Ποίηση: “Φεγγαρόλουστο Όνειρο”
Γράφει ο Θοδωρής Μάγιστρος // *
Απόψε κοιτάω το φεγγάρι
και χωρίς να γνωρίζω πάλι το γιατί
εσένα σκέφτομαι,
εσένα βλέπω απάνω του ανέμελα να περπατάς,
να κοιτάς τ’ άστρα, και να χαμογελάς.
Και το χαμόγελο σου
σαν μια αχτίδα χρυσή του φεγγαριού
βυθίζεται στο βλέμμα μου,
και ένα ποτάμι ερωτικό
γεμίζει της ψυχής μου το κενό.
Απόψε κοιτάω το φεγγάρι
είναι πιο όμορφο νομίζω από ποτέ,
κι εκεί σε μια άκρη του,
σε μια χρυσή του γαλήνια αμμουδιά
εσύ κάθεσαι και με κοιτάς…
κι αυτή η απόσταση που μας χωρίζει
χάνεται μεμιάς.
Κι ο κόσμος γύρω κι αυτός χάνεται,
και δεν έχει τόση σημασία πια
που δεν ακούγονται φωνές και τόσα
άλλα πράγματα συνηθισμένα, βαρετά.
Το φεγγάρι είναι απόψε το πιο όμορφο
που έχω δει ποτέ’
και σαν το κοιτώ και σε κοιτώ
δεν υπάρχω, δεν ζω στον κόσμο αυτό
έχω γίνει ένα μικρό άστρο πια κι εγώ
που σου χαμογελώ
γιατί μαζί σου έζησα
απόψε ένα όνειρο μοναδικό.
==============
* Η μουσική των λέξεων είναι κάτι το συναρπαστικό.
Ένα αύριο θα είναι καλύτερο μόνο αν είναι μελωδικό.
Δύο λόγοι για να γράφει κάποιος ποιήματα.
Θοδωρής Μάγιστρος κάτοικος Χαλκίδας καθηγητής δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Ετικέτες: Ποίηση
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Ποίημα: “Τυφλή ελεγεία”
30/04/2024, 7:42 μμ -
Ποίημα: “Eλάχιστο”
30/04/2024, 7:40 μμ -
Ποίημα: “Ο καλύτερος εχθρός”
30/04/2024, 7:39 μμ -
Ποίημα: “Φθορά”
30/04/2024, 7:37 μμ -
Ποίημα: “Λύτρωσις”
30/04/2024, 7:36 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Διήγημα: “Ο Δημήτρης ο Ράνος”
Του Θεόδωρου Πάλλα // * στην Αγγελική Υπάρχουν κάποιες νυχτιές του Απρίλη που ηρεμεί η θάλασσα κι ο εαυτός σου σηκώνεται, βγαίνει στο φεγγαρόφωτο και βλέπει τον δρόμο του στη ράχη των νερών, γαλακτώδης δρόμος, σαν
Περισσότερα -
«Ζω αναπνέοντας γράμματα»
Γράφει Κώστας Τραχανάς // Γαλάτεια Βέρρα «Στις συνοικίες του απείρου», Εκδόσεις Κέδρος 2021, σελ. 158 «Προσπάθησαν με μια άγκυρα / να στερεώσουν τον / αμήχανο κόσμο./ Μάταια όμως. Αυτή/πάντα θα αναμετριέται/ με τα ακοίμητα πελάγη» Τα 143 ποιήματα
Περισσότερα -
«Τελικά, ο καθένας μας έχει το χώρο του στον ουρανό, μα και στην καρδιά των άλλων»
Γράφει η Νένα Κοκκινάκη // Πάμελα Λύτρα: “Η Σελήνη που της έκλεβαν τη λάμψη”, Εκδόσεις Υδροπλάνο, Εικονογράφηση: Νικολέττα Φιλιππίδη Μέσα στην πλούσια ελληνική βιβλιοπαραγωγή για παιδιά ξεχωρίζει το βιβλίο της Πάμελα Λύτρα με τίτλο Η Σελήνη που της
Περισσότερα -
Ένα ποίημα: “Κουνούπι”
Της Μαρίας Σκαμπαρδώνη // * Κουνούπι, κουνουπάκι μου την ηρεμία του χεριού μου διακόπτεις, έτσι όπως χαλαρά έχω αφεθεί. Μέρες καλοκαιριού, ημέρες ζέστης τώρα έρχεσαι και με ενοχλείς. Κουνούπι, κουνουπάκι μου έρχεσαι ξαφνικά και με αιφνιδιάζεις- τι θες
Περισσότερα -
Ρινίσματα ‘μαύρης’ ιστορίας της Μεγάλης Βρεττανίας
Του Γεωργίου Νικ. Σχορετσανίτη // Δεν υπάρχει άλλο έθνος που να έστειλε περισσότερους σκλάβους Αφρικανούς στην Αμερική από τους Βρεττανούς κατά τη διάρκεια του δέκατου όγδοου αιώνα. Περίπου δύο με τρία εκατομμύρια αιχμάλωτοι απεστάλησαν από τη Δυτική
Περισσότερα -
«Εκείνο το πουλί που παράγει ποιητές /έπαψε να κεντά το δέρμα μου /Δεν μιλά άλλο για τ’ όνομά σου /Τώρα συμμετέχει σε τηλεπαιχνίδια»
Γράφει ο Δημήτρης Βαρβαρήγος // Πασχάλης Κατσίκας: «Τα κόκκινα πουλιά», Εκδ. Δρόμων «Τα κόκκινα πουλιά» από τις εκδόσεις Δρόμων, είναι μια συλλογή ποιημάτων που αποτελείται από τέσσερις ενότητες: «Θλιμμένη λέξη. Οι προνύμφες. Τα κόκκινα πουλιά. Μια
Περισσότερα -
Με φόντο καιρούς δύσκολους
Γράφει ο Δημήτρης Βαρβαρήγος // Ελισάβετ Ιακωβίδου: «Της μοίρας το υφάδι», Εκδ. 24 γράμματα Η Ελισάβετ Ιακωβίδου, με επιδεξιότητα σκιαγραφεί την εποχή και τους ήρωες της. Απλούς ανθρώπους με φρόνιμα πατριωτισμού που επιχειρούν μέσω των δυνατοτήτων τους και
Περισσότερα
