Fractal

Η Πέρσα Ζηκάκη στο Εργαστήρι του συγγραφέα

 

 

“Εν α(γ)νοία” από τις εκδόσεις ΔΡΌΜΩΝ

Ένα βιωματικό “μυθιστόρημα” που θα μπορούσε να αναφέρεται σε προσωπικά δεδομένα του καθένα μας. Το βιβλίο εκτυλίσσεται σε δύο επίπεδα, σε δύο χρόνους, στον ίδιο χώρο. Το πρώτο αναφέρεται στη ζωή του ζευγαριού πριν και μετά την άνοια,

όταν αυτή παρουσιάστηκε στη γυναίκα, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισε ο σύντροφός της την ασθένεια.

Το δεύτερο μέρος έρχεται να μας υπενθυμίσει πως η ζωή συνεχίζεται ακόμη κι αν πιστεύουμε πως όλα έχουν τελειώσει μετά από κάθε έντονα βιωμένη κατάσταση, ακόμη κι όταν θεωρούμε ότι δεν υπάρχουν περιθώρια για όποια αλλαγή. Τα ανθρώπινα συναισθήματα πάντα θα καθορίζουν την ποιότητα της ζωής μας δίνοντάς της νέες προοπτικές. (Το βιβλίο είναι οφειλή στη μνήμη της μητέρας μου σμιλεμένη με την απέραντη αγάπη μου για εκείνη).

 

 

Από το ημέρολόγιο του ήρωα (σελ.48)

7 Οκτωβρίου 2014

Η πιο έντιμη, η πιο καθαρή συναλλαγή της ζωής μου ήταν όταν αποφάσισα να εναποθέσω τη φροντίδα της Αρετής μου στη Θεώνη μέσα από την ασύλληπτη αχρονικότητα της δραματικής μου αλήθειας.

Θυμάμαι μια φράση που είχε πει κάποτε ο αγαπημένος μου φίλος Δημήτρης Καταλειφός αναφερόμενος στο έργο του Σαίξπηρ “Βασιλιάς Ληρ” : “Τα γηρατειά

καταργούν την ταυτότητα που μια ζωή ο άνθρωπος πασχίζει να οικοδομήσει για τον εαυτό του και τους γύρω του”.

Και είχε δίκιο, όμως εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με γηρατειά. Η έκτη δεκαετία του ανθρώπου δεν είναι γηρατειά. Θα έπρεπε να είναι ίσως η πιο ηρωική του ηλικία, η ενσυνείδητη γέφυρα που τον συνδέει με όσα έζησε κι όσα του απομένουν να ζήσει. Θα μπορούσε να είναι η δεκαετία της είσπραξης για όλα όσα έχει προσφέρει, εκείνο το μπόνους που του οφείλει η ζωή.

Δεν μπορεί να του αφαιρεί η ίδια το δώρο της στερώντας του την ικανότητα να σκέφτεται. Δώρο άδωρο, άδικο κι ολέθριο μαζί.

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top