Fractal

Διήγημα: “Μια γλυκιά καταιγίδα”

Της Αναστασίας Γεωργακοπούλου -Μπρούσα //

 

 

 

“Μια γλυκιά καταιγίδα

 

Ο έρωτας δεν σε ρωτά.

Δεν κοιτάζει ούτε συνθήκες, ούτε ηλικίες, τίποτα!

Ανακαλύπτει τις χαραμάδες της καρδιάς και διεισδύει.

Τι κι αν είσαι μικρότερος μου. Νιώθω το καρδιοχτύπι σου!

Κεραυνοβολήθηκα απ’ την ματιά σου! Ήρθες στη ζωή μου σαν μια γλυκιά καταιγίδα!

Και στην άκρη του κόσμου να βρίσκεσαι. Το φως του έρωτα με οδηγεί κοντά σου, στα κρυφά και φανερά μονοπάτια σου.

Έχω ανάγκη την παρουσία σου, την μυρωδιά σου, τον ήχο της φωνής σου, τα γεμάτα γεύσεις φιλιά σου!

Ο έρωτας μου για σένα δεν γράφεται σε τεφτέρια!

Η ζεστή αγκαλιά σου με τυλίγει και γίνεται το ομορφότερο καταφύγιο του κόσμου.

Ο κόσμος όλος ομορφαίνει μόνο όταν είσαι δίπλα μου, όλα φωτίζονται… ακόμα και οι σκιές.

Θέλω να με κρατάς απ’ το χέρι, να με προσέχεις…η ευωδιά σου να πλανιέται στην ατμόσφαιρα μου!

Δεν μπορώ να ανασάνω μακριά σου, χωρίς τα φιλιά σου, χωρίς την αγάπη σου.

Η ζωή χωρίς εσένα είναι ανούσια, άγευστη!

Δεν υπάρχει πλέον άλλη σκέψη, ρε αγόρι μου… μόνο εσύ!

Σε αγάπησα πολύ!

Εξακολουθώ να σε αγαπώ…

 

 

2023

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top