Fractal

Δύο ποιήματα

Της Άννας Κάχρη // *

 

 

 

 

Η ρόμπα

 

Κάθε πρωί που ανοίγω το παράθυρο

η ρόμπα εκεί στο πάτωμα ριγμένη. Εκεί,

ως θύμηση μιας νύχτας άσπιλης.

 

Κοιτάζω τ’ άσπρα σεντόνια ελαφρώς τσακισμένα

πάνω σ’ απόκρυφα όνειρα κερματισμένα

και νιώθω την καρδιά – ωσάν νεκρός – θαμμένη.

 

Σηκώνω την ρόμπα και ξέρω

πως αύριο η ίδια κίνηση θα με περιμένει.

Θα κλείσει η ζωή με αυτήν την κίνηση

και ούτε μια αγκαλιά,

ούτε ένα χάδι,

ούτε μια καλημέρα…

 

 

 

Τα σκουλαρίκια

 

Ψάχνω απ’ το πρωί ένα ζευγάρι σκουλαρίκια

εκείνα που μου χάρισες πριν δέκα χρόνια.

Ψάχνω σε συρτάρια, σε ξεχασμένα ντουλάπια,

στην εταζέρα του μπάνιου,

στο τραπεζάκι του καναπέ

που κάποτε καθόμασταν και μοιράζαμε τις ανάσες μας.

Ψάχνω στις αναμνήσεις του ταραγμένου μου μυαλού

γιατί ξέρω,

πως όσο κι αν ψάξω,

εσένα,

δεν πρόκειται ποτέ να ξαναβρώ.

 

 

 

*Η Άννα Κάχρη γεννήθηκε στη Γερμανία από Έλληνες μετανάστες. Έξι ετών ήρθε στην Αθήνα. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία κι εργάζεται ως καθηγήτρια σε δημόσιο σχολείο. Σήμερα ζει στην Γλυφάδα με την οικογένειά της.

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top