Διήγημα: “Τα γκρέμια”
Του Χρήστου Κεραμίδη //
“Τα γκρέμια”
Με τον θάνατο του πατέρα η σκληρή ήρθε ορφάνια. Η μητέρα, ένας ασθενικός τύπος γυναίκας. Η ευάλωτη υγεία της, τις μέρες εκείνες, είχε επιδεινωθεί. Συχνά, τις νύχτες, κουλουριάζαμε δίπλα της· ακούγαμε την αναπνοή της· τρέμαμε από την αγωνία.
Ένα απόγευμα, την είδα στο μικρό δωμάτιο γονατισμένη να κλαίει πάνω από τα ρούχα της δουλειάς του. Ύστερα σηκώθηκε. Βγήκε από το σπίτι αθόρυβα.
Την ακολούθησα, βηματίζοντας σε μικρή απόσταση από την αδύναμη σκιά της.
Κατηφόρισε τη Θεοδώρου Πουλίδου, πέρασε μπροστά απ’ το Καρνάγιο, και συνέχισε στον παραλιακό δρόμο τής Αγίας Βαρβάρας.
«Θα πηγαίνει στη θεία μου Ελισσώ» σκέφτηκα. Κάποια στιγμή, στάθηκε στην πιο επικίνδυνη θέση του στενού πεζόδρομου. Από κάτω τα γκρέμια. Κρατήθηκε από τα κάγκελα κι έσκυψε, κοιτώντας τη θάλασσα να χτυπά τα βράχια της ακτής. Ο νοτιάς ανέμιζε τη μαντήλα της. Εκείνη τη στιγμή, για μένα, ο χρόνος σταμάτησε.
Έτρεξα κοντά της και φώναζα, αγκαλιάζοντάς την από τη μέση:
—Μαμά! Τί κάνεις εδώ;
Με κοίταξε παράξενα στα μάτια:
—Τίποτε … πηγαίνω στη θεία σου.
Χάιδεψε το κεφάλι μου και με φίλησε. Απομακρύνθηκα με αστάθεια, κοιτώντας συνεχώς πίσω μου.
Πήγα στο σπίτι. Νύχτωνε στο τζάμι της ξώπορτας.
Περίμενα να γυρίσει!
Ετικέτες: Διήγημα
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Διήγημα: “Αυτόπτης μάρτυρας”
23/04/2024, 7:43 μμ -
Διήγημα: “Νεράντζια θανάτου”.
23/04/2024, 7:41 μμ -
Ποίημα: “Έαρ, Έρως, Έλευσις”
23/04/2024, 7:40 μμ -
Διήγημα: “Η αφιέρωση”
23/04/2024, 7:39 μμ -
Διήγημα: “Η Βροχή σαν σταγόνα εποχής και το Πάσχα φως”
23/04/2024, 7:35 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Από ποιον ουρανό πέσαμε ο ένας στην αγκαλιά του άλλου;
Γράφει η Ελένη Γκίκα // «Τα πρώτα λόγια με τα οποία με χαιρέτησε ο Νίτσε ήταν: «Από ποιον ουρανό πέσαμε εδώ ο ένας στην αγκαλιά του άλλου;»> Την συναντήσαμε στο μυθιστόρημα του Ιρβιν Γιάλομ «Όταν έκλαψε ο Νίτσε»
Περισσότερα -
Εικαστικά: “Η αποκάλυψη της Μαρίας Ελπίδας”
Γράφει η Μαρία Ιωαννίδου // * Η Μαρία Ελπίδα (Μαριέλα) Κωνταντινίδου υπηρετεί τις εικαστικές τέχνες από παιδί. Ή μπορεί και να την υπηρέτησαν κι εκείνες, αφού βρέθηκε στη κατάσταση ανάγκης που βρίσκεται ο αληθινός καλλιτέχνης να εκφραστεί
Περισσότερα -
Ο Χρήστος Χρυσόπουλος στο εργαστήρι του συγγραφέα
Οι Δαναοί και τα δώρα Αυτή τη φορά, αισθάνομαι ότι δεν μιλάω εγώ ως συγγραφέας, αλλά το ίδιο το βιβλίο. Οι ρόλοι, λοιπόν, έχουν αντιστραφεί. Ο λόγος δεν αποδίδεται από τον δημιουργό στο δημιούργημα. Αυτή τη φορά
Περισσότερα -
Ένα παραμύθι: “Happy end?”
Της Κωνσταντίνας Δήμου // * HAPPY END? Μια φορά και έναν καιρό, σε ένα μακρινό δάσος ζούσε ένας καλός παραμυθάς και ένας κακός μάγος. Δύο ταυτότητες που συγκατοικούσαν μέσα στον ίδιο άνθρωπο. Μία όψη το πρωί να
Περισσότερα -
Διήγημα: “Λιβάνι και λεβάντα”
Tης Γεωργίας Καρβουνάκη // Λιβάνι και λεβάντα Είναι μια γειτονιά στην πόλη, σε κάθε πόλη, που είναι πολλές πόλεις μαζί· η Καλκούτα είναι μίνι μάρκετ, η Καμπούλ εστιατόριο, στη Τζαϊπούρ αγοράζεις χρωματιστές χάντρες, χένα, σάρι,
Περισσότερα -
Επιθυμώ να λιάζονται οι ιστορίες
Γράφει ο Ευάγγελος Αυδίκος // Κωστούλα Μάκη, “Λοξά τοπία”, Ποιείν 2019, σελίδες 78 Η καινούρια ποιητική συλλογή της Κωστούλας Μάκη επιβεβαιώνει την διαμορφούμενη αντίληψη της ποιήτριας για τη σχέση της ποιητικής τέχνης με την πραγματικότητα, όπως η ίδια
Περισσότερα -
Ποίηση: “Οι χαραυγές του Αποχωρισμού”
Από το Χαζό Κορίτσι // * Οι χαραυγές του Αποχωρισμού Σαθρά τα μονοπάτια Ποιος ξέχασε, άραγε, με ροδοπέταλα να τα στρώσει Ξεκούρδιστα ρολόγια και ρωγμές στο παράθυρο Έχω φτιάξει έναν ήλιο που τη σάρκα μου
Περισσότερα
