Fractal

✔ Αθηνά Λατινοπούλου: «Το έναυσμα για να γράψω αυτό το βιβλίο, ήταν ένα τραυματικό παιδικό μου βίωμα»

Συνέντευξη: Ιωσήφ Αρνές //

 

 

Μια κόρη, η Ερασμία, η οποία κατάγεται από εύπορη οικογένεια προσφύγων του Πόντου που το 1922 εγκαθίσταται στο Κιλκίς, μεγαλώνει και δασκαλεύεται με το φαινόμενο των προκαταλήψεων και της διαφοράς της κοινωνικής της θέσης, γίνεται ένα προληπτικό άτομο, αλλά και φιλάργυρο. Καταντάει εγωίστρια, καχύποπτη, χαιρέκακη, άπληστη, αγενής και υπερόπτης στους συνανθρώπους και τους φτωχούς συγγενείς της κι αποκαλεί όλους προκλητικά αγράμματους και βρώμικους χωριάτες. Της εντυπώνεται ότι είναι το κέντρο του κόσμου κι όλοι γύρω της είναι εύκολα πιόνια στα δικά της χέρια!

Μια παράνομη σχέση, που παλεύει να επιζήσει σε μια εποχή που βασιλεύει η ηθική παρωπίδα του ψευτοκαθωσπρεπισμού, γραμμένη από εκείνους, που ξεχνώντας τη φύση, τη συμπάθεια, τη συγχώρεση, λησμονούν ότι ο άνθρωπος δεν είναι ικανός να αντισταθεί στο άλλο του μισό που σαν μαγνήτης τον τραβάει να γίνουν ένα!

Μια μικρή μακεδονική πόλη, που στον πυρήνα της οι πολίτες της κόβουν και ράβουν στις αυλόπορτες, στη μέση του δρόμου, στα καφενεία, στα χωράφια, σαν χορός ομαδικού άσματος αρχαίας τραγωδίας, άλλοι εξιστορώντας τη χαρά τους, τη συμπόνια τους και τα σεκλέτια τους και άλλοι με υποκριτική υπεροχή απολαμβάνουν να κακολογούν, να διαβάλουν, να συκοφαντούν!

Η Αθηνά Λατινοπούλου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, σπούδασε ζωγραφική στη σχολή Δημητρέλη και κεραμική – γλυπτική στη ΧΕΝ Αθηνών. Έχει πραγματοποιήσει 21 ατομικές εκθέσεις και 94 ομαδικές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έργα της βρίσκονται σε πολλές ιδιωτικές συλλογές και Μουσεία: Μουσείο Φρυσίρα στην Πλάκα, Μουσείο Βορρέ στην Παιανία, Μουσείο Γ. Γουναροπούλου στου Ζωγράφου, Αμερικάνικο Κολλέγιο στην Αγ. Παρασκευή, Μουσείο Οικ. Κοπελούζου στην Κηφισιά, Κρατικό Μουσείο Σ. Τ. Μονής Λαζαριστών στη Θεσσαλονίκη, Πινακοθήκη Γιώργου Βογιατζόγλου στη Ν. Ιωνία κ.ά Για τη δουλειά της έχουν γραφτεί πολλά σχετικά θεωρητικά και δημοσιογραφικά κείμενα. Το 2010 κυκλοφόρησε το αυτοβιογραφικό της αφήγημα «Οι κορδέλες της δικής μου πραγματικότητας» (εκδόσεις Τέχνης Οίστρος). Μόλις κυκλοφόρησε το πρώτο της μυθιστόρημα «Να γίνεις εσύ Θεός» (εκδόσεις Βακχικόν 2019).

 

-Τι είναι εκείνο που σε ωθεί να γράφεις;

Η επιθυμία μου να ανοίξω την καρδιά μου, να εκφράσω τις σκέψεις μου για κάποια πιστεύω μου. Έχω πάψει να τα μοιράζομαι με ανθρώπους, γιατί κανένας δεν ακούει πραγματικά. Ενώ του μιλάς εκείνος σκέφτεται να σου πει τα δικά του.

 

-Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι για εσένα να καταφέρεις να “εκφράσεις” τη σκέψη σου πάνω σε ένα κομμάτι χαρτί;

Δεν είμαι καλή, γενικά, στον προφορικό λόγο, αλλά όταν κάθομαι να γράψω, η λαχτάρα μου να εξωτερικεύσω αυτό που θέλω να εκφράσω, «σπρώχνει» τις λέξεις και κατεβαίνουν σαν καταρράκτης πάνω στο χαρτί. Η δυσκολία, αλλά και η απόλαυση είναι, να κατορθώσω να μπω στη θέση, γενικά, των ηρώων  μου, να μπω μες το μυαλό τους, μέσα στην ψυχή τους, να αισθανθώ την αγωνία τους, τη χαρά τους, την απορία τους.

