Fractal
Home / ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ / Συνεντεύξεις συγγραφέων / ✔ Νικήτας Μ. Παπακώστας: «Τελευταία η έμπνευση έρχεται από αυτά που φαίνονται ασήμαντα- τις μικρές σημειώσεις στις εφημερίδες- τα μικρά νέα»
29/08/2018, 12:00 μμ

✔ Νικήτας Μ. Παπακώστας: «Τελευταία η έμπνευση έρχεται από αυτά που φαίνονται ασήμαντα- τις μικρές σημειώσεις στις εφημερίδες- τα μικρά νέα»

Συνέντευξη στη Μαρία Λιάκου //

 

 

Ο Νικήτας Μ. Παπακώστας γεννήθηκε το 1977 στο Δάρα Αρκαδίας. Ζει στο Λονδίνο. Το «Καληνύχτα καλούδια μου είναι το πρώτο του βιβλίο. Κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του 2018 από τις εκδόσεις ΔΩΜΑ.

 

 

–Πώς προέκυψε η ενασχόλησή σας με την γραφή;

Από την αγάπη μου για τις τέχνες και τις ιστορίες γενικά.

 

–Πείτε μας λίγα λόγια για την αποδοχή (του ή των βιβλίων σας) από το αναγνωστικό κοινό.

Νομίζω πως με την υποστήριξη και σωστή κατεύθυνση από τους εκδότες του ΔΩΜΑτος το βιβλίο απευθύνθηκε σ’ ένα ευρύ κοινό, που το αποδέχτηκε και κατάλαβε τις ειλικρινείς προθέσεις αυτής της προσπάθειας.

 

–Κατά την γνώμη σας σε τι μπορεί να μας βοηθήσει σήμερα η Λογοτεχνία;

Η λογοτεχνία μας επικεντρώνει πάλι στον Άνθρωπο. Μας επιστρέφει πάλι στον Άνθρωπο, ξεκαθαρίζοντας τις έννοιες σε μια εποχή που υπάρχει πολύ φασαρία. Η καλή λογοτεχνία έρχεται και μας κατευθύνει στο ιδεώδες του Ανθρώπου, στην ουσία του που δεν είναι άλλο από το ίδιο το Καλό.

 

–Το αναγνωστικό κοινό έχει ιδιαιτερότητες;

Φυσικά όπως όλοι μας γιατί έχουμε διαφορετικά εναύσματα και εμπειρίες. Η κατανόηση του κόσμου γύρω μας γίνεται μέσα από τα πρίσματα αυτά.
Καλό είναι όμως οι ιστορίες να μη χτίζονται με βάση το κοινό και τις ιδιαιτερότητες του, αλλά με το τι έχουν να πουν- αν έχουν κάτι να πουν τελικά. Όχι μόνο σ’ έναν παρόντα χρόνο. Κι όχι μόνο σ’ ένα κοινό.

 

–Τι χρειάζεται να έχει ένα καλό βιβλίο για σας ;

Ιστορία με αρχή, μέση και τέλος. Έχω διαβάσει πολλά βιβλία που δεν καταλήγουν πουθενά και πολλά που δεν είχαν καν ιστορία να πουν. Η αισθαντικότητα δεν αρκεί.

 

–Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;

Μ’ ενθουσιάζουν και με βυθίζουν οι: Καραγάτσης, Μάτεσις, Νίτσε.

 

–Από πού αντλείτε την έμπνευση για να γράφετε;

Από τα παιδικά μου χρόνια στο χωριό, από την αγάπη και το πόνο που πήρα και παίρνω στη ζωή μου, κι από την αγάπη και τον πόνο που έδωσα και δίνω (εν άγνοια μου πάντα- χωρίς να δικαιολογώ τον εαυτό μου). Πάντως σ’ αυτά που γράφω τώρα τελευταία η έμπνευση έρχεται από αυτά που φαίνονται ασήμαντα- τις μικρές σημειώσεις στις εφημερίδες- τα μικρά νέα.

