«Ποτέ δεν εξαγοράσαμε τις φυλακές μας»
Γράφει ο Κώστας Καρούσος // *
Κατερίνα Ντίνου «Πέτρα Αιώνια», εκδ. 24 γράμματα
Συχνότατη επισκόπηση και εξομολόγηση των αισθητικών κανόνων και κινήσεων, με πολλές αποχρώσεις έντονου συναισθήματος, με εικόνες και παραστάσεις της ηθικής ερωτικής επικοινωνίας. Ο στίχος δονείται στο χωροχρόνο της ποίησης αδιαλείπτως, έμφορτος ιδεών και σκιρτημάτων. Αναπλάθεται ο οίστρος του έρωτα λιτός και περιεκτικός. Μια μουσική πνοή, στο διαμπερές άνοιγμα της ψυχής για ολοκληρωμένες ψυχικές διαδρομές. Κρυφές αποκαλύψεις πάθους με τολμήματα και θροίσματα ψυχικής ενδοσκόπησης. Η ποιήτρια Κατερίνα Ντίνου οικοδομεί το ποιητικό της οδοιπορικό, ασφαλίζοντας με λιτές εκφράσεις, νοηματικής ευρύτητας, στην “αιώνια πέτρα” της ζωής. τη φύση και το συναίσθημα, με εκρηκτικές αισθητικές καταγραφές το προσωπικό της βίωμα. Γράφει, σελ 33, “στη μεγάλη αναχώρηση // ποιος νοιάζεται // για τα αχτένιστα μαλλιά μου”, σελ. 39, “η απόσταση μεταξύ μας // όσο μια μικρή άσπαστη πέτρα”.
Το στοιχείο του έρωτα υπεισέρχεται σιωπηλά και προσδένει όλες τις ψυχικές της συνιστώσες, με στόχο την απόλυτη έκφραση, στον διακριτικό παλμό της αγάπης, που αναζωογονεί την ύπαρξη και νοηματοδοτεί τη συνεύρεση στα δρώμενα. Γράφει σελ. 40, “Είχαμε πολλά επιτραπέζια παιχνίδια…// Ποτέ δεν εξαγοράσαμε τις φυλακές μας”, σελ. 43, “Πρέπει να είσαι εκεί // τις ανυποψίαστες στιγμές // που μεγαλώνουν μαζί σου”, σελ, 57, “Όταν εγώ μοίραζα ευκαιρίες // και όρια // όνομα δεν είχα να μου φέρετε // ένα κίτρινο λουλούδι”. “Όμηρίες”-“αποδημίες”- ώρες δικαίωσης και αισθητικές περιπολίες μνήμης, αθόρυβες αποδράσεις ψυχής, συναισθηματικές άμυνες, ερωτικές θεωρήσεις προσμονής ή δοτικότητας, υπαρξιακές αναγομώσεις αγαπητικές προσεγγίσεις με λεπτό χιούμορ και φιλοσοφικό μανδύα, έχουν καθολικό αποδέκτη τον έρωτα και το ελεγχόμενο πάθος. Γράφει, σελ. 35. “Σε κάθε προσπάθεια να σώσω πετάγματα // έκαιγα τα δικά μου χέρια // με την αλαζονική σιγουριά της αυτοδυναμίας μου //…έδινα από το υστέρημά μου // και ξέχασα τα χέρια ανοιχτά. // Ένα περαστικό όχημα // χωρίς οδηγό και παράθυρα // έκλεισε τον τελευταίο κύκλο”.
Ποίηση προσιτή και ευανάγνωστη, της αμεσότητας και της αυτοκριτικής, της φιλόξενης ελπίδας, της καρδιάς και της άμυνας.
