Μια γυναίκα αφηγείται τη ζωή που (δεν) έζησε
Της Χρυσάνθης Ιακώβου //
“Πέντε στάσεις” του Μάκη Τσίτα, Εκδόσεις Μεταίχμιο, 2020
Η Τασούλα έφυγε από το χωριό της για σπουδές και θα μπορούσε να έχει πολύ καλές προοπτικές στη ζωή της, αν δεν είχε παντρευτεί τον Θεόφιλο. Ο Θεόφιλος αποδείχτηκε ένας κακοποιητικός σύζυγος και πατέρας, όμως η Τασούλα υπέμεινε τη συμπεριφορά του, από φόβο για το τι θα πει ο κόσμος, από αδυναμία να ξαναφτιάξει τη ζωή της.
Οι “Πέντε στάσεις” είναι μια χειμαρρώδης νουβέλα, μια αβίαστη εξομολόγηση, μια ιστορία που σε κάνει να θυμώνεις, να απορείς, να αναρωτιέσαι, να συμπονάς την κεντρική ηρωίδα, να αμφισβητείς τα στερεότυπα της κοινωνίας.
Η ζωή της Τασούλας είναι μία μάλλον κοινότυπη και συνηθισμένη ζωή, καθώς αμέτρητες γυναίκες έχουν βρεθεί στη θέση της, ειδικά τη δεκαετία του ’70 (κατά την οποία ξεκινά η αφήγηση). Γυναίκες που άφησαν στην άκρη τις επιθυμίες τους, που υποτάχθηκαν στη θέληση των συζύγων τους, που δε βρήκαν τη δύναμη να διεκδικήσουν τη ζωή που θα ήθελαν. Μια απόλυτα ρεαλιστικά ιστορία, γραμμένη γλαφυρά και με κάθε ειλικρίνεια, για το πώς οι επιταγές της κοινωνίας στέκονται εμπόδιο στη θέληση των γυναικών και περιορίζουν τις προοπτικές τους.
Παρόλο που το βιβλίο καταθέτει ένα σαφές κοινωνικό σχόλιο, ο Μάκης Τσίτας δεν παρεμβαίνει, δεν καταλήγει σε κάποιο συμπέρασμα, δεν κατηγορεί κανέναν, ούτε και δίνει άφεση – παρουσιάζει ολόκληρη την ιστορία μέσα από τα λόγια της ηρωίδας του και αφήνει τον αναγνώστη ελεύθερο να σχηματίσει τις δικές του απόψεις, να βιώσει τα δικά του συναισθήματα.
Εκτός από το σπουδαίο θέμα του, τους καλά σκιαγραφημένους ήρωες και την εύστοχη κοινωνική αποτύπωση, οι “Πέντε στάσεις” έχουν ενδιαφέρον και για το ύφος τους: ο Μάκης Τσίτας έχει αποτινάξει από το κείμενο όλα τα περιττά στολίδια και έχει κρατήσει τα απολύτως απαραίτητα, ενισχύοντας έτσι τη δύναμη του μονολόγου. Η λιτότητα και η αμεσότητα αυτή δίνει μια έντονη θεατρικότητα στη γραφή – είναι από τα βιβλία που θα μπορούσαν να απογειωθούν στο σανίδι.
Μάκης Τσίτας
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Ο θάνατος ποτέ δεν βάζει τέλος
23/04/2024, 9:51 μμ -
Παρακείμενα: «Ωδή στην ηρωική παράδοση και ταυτόχρονα καταδίκη»
23/04/2024, 9:50 μμ -
Ο ‘δράκος’ κοιτούσε τη λίμνη
23/04/2024, 9:48 μμ -
Η αλχημιστική φαντασία της Μπουραζοπούλου
23/04/2024, 9:47 μμ -
Ο Δημήτρης Νόλλας συνεχίζει
23/04/2024, 9:45 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Μια νέα προσέγγιση της μυθοπλασίας
Γράφει η Διώνη Δημητριάδου // Μιχάλης Μοδινός: “Παραγουάη” μυθιστόρημα, εκδόσεις Καστανιώτη Η ποικιλία σε εκφραστικούς τρόπους, οι διαφορετικές επιλογές ανάπτυξης της θεματικής, η πολυμορφία στο τελικό αποτέλεσμα, ως ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του μυθιστορήματος, καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό την προτίμηση
Περισσότερα -
Από το ατομικό στο συλλογικό
Γράφει η Δρ Χριστίνα Αργυροπούλου // * “Λιγοστεύουν οι Λέξεις”, ποίηση της Δέσποινας Καϊτατζή-Χουλιούμη, εκδ. Μελάνι, Αθήνα 2017, σελ. 84 Σε αυτήν την ποιητική συλλογή μιλάει η ποιήτρια με τη γλώσσα της ψυχής της για θέματα παλιά
Περισσότερα -
Ένα ποίημα
Του Ιωάννη Παπαγεωργίου // * Και τι είμαστε; Απλοί περαστικοί, σε ξενοδοχείο ανέκαθεν εκεί. Βαδίζουμε με τις πλάτες μας στο μέλλον αιχμάλωτοι στο τώρα το επιμένον. Έναν ο κόσμος μας γνωρίζει χρόνο σε κοντινό και απόμακρο
Περισσότερα -
Η καλοσύνη των καταφρονεμένων
Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος // «Λάιλα» της Μέριλιν Ρόμπινσον, μετάφραση: Κατερίνα Σχινά, Εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 424 Ταπεινοί και καταφρονεμένοι. Άνθρωποι σημαδεμένοι από την ύπαρξη, τη ζωή, το βάθος του παρελθόντος. Περιτριγυρισμένοι από έναν κόσμο που δεν υπόσχεται καταλλαγή,
Περισσότερα -
Το φεστιβάλ νέων θεατρικών ομάδων για ένατη χρονιά στο Επί Κολωνώ – Δηλώσεις συμμετοχής
Ακόμη μια χρονιά διοργανώνεται το off-off Athens στο θέατρο Επί Κολωνώ στo πλαίσιo της προσπάθειας του θεάτρου, να φιλοξενεί νέες καλλιτεχνικές φόρμες, πειραματισμούς και προβληματισμούς. Στα οκτώ προηγούμενα φεστιβάλ η συμμετοχή υπήρξε μεγάλη, ενώ πολλές από τις συμμετέχουσες παραστάσεις, προσελκύοντας το
Περισσότερα -
Ποίημα: “Εκτρώματα Ψυχής”
Γράφει η Κωνσταντίνα Σώζου-Κύρκου // Εκτρώματα Ψυχής Τα μυστικά μου θα τα πάρω μαζί μου Στον τάφο μου, σου λέω. Μεταλλικές μπάλες που σέρνουν φυλακισμένοι με αλυσίδες, Ασήκωτες. Γελάς. Αυτό θες κι εσύ. Δε
Περισσότερα -
Ποίηση: “Χριστούγεννα”
Γράφει η Ελένη Λουκά // Χριστούγεννα Χριστούγεννα με φώτα στις πλατείες πολύχρωμα λαμπάκια, χορωδίες τα κάλαντα θα πουν στην γειτονιά και τρίγωνα χτυπούν χαρούμενα παιδιά Γιορτή αγάπης, ειρήνης και χαράς σκέψης, συμπόνιας κι ανθρωπιάς
Περισσότερα
