Fractal

Ποίηση: “Τέσσερις άνεμοι”

Γράφει ο Νίκος Κουβίδης //

 

 

 

 

Τέσσερις άνεμοι

 

Χρόνια πουλιά που φύγατε

Χρόνια μακριά κι αν πάτε

Χώμα νερό και άσπρο φως

Μες στην καρδιά μου θα ‘στε

Έρωτα δυο λευκά φτερά

Νόστος Κορμιά και άνθη

Έρωτα άλικο φιλί

Στο μάγουλο μου δάκρυ

Ελπίδα μάνα προσευχή

Δυο Βλέφαρα κλεισμένα

Ελπίδα μάτια του ουρανού

Σε χέρια μυρωμένα

 

Και συ καημέ ολόχρυσε

Μες στην ψυχή μου σώμα

Δυο περιστέρια κάτασπρα

Βάφεις με μαύρο χρώμα

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top