Διήγημα: “Αποδιωγμένος από τον κόσμο”
Του Χρήστου Αθανασίου // *
Εδώ ακούγονται πολλές κουβέντες. Εδώ παίχτηκαν πολλά δράματα. Εδώ σταμάτησαν γαμήλιες άμαξες και άμαξες που ήρθαν να φορτώσουν φέρετρα.
Σε μια αλλοιωμένη επικράτεια, που έφτασε ως τις μέρες μας από τα βάθη των χρόνων και εξακολουθεί να σηματοδοτεί την είσοδο στον κόσμο. Στον σύγχρονο κόσμο των αλλιώτικων τύπων και του αχαλίνωτου σεξ.
Στον υποτιθέμενο κόσμο της τιμής του χοιρινού, των μακαρονιών και της χλωρίνης, ζωγράφισα τον θάνατο της γοργόνας, βλέποντας έναν φοίνικα να ρίχνει τον ίσκιο του πάνω στην κουρτίνα, σαν σιδερένια ράβδος με καρφιά.
Ανάλογα με το τι έχω ακούσει απ’ αυτούς που με ξέρουν, ανάλογα με το τι έχω ακούσει απ’ αυτούς που δεν με ξέρουν, αλλά κυρίως μ’ αυτούς που δεν αναγνωρίζουν το άλλοθι της αστάθειας τους, περιχαρακώνω τις επιτηδευμένες παρενθέσεις των λόγων τους.
Υπεκφεύγω, σωπαίνω, οχυρώνομαι, αντιδρώ, αρνούμαι και δέχομαι: Το καινούργιο νυστέρι, το αίμα πριν τη κραυγή, την επίδεση, την ευλογία τόσο στην αγαλλίαση όσο και στην απελπισία.
Ανοίγω τα χαρτιά μου σ’ ένα καλοπροαίρετο ή δύσπιστο ακροατήριο που σοκάρει για να καταγράψω με ασφάλεια ό, τι πολύτιμο και κυνηγημένο από την παραχάραξη της ιστορίας του παρελθόντος, όπως αυτή διαθλάται μέσα από τα συμφέροντα του παρόντος.
Προτιμώ στην αμήχανη ανακούφιση της ομήγυρης, να έπομαι παρά να προηγούμαι, γιατί όταν έπομαι βλέπω τι κάνουν οι άλλοι μπροστά. Δουλεύω σαν σκυλί στις ανέσεις και στις πολυτέλειες ενός καινούργιου σπιτιού… λύνοντας το γόρδιο δεσμό με κείνο το «ό, τι δεν λύνεται, κόπτεται ».
Εγώ o άξιος αγωνιστής της πένας και του καριοφιλιού, άρχισα να κλείνω τους λογαριασμούς με τη ζωή και τους ανθρώπους. Ετοιμάζω τις αποσκευές μου για το ταξίδι της εθνικής κληρονομιάς, χωρίς να είμαι σε θέση να επισημάνω την αδέξια ηδονή που μου προσφέρει η οδύνη της αριστοκρατίας και της σταροκρατίας.
Για να ξαναβρώ τις δυνάμεις μου στον βραδινό μου περίπατο, έρχομαι σε αντίθεση με το νόμο της θυελλώδης φύσης της σκληρής πραγματικότητας. Περνάω μέρες καρτερικές στους ψηλούς λόφους, κόβοντας αγριόχορτα από μια συντροφιά ανούσια ή κακή, που γεννάει κάποιο κενό στη γνώση από τις απαρχαιωμένες πολιτισμικές συνήθειες της.
Στον επιμελώς ατημέλητο αέρα αξιοθρήνητης διαθεσιμότητας, ταΐζω τα ζώα, και σπέρνω τη γη για να μαζέψω τον καρπό της. Αναβλύζω νερό από το πηγάδι, για να νιώσω τον ήλιο και τον άνεμο πάνω στο πολυσύχναστο βουλεβάρτο της ικανοποίησης και της αγάπης.
Είναι ωραίο να σηκώνω στους ανοσοποιητικούς τοίχους που καταρρέουν, το πέλος της μοναχικής διαδρομής. Αποφεύγω να εμπλακώ σε αδιέξοδες καταστάσεις, οι οποίες με δυσαρεστούν ή από τις οποίες γνωρίζω ότι δεν θα μπορώ να περιμένω κάτι θετικό, στο χάος που όλα γίνονται γρήγορα, ανώδυνα και ανθυγιεινά με τις τρέχουσες αντιλήψεις του κόσμου.
