Διήγημα: “Πάσχα στην πλάτη”
Της Στεφανίας Τσουκαλίδου // *
“Πάσχα στην πλάτη”
Έστειλα «ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ 6» και βγήκα, πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό. Ούτε θυμάμαι πόσον, αλλά δεν ένοιωθα και την ανάγκη για να βγω.
*
Ως τώρα, μεταφορείς μού έφερναν στην πόρτα μου βιβλία και μουσική, που θα χρειαζόμουν χρόνια να απολαύσω. Είχα ήδη αποθηκεύσει ποσότητες με αγαθά, πριν από την ολική απαγόρευση. Τα ράφια λύγιζαν από το βάρος τους κι έκανα φιλότιμες προσπάθειες να τα καταναλώσω, δίχως ενοχές.
*
Δεν άλλαξα ρούχα για να βγω. Φόρεσα την ίδια ξεχειλωμένη φόρμα που φορούσα και στον ύπνο, σαράντα έξι μέρες τώρα, αν μετράω σωστά. Το χρώμα της ξεθώριασε, άλλαξε κάτω από ένα λεπτό στρώμα λίπους και σωματικών εκκρίσεων, που γυάλιζαν στο φως.
Αφρόντιστος, τα γένια σταματούσαν κάτω από τα μάτια και το τριχωτό μου πρόσωπο πλαισίωναν απείθαρχες τούφες μαλλιών. Είχα παχύνει, με δυσκολία περπατούσα και κάθε τόσο σταματούσα να πάρω ανάσα. Όσο διάβαζα για τις βλαβερές συνέπειες του καπνού στη νέα αρρώστια, τόσο περισσότερο κάπνιζα, αγνοώντας επιδεικτικά τους ειδικούς.
Διέγραψα τον εαυτό μου από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μην αντέχοντας άλλο την ανταλλαγή αφόρητης σάχλας και κοινωφελούς κοινοτοπίας, έτσι κι αλλιώς δεν υπήρξα ποτέ όσο ενεργός θα ήθελαν. Δεν με ενδιαφέρει καθόλου η επικοινωνία με αγνώστους «φίλους», οι φίλοι μου έχουν σάρκα και οστά. Μιλάω μαζί τους τακτικά, διαπιστώνοντας, πως τελευταία έχω αρχίσει να πλήττω. Αντέχω ελάχιστα την εξιστόρηση για όσα είδαν κι άκουσαν. Η ακινησία τα έχει αυτά. Η τηλεόραση έκλεισε πριν ενάμιση μήνα, σχεδόν κλωτσηδόν.
*
Το Πάσχα πλησίαζε με φόρα.
Έμαθα πως πλησιάζουν οι μέρες που θα επέστρεφε η ζωή μας στο κανονικό. Γέμισα απελπισία. Θυμήθηκα εκεί κοντά μια ξεδοντιασμένη οικοδομή. Πήγα και μάζεψα κάτι σαθρά καδρόνια, τα έδεσα μ’ ένα χοντρό σκοινί, τα φόρτωσα στην πλάτη. Τα έσυρα μαρτυρικά στην ανηφόρα ως το σπίτι.
Διάλεξα τα πιο συμπαγή. Τα κάρφωσα χιαστί στις πόρτες. Με τα υπόλοιπα κάρφωσα και τα παράθυρα.
———————————————-
* Η Στεφανία Τσουκαλίδου παρατηρεί, αρθρογραφεί, στοχάζεται, διαβάζει και συνομιλεί. Επίσης, αγαπά. Είναι φανατική του κινηματογράφου. Δεν έχει κάνει ακαδημαϊκές σπουδές, διά βίου μαθαίνει. Εργάζεται σκληρά.
Ετικέτες: Διήγημα
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Διήγημα: “Αυτόπτης μάρτυρας”
23/04/2024, 7:43 μμ -
Διήγημα: “Νεράντζια θανάτου”.
