Όταν αποτολμάς και αποκαλύπτεις την δημιουργική και πολύτιμη προσφορά του γιατρού κ. Γιώργου Σχορετσανίτη
Γράφει ο Γεώργιος Παναγιωτάκης // *
Ακόμα και το πιο μικρό δημοσίευμα απαιτεί γνώση, ενδιαφέρον, αγάπη και ακόμα υπολογισμό και προεξόφληση της αναγνωστικής διάθεσης του κοινού. Βασικό στοιχείο λοιπόν ενός άρθρου και κατ’ επέκταση ενός βιβλίου, είναι να σου προσφέρει νέα και όσο γίνεται άγνωστα στοιχεία. Για να ολοκληρωθεί μάλιστα η αποστολή του, πρέπει το κείμενο να είναι εύληπτο και κατανοητό και να το χαρακτηρίζει η γλωσσική επάρκεια, η λογοτεχνική αρτιότητα και η εκφραστική πληρότητα. Τα στοιχεία αυτά προκαλούν το ενδιαφέρον του αναγνώστη και την πνευματική συμμετοχή του στο μικρό ή μεγάλο πνευματικό δημιούργημα, που έχει μπροστά του.
Γιώργος Σχορετσανίτης
Οι άξονες αυτοί αποτελούν τις ράγες στις οποίες κινείται το μικρό δημοσίευμα ή το πολυσέλιδο βιβλίο. Στις αρχές αυτές ως φαίνεται πειθαρχεί η πένα του διακεκριμένου χειρουργού γιατρού Διευθυντή της Χειρουργικής Κλινικής του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ηρακλείου, κ. Γιώργου Σχορετσανίτη. Όταν καταλαγιάζει το χειρουργικό νυστέρι, παίρνει τη θέση του η πένα, για να καταπιαστεί με θέματα, που απηχούν την πνευματική, κοινωνική, πολιτιστική και καθημερινή πραγματικότητα και μάλιστα με εξαιρετική επιτυχία. Τα βιβλία του επίσης σε αρκετά μεγάλο αριθμό, αποτελούν καταστάλαγμα ταξιδιωτικών του εντυπώσεων αναφορικά με την ιστορία, τον πολιτισμό και τα προβλήματα άλλων λαών, που ορισμένες φορές βρίσκονται μακριά από την Ελλάδα.
Με το πλούσιο έργο του ο κ. Σχορετσανίτης καταστρατηγεί μια πάγια εκκλησιαστική αρχή που μας λέει ότι «οὐ δύναταί τις δυσίν κυρίοις δουλεύειν…». Ο γιατρός υπηρετεί την αναβαθμισμένη ποιότητα ζωής και τον κατευνασμό του ανθρώπινου πόνου, δημοσιεύοντας παράλληλα τις πάντα χρήσιμες πνευματικές του ανησυχίες.
Ας ευχηθούμε οι στράτες αυτές να είναι πάντα ανοιχτές και προσβάσιμες και να τις διαβαίνει με την ίδια επιτυχία όπως σήμερα.. Η ικανοποίηση του κόσμου αποτελεί την πιο καλή ηθική αποζημίωσή του.
* Ο Γεώργιος Παναγιωτάκης είναι Συγγραφέας – Ιστορικός ερευνητής
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
-
Ο Άκης Παρώδης στο εργαστήρι του συγγραφέα
30/04/2024, 9:11 μμ -
Ο Χρήστος Τζανάκος στο εργαστήρι του συγγραφέα
30/04/2024, 9:10 μμ -
✩ Νέες εκδόσεις: 12 καινούργια βιβλία
30/04/2024, 9:07 μμ -
Το βιβλίο κι ο συγγραφέας του: «Η ψίχα της μεταλαβιάς»
30/04/2024, 9:06 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Δύο ποιήματα
Της Γαβριέλλας Νεοχωρίτου // * Αγάπη…. / Όταν / Όταν η Αγάπη χαράζει τα χνάρια της στις μορφές…. Όταν αποτυπώνονται βαθιά Ο Ένας στον Άλλον…. Όταν οι ψυχές σφιχταγκαλιάζονται…. Όταν οι Δύο γίνονται Ένας…. Τότε
Περισσότερα -
Ο Ελύτης για παιδιά…
Της Ελένης Μπετεινάκη // “Ο Ελύτης για παιδιά”, Ιουλίτα Ηλιοπούλου, εκδόσεις Ίκαρος Πως να μιλήσεις στα παιδιά για ποίηση; Πως να τους πεις για το μεγαλείο των λέξεων που φτιάχνουν εικόνες; Ίσως δείχνοντας τους εικόνες
Περισσότερα -
✩ Editorial: «Όταν λες μια ιστορία δεν είναι σαν να σταματάς τον χρόνο;»
«…όταν ζωγραφίζεις κάτι, μου είπε, ή όταν λες μια ιστορία δεν είναι σαν να σταματάς τον χρόνο; Δεν ξέρω βέβαια να στο πω σωστά, αλλά δεν είναι σαν να φτιάχνεις έναν άλλο χρόνο, πέρα από το
Περισσότερα -
Ποίημα: “Καθεστώς Απουσίας”
Της Σοφίας Πολυκρέτη // * Καθεστώς Απουσίας Γιατί η πατρίδα πρέπει να σε τραβάει απ’ το χέρι και να σου φωνάζει «ξεκίνα» Η πατρίδα είναι η μάνα σου που κατεβαίνει απ’ το αυτοκίνητο στη
Περισσότερα -
✩ Dancing in Real Life: Η πρώτη αμερικανική έκθεση, αφιερωμένη στον Γιάννη Τσαρούχη
Βράχοι με δύο φιγούρες, St. Jean Cap Ferrat, 1959. Ίδρυμα Γιάννη Τσαρούχη Στον εκθεσιακό χώρο Wrightwood 659 θα πραγματοποιηθεί η πρώτη αμερικανική έκθεση, αφιερωμένη στο έργο ενός εκ των μεγαλύτερων ζωγράφων του 20ου αιώνα, του Γιάννη Τσαρούχη
Περισσότερα -
«Με το εγώ απέναντι στον εαυτό του»
Γράφει η Ανθούλα Δανιήλ // Διώνη Δημητριάδου: «Παλίμψηστη του Λύκου μου μορφή», Εκδόσεις ΑΩ, 2021 Η Διώνη Δημητριάδου είναι μία πολυτάλαντη παρουσία στον χώρο των Γραμμάτων, ποιήτρια πρώτα από όλα. Παρακολουθώντας κανείς τα έργα και τις ημέρες της
Περισσότερα -
Διήγημα: “Ο πίνακας και η ακτινολόγος”
Του Κώστα Πατίνιου // * Είχε τα χρόνια του Χριστού˙ κουβαλούσε το δικό της σταυρό και ανέβαινε αργά αργά το δικό της Γολγοθά. Ωραία νέα και ατυχής, αν και το «ατυχής» με επιφύλαξη το λέω, γατί και
Περισσότερα