Κατερίνα Ντίνου
* O Κώστας Καρούσος είναι εικαστικός, λογοτέχνης, Πρόεδρος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Σε ένα προκλητικό, λευκό τοπίο
30/04/2024, 9:04 μμ -
Παρακείμενα: «Μια ζωή σε αναμονή, μια ψυχή που περιμένει έναν Αύγουστο»
30/04/2024, 9:02 μμ -
Δύο μοναχικοί λύκοι σε αναζήτηση της ανατολίτικης σοφίας
30/04/2024, 9:00 μμ -
-
259 αλληγορίες, από το λογοτεχνικό σύμπαν του Καζαντζάκη
30/04/2024, 8:57 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Ένα ιστορικό έργο για τη σύγχρονη ιστορία της Γερμανίας και ειδικά για το Τείχος
Γράφει η Βιργινία Αυγερινού // Κατλίν Φράιτακ «Το σπίτι του φαροφύλακα», Μετάφραση: Γιώτα Λαγουδάκου, εκδόσεις Μίνωας Οι εκδόσεις Μίνωας σύστησαν στη χώρα μας τη συγγραφέα ΚΑΤΛΙΝ ΦΡΑΪΤΑΚ εκδίδοντας το ιστορικό μυθιστόρημα της, με τίτλο ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΦΑΡΟΦΥΛΑΚΑ,
Περισσότερα -
Διήγημα: “Ερωτικό τρίγωνο”
Γράφει η Λένα Μαυρουδή Μούλιου // Συνήθιζε να της λέει μια ρήση του Λουντέμη, όταν τον πιάνανε οι ρομαντισμοί και οι ερωτικές παρελθοντολογίες του: « Αγάθη μου εμείς ‘’γνωριζόμαστε από πολύ παλιά…. Ξεκίνησες από τα παραμύθια μου
Περισσότερα -
Στείλε μου κάτι από το Μπουένος Άιρες – “Θόρυβος”
Από την Αλεξάνδρα Φεφοπούλου // * Όλα καινούρια! Το σπίτι, η χώρα, οι άνθρωποι…Συνεχώς ανακαλύπτεις και κάτι διαφορετικό, κάτι που θα σε απασχολήσει για λίγες ώρες ή λίγες μέρες. Θα ενθουσιαστείς, θα προβληματιστείς, θα χαρείς, θα ανησυχήσεις. Άραγε θα
Περισσότερα -
✔ Δεύτερη συνάντηση για το Βραβείο Νέου Λογοτέχνη 2017: Χρήστος Αρμάντο Γκέζος & Παναγιώτης Κεχαγιάς
Στη δεύτερη συνάντηση για το Βραβείο Νέου Λογοτέχνη 2017 το Περιοδικό Κλεψύδρα & το Έναστρον Βιβλιοκαφέ φιλοξενούν τον Χρήστο Αρμάντο Γκέζο με το βιβλίο του ΤΡΑΜΠΑΛΑ (εκδ. Μελάνι) και τον Παναγιώτη Κεχαγιά με το βιβλίο του ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ (εκδ.
Περισσότερα -
Διήγημα: “Κυνηγημένοι… τουρίστες”
Του Νίκου Νασόπουλου // * Καλοκαιριάτικο μεσημέρι στην πόλη κι η ζέστη να λιώνει τα πάντα… Στην ”δροσιά” του τραμ διασχίζεις τον αστικό ιστό παρέα με κοκκινισμένους από τον ήλιο τουρίστες. Μερικοί έχουν και παιδάκια στα
Περισσότερα -
Διήγημα: “H πόρτα”
του Γιάννη Καρκανεβάτου //* Δεν την είχα προσέξει ποτέ αυτήν την πόρτα. Δεν λέω πως δεν υπήρχε πριν. Οι πόρτες δεν εμφανίζονται απ’ το πουθενά από τη μια μέρα στην άλλη. Τώρα όμως που το σκέφτομαι, αν έτσι
Περισσότερα -
Η Αννούλα (Το παρελθόν και το παρόν της κυρίας Άννας Σικελιανού)
Η Ελένη Χωρεάνθη // συναντά την Άννα Σικελιανού Στη μνήμη Χρήστου Δάρρα Το ραντεβού μας ήταν στο σπίτι της, στο Κολωνάκι, εκεί που ο ανηφορικός δρόμος με τα σκαλοπάτια ενώνεται, θαρρείς επίτηδες, με μια ευρύχωρη, πλακόστρωτη αυλή απλωμένη
Περισσότερα
