσέλλι

Eπιμέλεια: Δήμητρα Ντζαδήμα //

 

Σαν σήμερα, το 1510, πέθανε ο Ιταλός ζωγράφος, Σάντρο Μποτιτσέλλι, το ταλέντο του οποίου χαρακτήρισε την πρώιμη περίοδο της Αναγέννησης. Με μοναδικό ύφος που κατέστησε τα έργα του αναγνωρίσιμα, ο Botticelli άφησε πίσω αριστουργήματα όπως «Η γέννηση της Αφροδίτης» και η «Άνοιξη». To όνομα Μποττιτσέλλι (botticelli) προέρχεται πιθανόν από το προσωνύμιο Il Botticello (μικρό βαρέλι) του αδελφού του, Τζοβάννι, το οποίο απέκτησε λόγω του πάχους του. Το προσωνύμιο αυτό καθιερώθηκε καθώς φαίνεται και αποδόθηκε σε όλη την οικογένεια. Σύμφωνα με μία άλλη εξήγηση, το όνομα Μποττιτσέλλι προήλθε από τον όρο batigellο, που χαρακτήριζε εκείνον που επεξεργαζόταν τον χρυσό. Τόσο ο ίδιος όσο και ο αδελφός του, Αντόνιο, εξασκήθηκαν στη χρυσοτεχνία. Άλλες πηγές αναφέρουν πως Μποττιτσέλλι ήταν το όνομα του χρυσοτέχνη στον οποίο μαθήτευσε.

 

Το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς του έγινε για παραγγελίες της πανίσχυρης οικογένειας των Medici, οι οποίοι κατείχαν κορυφαία θέση στην κοινωνία της Φλωρεντίας. Το ύφος του κατέληξε να είναι εμφανώς διακριτό, τα πορτρέτα του έμοιαζαν μελαγχολικά ή θλιμμένα, ενώ η αίσθηση ροής που έδινε στην κίνηση σύντομα έγινε αναγνωρίσιμη και χαρακτηριστική του πινέλου του. Στο έργο του περιλάμβανε στοιχεία τόσο από τη χριστιανική παράδοση όσο και από την παγανιστική. Με το πέρασμα των χρόνων το ύφος του παρουσίασε αξιοσημείωτη αλλαγή ενώ έγινε ακόλουθος του μοναχού Savonarola, ο οποίος είχε μεγάλη απήχηση στην Φλωρεντία. Πολλά από τα μέχρι τότε έργα του κρίθηκαν ασεβή προς το θεό και κάηκαν μαζί με διάφορα βιβλία.

Κέρδισε τη φήμη του ζωγράφου που φιλοτεχνούσε εξαιρετικά Αγίες Τράπεζες και κέρδισε σημαντικά ποσά από τις αναθέσεις που λάμβανε. Λόγω του σεβασμού στο πρόσωπό του, συμμετείχε στην επιτροπή που επέλεξε το σημείο όπου ο Michelangelo θα τοποθετούσε το άγαλμά του, Δαυίδ. Ο Sandro Botticelli έφυγε από τη ζωή σε ηλικία περίπου 65 ετών, κατά πολλούς φτωχός και άσημος την ώρα του θανάτου του, κάτι που προέκυψε λόγω της τεράστιας φήμης που είχαν πλέον οι νεότεροί του Michelangelo, Raphael και Leonardo Da Vinci.

Ο βιογράφος του Τζόρτζιο Βαζάρι έχει πει:


«Ο Μποτιτσέλι σχεδίαζε τόσο συχνά, ώστε μετά το θάνατό του χρειάστηκε να περάσει πολύς καιρός για να μπορέσουν να συγκεντρωθούν και να μελετηθούν όλα του τα σχέδια».

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top