23/04/2024, 7:41 μμ -
Ποίημα: “Έαρ, Έρως, Έλευσις”
23/04/2024, 7:40 μμ -
Διήγημα: “Η αφιέρωση”
23/04/2024, 7:39 μμ -
Διήγημα: “Η Βροχή σαν σταγόνα εποχής και το Πάσχα φως”
23/04/2024, 7:35 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Διήγημα: “Το ψυγείο με τα τριαντάφυλλα”
Της Γρηγορίας Γρηγορίου Αντωναράκη // * Το ψυγείο με τα τριαντάφυλλα Δυο φορές το χρόνο το ψυγείο της κυρά-Θοδώρας γέμιζε τριαντάφυλλα, κόκκινα, κίτρινα, λευκά, μικρά ή μεγαλύτερα, όλα βαλμένα με τάξη σε βάζα, μπουκάλια και
Περισσότερα -
Ποίημα: “Το σκήνωμα”
Γράφει ο Δημήτριος Καρπέτης // Το σκήνωμα Μια βροχή καταρρακτώδη θολώνει τα δευτερόλεπτα των αναμνήσεων. Εξαντλημένοι εντός των τειχών, απολαμβάνουμε την ανυπαρξία που απλώνεται στο ορίζοντα. Λίγη γαλήνη εκτεθειμένη στο φόβο. Συνωστίζονται στη μνήμη
Περισσότερα -
Δυο ποιήματα του Ιωσήφ Μπρόντσκι (1940 – 1996)
Επιμέλεια- ανθολόγηση: Μανόλης Ανδρεδάκης // Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΣΤΟΝ ΤΗΛΕΜΑΧΟ Τηλέμαχέ μου, ο τρωικός πόλεμος τέλειωσε. Ποιος νίκησε – δε θυμούμαι. Θα πρέπει να ΄ναι οι Έλληνες : Τόσους νεκρούς ν΄ αφήσουνε στα ξένα μόνο οι Έλληνες μπορούν…
Περισσότερα -
Μες στα ‘οχιναιλέγοντας’ τού καθενός
Γράφει η Δήμητρα Ρούσσου // * Αλέξανδρου Αδαμόπουλου: ‘οχιναιλέγοντας’ Εκδόσεις Ίκαρος ‘Οχιναιλέγοντας’: Ένας Έρωτας στην αρχή του· σαν ανοιξιάτικο χλωρό λιβάδι, μ’ ένα τρυφερό χνούδι στη ραχοκοκαλιά. Μα και ο ίδιος ο τρομερός Έρωτας μετά· ‘Μια πίστη σαν
Περισσότερα -
Διήγημα: “Σεισμός”
Γράφει ο Άγγελος Χαριάτης // Σεισμός Ήθελε να ουρλιάξει με όλη τη δύναμη της ψυχής της. Κρατήθηκε∙ χωρίς να γνωρίζει τον ακριβή λόγο. Την οδήγησαν με τα μάτια δεμένα, σέρνοντάς την από τις μασχάλες. Τι εξευτελισμός,
Περισσότερα -
“Στα Ίχνη των Μαραθωνοδρόμων” την Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2016
Ο Σύλλογος «Ενότητα» Διασταύρωσης Ραφήνας, και το Ελληνικό Κέντρο Τέχνης & Πολιτισμού καλούν παιδιά, εφήβους και ενήλικες την Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2016, στις 8:15 πμ, να τρέξουν και να περπατήσουν την παλιά Μαραθώνια Διαδρομή, η οποία ταυτίζεται με
Περισσότερα -
Θεόδωρος Κώτσιος: «Τα βιώματα και οι εμπειρίες είναι το στημόνι και το υφάδι, πάνω στα οποία ο συγγραφέας σχεδιάζει το υφαντό του»
Συνέντευξη στον Ελπιδοφόρο Ιντζέμπελη // «Τα βιωμένα γεγονότα αφήνουν ένα ίζημα μέσα μας», εξηγεί ο Θεόδωρος Κώτσιος και αναφέρεται στο βιβλίο του «Τα παιδιά του οικοτροφείου». Πρώτη του ύλη, η ζωή. -Ποια ήταν η αφορμή για
Περισσότερα
