Fractal

Χρονογράφημα: “Η δούκισσα της Κορνουάλης”

Γράφει η Μαίρη Πέστροβα //

 

 

 

 

Η Κικίτσα εκείνο το πρωί ξύπνησε ορεξάτη. Γύρισε τον διακόπτη του ραδιοφώνου σε σταθμό ελαφρολαϊκών και επιδιδόταν σε τραγουδιστικές ικανότητες προσπαθώντας να φτάσει την κορώνα της Μαρινέλλας αλλά την μόνη κορώνα που ήταν ολοδική της, ήταν η κορώνα στην άνω οδοντοστοιχία της.

Μετά τον πρωινό καφέ της είπε να βάλει μια τάξη στο σπίτι συμμαζεύοντας ό,τι χειμωνιάτικο ρούχο είχε μείνει εδώ και κει. Αφού τα πακετάρισε όλα πήρε την σκάλα να τα βάλει στο πατάρι. Καθώς ανέβαζε και την τελευταία κούτα και καθώς τραγουδούσε το «Της καρδιάς μου τα συντρίμμια» χάνει την ισορροπία της και πέφτει από την σκάλα.

«Ωχ Παναγία μου», φώναξε δυνατά και σωριάστηκε φαρδιά πλατιά στο πάτωμα χτυπώντας το πίσω μέρος του κεφαλιού της.

Βάζοντας ασυναίσθητα το χέρι της, είδε στα δάχτυλα λίγο αίμα.

Ο Μήτσος άκουσε τον γδούπο και μπαίνοντας στο σπίτι, βρίσκει την Κική φαρδιά πλατιά χάμω μες στα αίματα.

-Αμάν κοκόνα μου! Πώς το έπαθες μανίτσα μου;

-Ωχ! Ωχ! Ξέρω ‘γώ; Ούτε που θυμάμαι!!!

-Σήκω να σε πάω στο Α’ Βοηθειών μήπως χρειάζεται να κάνεις ράμματα!

Πάνε να μπουν στο αυτοκίνητο μα η Κική έκανε πίσω…

-Συγνώμη…. Σε ξένο αυτοκίνητο θα μπω;

-Τι ξένο μανίτσα μου; Το δικό μας είναι. Τι; Επειδή είναι άπλυτο;

-Δεν είσαι στα σωστά σου! Εγώ δεν μπαίνω εκεί μέσα. Θα περιμένω την άμαξα!

-Εγώ λέω να περιμένουμε την σούστα να μας πάει μέχρι το Μοναστηράκι!

-Α πα πα πα! Ούτε να το συζητάς! Χωρίς τους σωματοφύλακες δεν πάω πουθενά! Είναι θέμα πρωτοκόλλου!

Θα σου λέγαμε τι θέμα… πρωτοκόλλου είναι, αλλά τέλος πάντων….

Με τα πολλά παρακάλια μπήκε η Κική αλλά όταν προσπαθούσε ο Μήτσος να την ηρεμήσει η Κική ούρλιαζε.

-Κάτω τα ξερά σου γιατί θα σε ρίξω στους κροκόδειλους.

-Έχουμε κροκόδειλους στο Χαϊδάρι και δεν το ‘ξερα; Εγώ νόμιζα πως έχουμε μόνο δεινόσαυρους!

-Αν νομίζετε κύριε πως θα με αποπλανήσετε, κάνετε μεγάλο λάθος. Εγώ είμαι μία κυρία περιοπής!

-Θα σού ‘λεγα τι περί…. οπής είσαι τώρα. Κική; Μαζέψου! Μη με εκνευρίζεις!

-Ρε, ποιά Κική ρε; Εγώ είμαι η δούκισσα της Κορνουάλης!!!!!

-Ναι…. Κι εγώ ο πάπας της Ρώμης. Μήτσος ο τρίτος….

Λέγοντας αυτά είχαν φτάσει ήδη στα επείγοντα. Οι νοσηλευτές είχαν ψοφήσει στα γέλια βλέποντας ένα τόσο διάσημο ζευγάρι να περνά το κατώφλι τους.

Να προσπαθούν να σταματήσουν το αίμα απ’ το κεφάλι της Κικής και αυτή να φωνάζει «κάτω τα κουλά σου από μια δούκισσα»

-Δούκισσα είναι η γυναίκα σας κύριε;

-Τι δούκισσα άνθρωπέ μου; Την μόνη δούκισσα που ξέρω εγώ είναι την τραγουδίστρια!

Αφού την έβαλαν στο καρότσι την πήγαν στο χειρουργείο να της κάνουν κάποια ράμματα.

Οι φωνές της ακούγονταν ως έξω…

Με πονάτεεεε….. Μη με πλησιάζετε!

Φρουράααααα! Φρουράααααα!

Συλλάβετέ τους όλους! Στους κροκόδειλους γρήγορα!

Γιατρέ, ρώτησε ο Μήτσος τον γιατρό που έβγαινε από την πόρτα του χειρουργείου, τι έχει η γυναίκα μου;

Μην ανησυχείτε….μια ελαφριά διάσειση… δεν είναι τίποτα!

Θα συνέλθει!

Μας έβαλε όλους στην σειρά στο χειρουργείο να της φιλήσουμε το χέρι για να μας έδινε την άδεια να της κάνουμε ράμματα!

Τι σχέση έχετε με την Κορνουάλη;;;

Συνορεύει με το Χαϊδάρι, είπε ο Μήτσος καθώς είχε κοκκινίσει από την ντροπή του.

-Ποιά είμαι….;

-Η δούκισσα της Κορνουάλης!

-Πέφτει μακριά η Κορνουάλη;

-Μέχρι την Ηγουμενίτσα!

-Α πα πα παααααα…. Τόσο πολύ; Και πως θα αντέξουν τα άλογα τόσο ταξίδι;

Τι λέει γιατρέ;

Μην ανησυχείτε κύριε Μήτσο. Μια διάσειση έχει πάθει όχι πολύ σοβαρή. Όπως έχασε ξαφνικά την μνήμη της, έτσι ξαφνικά θα την βρει!

Πολυαγαπημένε μου δούκα! Να ταΐσετε τα άλογα δυο μπάλες σανό για να αντέξουν το ταξίδι.

Η Κικίτσα του έγνεψε από μακριά με το χέρι. Ο Μήτσος ο καημένος τσακίστηκε να πάει κοντά της…

Εντάξει, της λέει…

Τι εντάξει, του απαντά αυτή.

Εντάξει όλα, της ξαναλέει. Στον πύργο μας περιμένουν να γυρίσουμε, τα άλογα τα τάισα και τα πότισα, την άμαξα την έπλυνα και το στέμμα σου το γυάλισα.

Κάνει έτσι η Κικίτσα και του πετά το μαξιλάρι στο κεφάλι.

-Γιατί με κοροϊδεύεις Μήτσο;

-Γιατρέ, γιατρέ! Συνήλθε το κορίτσι μου!

Τρέχει ο γιατρός όλο χαρά να εξακριβώσει την κατάσταση και την ρωτά:

-Τον γνωρίζετε τον κύριο κυρία μου;

-Εννοείται! Τον δούκα της Κορνουάλης δεν ξέρω; Ετοιμάστε μου την άμαξα. Θέλω να γυρίσω στο ανάκτορο!

 

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top