 

 

–Προτιμάτε κάποια φόρμα γραφής –είδος;

Σε διαφορετικές στιγμές στη ζωή μου έχω αγαπήσει διαφορετικά είδη, γιατί κάλυπταν διαφορετικές ανάγκες. Σίγουρα δεν αντέχω αυτά που αναλύουν με εγωκεντρισμό προσωπικά αδιέξοδα και συμπλέγματα.

 

–Οι συγγραφείς διαβάζουν; Είναι συστηματικοί αναγνώστες δηλαδή;

Επειδή φοβάμαι την ημιμάθεια και το να έχω εντύπωση κι όχι γνώμη θα ήθελα να διαβάζω πιο πολύ, η πραγματικότητα είναι πως δε το κάνω λόγω χρόνου. Η οικογένεια και η δουλειά μου δε μου αφήνουν πολλά αποθέματα. Διαβάζω αποσπασματικά και όχι συστηματικά. Δυστυχώς. Θαυμάζω πολύ τους ανθρώπους που μπορούν.

 

–Υπάρχει ενδιαφέρον για συνεργασίες – συνέργεια μεταξύ των Τεχνών στην χώρα μας;

Επειδή λείπω πολλά χρόνια απ την Ελλάδα, δεν έχω ακριβή εικόνα. Καλό πάντως είναι σε μια κοινωνία οι τέχνες να συνεργάζονται και να αλληλλοστηρίζονται. Αλλιώς πως θα καταλάβουμε τη ζωή;

 

–Τα τελευταία χρόνια έχουμε μια πληθώρα εκδόσεων και πολλών Βιβλιο-Παρουσιάσεων . Κατά την γνώμη σας όλο αυτό βοηθάει τον αναγνώστη στις επιλογές του;

Μια βιβλιοπαρουσίαση είναι μια αλληλεπίδραση που νομίζω βοηθά όλους: Βοηθά τον αναγνώστη να αποκτήσει μια θέση- περί τίνος πρόκειται. Παιδεύει το συγγραφέα- με την έκθεση- για το τί ήθελε να πει τελικά. Κατευθύνει τους εκδότες.

 

–Φέτος η Αθήνα είναι η Ευρωπαϊκή Πρωτεύουσα του Βιβλίου. Ποιες οι προσδοκίες σας από αυτήν την γιορτή;

Οι προσδοκίες μου δεν είναι μεγάλες. Συνήθως τέτοιες διοργανώσεις κατευθύνονται από φορείς άσχετους με το θέμα. Η αγωνία μας πρέπει να είναι πώς οι άνθρωποι θα διαβάσουν περισσότερο και θα εκτιμήσουν πιο πολύ τα βιβλία. Δεν είμαι σίγουρος ότι αυτό είναι το πραγματικό ζητούμενο, όταν το διάβασμα έχει υποτιμηθεί τόσο πολύ από την πολιτεία (οι στατιστικές δείχνουν ότι στην Ελλάδα το ποσοστό των ανθρώπων που διάβασαν πάνω από 10 βιβλία τον χρόνο (ηλικίες 25-64) ήταν μόλις 7,8%).

 

–Ποια τα επόμενα σχέδια σας ;

Γενικά δεν κάνω πολλά σχέδια. Τα φοβάμαι. Γιατί όπως λένε: όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια ο θεός γελάει. Το πιστεύω και το ζω αυτό. Καθημερινά. Το “Καληνύχτα καλούδια μου” δεν έχει κάνει τον κύκλο του. Τυπώθηκε μόλις στις αρχές του Ιουλίου. Έχει δρόμο ακόμα- πράγματα να πει. Ωστόσο γράφω δυο νέες ιστορίες- ταυτόχρονα- για να μην τις ξεχάσω- και θα τρελαθώ- δε το γλυτώνω- και παλεύω για να εκδοθεί κι ένα οπτικοποιημένο κείμενό μου με τη βοήθεια της γυναίκας μου. Σε δουλειά να βρισκόμαστε δηλαδή.

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top