Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Όσο υπάρχει κάποιος που μας θυμάται, παραμένουμε ζωντανοί
10/07/2019, 12:56 πμ

Όσο υπάρχει κάποιος που μας θυμάται, παραμένουμε ζωντανοί

Γράφει η Μαρία Βρέντζου //

 

«Η σκιά του ανέμου» του Κάρλος Ρουίθ Θαφόν, Ισπανία, εκδόσεις Ψυχογιός, 2012, σελ. 616

 

Το έτος 2001 ο Ισπανός Κάρλος Ρουίθ Θαφόν εξέδωσε το πρώτο μυθιστόρημά του για ενήλικες υπό τον τίτλο «Η σκιά του ανέμου». Το βιβλίο πολύ σύντομα εξελίχθηκε σε διεθνές λογοτεχνικό φαινόμενο και θεωρείται μετά τον Δον Κιχότη ως το πιο πετυχημένο μυθιστόρημα στην εκδοτική ιστορία της Ισπανίας.

Το καλοκαίρι του 1945 ο δεκάχρονος, ορφανός από μητέρα Ντανιέλ, οδηγείται από τον πατέρα του στο περίφημο Κοιμητήριο των Λησμονημένων Βιβλίων που δεν είναι τίποτα άλλο από μια λαβυρινθώδης βιβλιοθήκη με ξεχασμένους τίτλους, προκειμένου να διαλέξει έναν απ’ αυτούς. Εντελώς τυχαία επιλέγει τη Σκιά του Ανέμου του εντελώς άγνωστου πεζογράφου Χουλιάν Καράξ. Διάφοροι άνθρωποι ενδιαφέρονται αμέσως για το νέο του απόκτημα και καθώς ενηλικιώνεται, ένα βράδυ, στους δρόμους της Βαρκελώνης, τον πλησιάζει μια τρομακτική αντρική φιγούρα που θυμίζει ήρωα από την Σκιά του Ανέμου. Ο άνθρωπος αυτός έχει ως στόχο να εντοπίσει όλα τα έργα του Καράξ προκειμένου να τα κάψει. Τούτο αποτελεί και το κίνητρο του Ντανιέλ για να αναζητήσει τα ίχνη τού από χρόνια λησμονημένου συγγραφέα.

Ο Κάρλος Ρουίθ Θαφόν μας προσφέρει ένα κατ’ επίφαση αστυνομικό μυθιστόρημα, όπου εκτός από τον Ντανιέλ παρελαύνουν και άλλοι δευτερεύοντες αλλά σημαντικότατοι χαρακτήρες, οι οποίοι είναι δεμένοι μεταξύ τους με έναν παράδοξο και αόρατο ιστό που κεντράρει πάντα στην ιστορία του Χουλιάν Καράξ. Θαυμαστή η γλώσσα και το ύφος του βιβλίου, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ένα λαϊκό ανάγνωσμα επιπέδου. Η πλοκή, αν και όχι γραμμική, καλύπτει την περίοδο από το 1933 μέχρι το 1966 και όπως είναι φυσικό γίνονται άμεσες και έμμεσες αναφορές στον εμφύλιο πόλεμο καθώς και στην δικτατορία του Φράνκο, με τα βασανιστήρια και τις δολοφονίες, το αστυνομικό κράτος και το ηθικό του ξεπούλημα.

Το βιβλίο όμως είναι και βαθύτατα ερωτικό, εστιάζοντας μάλιστα στην πρώτη αγάπη με την μεγάλη της ένταση και το μεγάλο της πάθος. Μεγάλη βαρύτητα δίνεται στην σχέση πατέρα γιου αλλά και στη φιλία, εφόσον όμως μιλάμε για υπαρξιακό θρίλερ, κυρίαρχα είναι και αισθήματα όπως το μίσος, ο φόβος, η εκδίκηση, η οργή, η τρέλα. Ο αναγνώστης βλέπει ξεκάθαρα πώς το σύστημα μπορεί να καταστρέψει έναν άνθρωπο, πώς τα χτυπήματα της ζωής μπορούν να βγάλουν τον καθέναν εκτός παιχνιδιού, ειδικά όταν πρόκειται για κάποιον που έχει χάσει την ταυτότητά του και έχει καταντήσει μία σκιά, ένα φάντασμα. Πρόκειται δηλαδή για μία ιστορία για μοναχικούς ανθρώπους, για απουσίες και απώλειες. Τέλος, «Η σκιά του ανέμου» είναι ένα πεζογράφημα για τα βιβλία. Πλείστες οι αναφορές σε Ισπανούς λογοτέχνες ενώ ο συγγραφέας με μεγάλη επιτυχία περιγράφει το πως ανακαλύπτει κανείς ένα ολόκληρο σύμπαν μέσα στη λογοτεχνία αλλά και το ποια είναι τελικά η σύνδεση της καλής λογοτεχνίας με την εκδοτική επιτυχία.

«Είμαστε παιχνίδια στα χέρια του ίδιου μας του ασυνείδητου» στοχάζεται κάπου κάποιος από τους ήρωες και έτσι αν ο Ντανιέλ καταφέρει να ξεδιαλύνει το μυστήριο του Χουλιάν Καράξ, αν καταφέρει να τον σώσει από τη λήθη, θα ξαναβρεί επιτέλους και το πρόσωπο της πεθαμένης του μητέρας. Γιατί «όσο υπάρχει κάποιος που μας θυμάται, παραμένουμε ζωντανοί».

 

Carlos Ruiz Zafon

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top