Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Μια καινούργια φωνή
11/06/2019, 11:17 μμ

Μια καινούργια φωνή

Γράφει ο Δημήτρης Καρύδας //

 

Σπύρος Μαντζαβίνος «Μνηστηροφονία», εκδ. Καστανιώτη

 

Ο Σπύρος Μαντζαβίνος είναι μια καινούργια λογοτεχνική φωνή που εμφανίσθηκε με μια μικρή συλλογή διηγημάτων υπό τον τίτλο ‘’Μνηστηροφονία’’ και τις εκδόσεις Καστανιώτη. Στα 24 του χρόνια ο Μαντζαβίνος κατέθεσε την πρώτη του λογοτεχνική απόπειρα που αποπνέει την αίσθηση του ξεχωριστού και του ιδιαίτερου. Στην ουσία, το βιβλίο πρόκειται για μια συλλογή σπονδυλωτών διηγημάτων αφού η εντύπωση που δημιουργείται στον αναγνώστη είναι ότι όλες οι ιστορίες αφορούν τον ίδιο άντρα και την ίδια γυναίκα. Τα διηγήματα είναι ανισοβαρή μεταξύ τους. Ορισμένα απ’ αυτά είναι όντως ευρηματικά, κάποια άλλα είναι λιγότερο προσεγμένα αλλά το συνολικό πρόσημο σε κάθε περίπτωση βγαίνει θετικό και υπέρ του νεαρού συγγραφέα.

Το ύφος από διήγημα σε διήγημα ποικίλει αν και στην ουσία πρόκειται για μια σειρά από εσωτερικούς μονολόγους που ακροβατούν ανάμεσα στην παραδοξότητα, την ερωτική ελεγεία, την εγκατάλειψη, τη ζήλια ακόμη και τον θυμό. Ο τίτλος παραπέμπει στην ομώνυμη Ομηρική ραψωδία από την Οδύσσεια και είναι αυτός που συνοδεύει και το πρώτο διήγημα του βιβλίου. Είναι μακράν και η καλύτερη στιγμή του βιβλίου μαζί –απλή σύμπτωση;- με το τελευταίο. Στο ενδιάμεσο τα διηγήματα που συμπληρώνουν τη συλλογή έχουν μια παραληρηματική χροιά αφού είναι οι ακατέργαστες και πρωτογενείς σκέψεις του πρωταγωνιστή που όπως διαφαίνεται στην εξέλιξη είναι το ίδιο πρόσωπο. Ο Μαντζαβίνος χρησιμοποιεί σε πολλά σημεία ένα ιδιότυπο χιούμορ που σε πολλές περιπτώσεις αγγίζει ή ξεπερνάει τα όρια ενός στυγνού αυτοσαρκασμού του ήρωα του. Η γραφή του ακολουθεί την ίδια διαδρομή, άλλες φορές απογειώνει τον ρυθμό και άλλες τον ηρεμεί, σχεδόν τον καταστέλλει. Στην πραγματικότητα, μοιάζει σαν να πήρε μια ενιαία ιστορία και να την τεμάχισε σε πολλά μικρότερα ψηφιδωτά, μια ταυτόχρονη δημιουργία και αποδόμηση του ίδιου παζλ. Το ερωτηματικό πως θα λειτουργούσε η ίδια ιστορία σαν μια ενιαία ολοκληρωμένη και μεγαλύτερη σε έκταση ενότητα παραμένει –φυσικά- αναπάντητο και δεν αποκλείεται να αποτελεί το επόμενο στοίχημα που πρέπει να κερδίσει ο συγγραφέας. Όταν πλέον θα χρειαστεί να διαχειριστεί μια ιστορία που ξεφεύγει από τα όρια του ‘’εντός κόσμου’’ και της συναισθηματικής προσέγγισης μιας ή περισσότερων (;) σχέσεων.

 

Σπύρος Μαντζαβίνος

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top