 

-Ποιες οι επιρροές σου;

Τα στραβά της καταναλωτικής κοινωνίας, η σωτηρία του περιβάλλοντος, η ανευθυνότητά μας σαν λαός, ο ψευτοκαθωσπρεπισμός μας και η λάθος διαπαιδαγώγηση των παιδιών μας.

 

-Ποια θεματολογία κρατεί τον κυρίαρχο ρόλο στα έργα σου; Συναίσθημα ή λογική και γιατί;

Η κακή αντιμετώπιση προς τους συνανθρώπους μας, η κριτική για τους άλλους και ποτέ για τον εαυτό μας, κι υποτίμηση των ανθρώπων όσον αφορά τους αδύναμους και διαφορετικούς. Περισσότερο συναίσθημα, γιατί υπήρξα παιδί με ιδιαιτερότητες και γνώρισα την σκληρότητα μικρών και μεγάλων.

 

 

-Πες μας λίγα λόγια για το βιβλίο σου.. Πως γεννήθηκε η ιδέα, ο τίτλος, η υπόθεση;

Το έναυσμα για να γράψω αυτό το βιβλίο, ήταν ένα τραυματικό παιδικό μου βίωμα. Ο τίτλος (Να γίνεις εσύ Θεός), προκύπτει  μέσα απ’ το κείμενό μου, και αντιπροσωπεύει πλήρως το βαθύτερο νόημα του βιβλίου μου. Τα γεγονότα εξελίσσονται στα χρόνια 1930 – 1950. Πρόκειται για μια φανταστική ιστορία από μια οικογένεια προσφύγων του 1922 που εγκαταστάθηκαν στην Μακεδονία  στο νομό Κιλκίς. Σαν άνθρωποι έχουν τα ελαττώματά τους, τα προβλήματά τους μεταξύ τους, αλλά και με τους συνανθρώπους τους. Επικρατούν οι προκαταλήψεις, τα κουτσομπολιά, η απληστία. Η κόρη της οικογένειας, είναι ένα εγωιστικό και χαιρέκακο κορίτσι, νομίζοντας ότι είναι το κέντρο του κόσμου. Μια παράνομη σχέση, μέσα στην οικογένεια, προσπαθεί να επιβιώσει ανάμεσα στα πρέπει της παράδοσης και της θρησκείας. Οι δεισιδαιμονίες, οι θρησκοληψίες οι μεταφυσικές πεποιθήσεις που επικρατούν στη μικρή κοινωνία της πόλης, έχουν σαν αποτέλεσμα την υποκριτική υπεροχή του κόσμου. Έτσι, άλλοι εξιστορούν τη χαρά τους, τη συμπόνια τους κι άλλοι απολαμβάνουν να κακολογούν, να συκοφαντούν, να διαβάλουν.

 

-Έχεις όνειρα όσο αφορά τη συγγραφική σου καριέρα; Αν ναι, ποια είναι αυτά;

Έχω όνειρα να είμαι καλά στην υγεία μου και να μπορώ να ζωγραφίζω την ημέρα και να γράφω τη νύχτα.

 

-Συγγραφέας γεννιέσαι ή γίνεσαι;

Πιστεύω ότι γεννιέσαι. Υπάρχει μέσα σου. Δεν μπορείς να γλυτώσεις απ’ τις ξεχωριστές ικανότητές σου. Θέλει μια αιτία το φυσικό χάρισμα για να ξεπηδήσει και να αισθανθείς την ανάγκη  να «μιλήσεις», να ελευθερωθείς, να γίνει το γράψιμο ο ψυχαναλυτής σου.

 

 

-Αν μπορούσες να αλλάξεις κάτι –  στον τομέα της λογοτεχνίας – τι θα ήταν αυτό;

Η φιλικότερη και δημοκρατικότερη στάση των εκδοτικών οίκων και η μη αλαζονική διάθεση των αναγνωρισμένων συγγραφέων, απέναντι στους νέους συγγραφείς.

 

-Όλο και νέοι επίδοξοι καλλιτέχνες εμφανίζονται στον ορίζοντα. Αν έπρεπε να τους δώσεις μια συμβουλή, ποια θα ήταν;

Η συγγραφή δεν είναι εύκολη υπόθεση. Θέλει χρόνια να γραφτεί ένα βιβλίο. Θέλει πολλή δουλειά, υπομονή, επιμονή, πολλά λεξικά δίπλα τους και συγχρόνως διάβασμα. Ποτέ να μην σκέφτονται ότι είναι σπουδαίοι κι έγραψαν το τέλειο βιβλίο. Πάντα να προσπαθούν για το καλύτερο και κάθε απόρριψη, να είναι μάθημα για μεγαλύτερη προσπάθεια.

 

-Τι να περιμένουμε από εσένα στο μέλλον;

Σίγουρα το επόμενο μυθιστόρημά μου, που ήδη το γράφω εδώ και κάποια χρόνια.

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top