Fractal

Sex, Drugs and Rock ΄n΄ Roll

Γράφει η Μαρία Βρέντζου //

 

«Βερνόν Σουμπουτέξ» της Βιρζινί Ντεπάντ, εκδόσεις Στερέωμα, μετάφραση Ρίτα Κολαΐτη, Γαλλία, 2020, σελ. 440

 

Ποια είναι αυτή η Γαλλίδα συγγραφέας που η κριτική την ονόμασε “θηλυκό ροκ Μπαλζάκ”; Η πενηντάχρονη Βιρζινί Ντεπάντ, με το πρώτο μέρος της τριλογίας της “Βερνόν Σουμπουτέξ” μας προσφέρει ένα καθαρά αναρχοκοινωνικό μυθιστόρημα που δίνει απάντηση στο ερώτημα του πως καταλήγει κανείς να γίνει άστεγος.

Ο Βερνόν Σουμπουτέξ διατηρεί για χρόνια το ιστορικό  δισκάδικο Revolver, έναν σύγχρονο μουσικό ναό του ροκ για μυημένους. Δυστυχώς όμως το 2006 με την παρακμή του βινυλίου και των CD έρχεται το κλείσιμο και η ανεργία. Αρχικά ο ήρωας βιοπορίζεται από το επίδομα αλληλεγγύης αλλά και πουλώντας από το στοκ του καταστήματος στο διαδίκτυο. Παράλληλα το ενοίκιό του πληρώνεται από τον διάσημο μαύρο τραγουδιστή φίλο του Αλέξ Μπλιτς. Όταν ο τελευταίος πεθαίνει από υπερβολική δόση ναρκωτικών, ο Βερνόν θα βρεθεί στο δρόμο. Σε μια ύστατη προσπάθεια να μην καταλήξει κλοσάρ, θα χτυπήσει τις πόρτες φίλων και γνωστών προκειμένου να του παραχωρήσουν τον καναπέ τους για δυο τρεις μέρες ο καθένας. Έτσι παράλληλα με την περιπλάνηση του πρωταγωνιστή στο Παρίσι, παρακολουθούμε την περιγραφή όλων εκείνων των προσωπικοτήτων που του προσφέρουν φιλοξενία, πράγμα που εν τέλει αποτελεί το σχηματισμό ενός ενδιαφέροντος ψηφιδωτού της γαλλικής κοινωνίας.

Ο Βερνόν δεν είναι κανένας άγιος. Αν και χαμηλών τόνων και καλόβολος, είναι εξαιρετικά ανώριμος, σαν ένας αιώνιος έφηβος που έχει πέραση στις γυναίκες, αποφεύγει όμως τη σοβαρή δέσμευση και τις υποχρεώσεις. Πολλές φορές αδυνατεί να αναγνωρίσει τα λάθη του, ακόμη και το ότι έχει ασυναίσθητα πληγώσει κάποιους ανθρώπους. Όμως είναι πάντα εξαιρετικά συμπαθής. Μέσα από αλλεπάλληλους θανάτους κολλητών του φίλων, εκτός από την ανέχεια, βιώνει το πένθος, πράγμα που τον οδηγεί σε ένα ιδιότυπο είδος διανοητικής παράλυσης, ενώ το γεγονός πως του έχουν κάνει έξωση τον παγιδεύει στην ντροπή και στην απελπισία. Πάντως, αξίζει να σημειωθεί πως από υπερηφάνεια δεν λέει την αλήθεια σε κανέναν,  αφού δεν θέλει ούτε φιλανθρωπία ούτε συμπόνια.

 

Virginie Despentes

 

Οι δε άνθρωποι που συναναστρέφεται κάθε άλλο παρά μοιάζουν. Ο Ξαβιέ, ένας ευκατάστατος καταπιεσμένος σύζυγος, είναι αποτυχημένος σεναριογράφος και ακροδεξιός. Η Ύαινα παρέχει έναντι παχυλής αμοιβής μιντιακό λιντσάρισμα, καταστρέφοντας καλλιτέχνες, συγκροτήματα, πολιτικούς. Η Σιλβί, πρώην ηρωινομανής γκρούπι νοικοκυρεύεται για χάρη του παιδιού που φέρνει στον κόσμο, φτάνει όμως στα άκρα για λίγη αντρική παρέα. Η Παμελά, “συνταξιούχος” πορνοστάρ, αποτελεί ένα ιδιότυπο ζευγάρι με τον τρανς Ντανιέλ. Ο Κικό, πλούσιος χρηματιστής, προσφέρει στέγη σε μία κουκλάρα τρανς Βραζιλιάνα κομμώτρια και μία λεσβία. Ο Σελίμ, διανοούμενος καθηγητής πανεπιστημίου αδυνατεί να κατανοήσει την απόφαση της φοιτήτριας κόρης του να φορέσει μαντίλα και να γίνει ευσεβής πιστή του Ισλάμ. Και τέλος ο Πατρίκ, ένας οργισμένος άντρας της εργατικής τάξης φτάνει στο διαζύγιο ύστερα από τη συστηματική σωματική κακοποίηση της γυναίκας του. Από την άλλη, έχουμε τους αποσυνάγωγους και το περιθώριο, με χαρακτήρες βγαλμένους από τον κόσμο των αστέγων.

Το πλαίσιο ζωής του Βερνόν καθρεφτίζεται στην φράση Sex, Drugs and Rock ΄n΄ Roll. Ουσιαστικά πιστεύει πως είναι πιο σημαντικό το να υπάρχεις από το να έχεις. Μόνο που το βιβλίο αφηγείται μια σύγχρονη παρισινή κοινωνία της βίας, του κυνισμού, της υποκρισίας, της μη ενσωμάτωσης, όπου κανένα πρεστίζ δεν περισώζεται χωρίς χρήματα. Αυτό το πλαίσιο είναι πανεύκολο να σε πετάξει εκτός συστήματος, πράγμα που συμβαίνει εν προκειμένω με τον κεντρικό χαρακτήρα του βιβλίου. Πάντως η συγγραφέας καταφέρνει να κάνει την κριτική της μέσα από το χιούμορ και τη ροκ μουσική.

Πολύ καλή η μετάφραση της Ρίτας Κολαΐτη, αποδίδει στην εντέλεια την γαλλική αργκό, με την βωμολοχία και την τολμηρή γλώσσα.

 

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top