——————————-
* Xρήστος Αθανασίου Aπόφοιτος της Βαρβακείου Σχολής. Kάτοχος πτυχίων Υποκριτικής Θεάτρου – Κινηματογράφου του Υπουργείου Παιδείας και Υπουργείου Πολιτισμού καθώς και τίτλων Μεταπτυχιακών Σπουδών και Σεμιναρίων Υποκριτικής, Σωματικού Θεάτρου, Δημιουργίας Θεατρικού Λόγου, Κορυφωμένης και Επεισοδιακής Δραματικής Δομής – Γραφής και Σημειολογίας προς την παραστασιολογία, ως επιστήμη που αναλύει σε βάθος φαινόμενα της θεατρικής πράξεως. Ακροατής – Φοιτητής στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστήμιου Αθηνών.
Συγγραφικό έργο: «Λογοτεχνικές Αστραπές»
«Όταν ο ηλεκτρικός σπινθήρας φωτίζει την ζωή και το όνειρο»
«Aφιερώματα στους ταξιδευτές της υποκριτικής τέχνης» ( Υπό έκδοση )
«Η Δραματική αλήθεια και το κωμικό αθώο των Ελλήνων Ηθοποιών»
«Μίμηση Πράξεως στην 7η Τέχνη του Ουρανού»
[Επεξήγηση: Aφιερώματα των εκλιπόντων Ηθοποιών απ’ τον 19ο αιώνα μέχρι σήμερα σε λογοτεχνική κριτική προσέγγιση ]
Ετικέτες: Διήγημα
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Ποίημα: “άγνοια”
23/04/2024, 7:47 μμ -
Δύο ποιήματα
23/04/2024, 7:46 μμ -
-
Διήγημα: “Αυτόπτης μάρτυρας”
23/04/2024, 7:43 μμ -
Διήγημα: “Νεράντζια θανάτου”.
23/04/2024, 7:41 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Ποίημα: “Αναχώρηση”
Γράφει ο Γρηγόρης Σακαλής // Αναχώρηση Στα περιβόλια του νότου κατέβηκα για να σε βρω εκεί μου είπαν πως είσαι στα νησιά Κρήτη και Κυκλάδες με χτύπησαν οι αγέρηδες στις ταβέρνες τους ήπια τσίπουρο
Περισσότερα -
Σκέψεις: “Η Ελλάδα είναι εδώ, οι Έλληνες;”
Γράφει η Άννα Δεληγιάννη – Τσιουλπά // * Αυτή η κατάσταση να έχουμε στην ψυχή μας μόνιμα Φθινόπωρο δεν μου αρέσει καθόλου! Αναμονή, αγανάκτηση, ελάχιστη υπομονή, κλειστά πορτοπαράθυρα, τηλέφωνα, συζητήσεις, κουβεντολόι. Νιώθουμε κάπως έξω από τα νερά
Περισσότερα -
Στο εργαστήρι του συγγραφέα | ✔ Αλέξης Σταμάτης: «Ως γνωστόν η τέχνη, όπως και η ζωή, δουλεύει μυστηριωδώς»
Συνέντευξη στην Ελένη Γκίκα // Ο Αλέξης Σταμάτης υποστηρίζει «ότι η γραφή είναι από μόνη της μια τελετουργία». Ωστόσο «ένα βιβλίο δεν είναι ένα σπίτι με τέσσερις τοίχους και μια οροφή. Είναι ένα κινούμενο σύννεφο, που ταξιδεύει από
Περισσότερα -
Ο βαθύς σουρεαλισμός του Παρώδη
Γράφει ο Γεώργιος Δ. Αναγνώστου // * Άκης Παρώδης, «Θλιμμένος Βάτραχος», Εκδόσεις Ιωλκός, Αθήνα Φεβρουάριος 2024 Ξημερώματα Σαββάτου 23 Μαρτίου 2024. Να διαβάζω τον Θλιμμένο Βάτραχο. Ποίηση εγκιβωτισμένων αισθήσεων και εικόνων σε α’ πρόσωπο. Με
Περισσότερα -
☆ Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι.”Το όνειρο ενός γελοίου” στο θέατρο Πορεία
Γράφει η Ανθούλα Δανιήλ // Ο Ντοστογιέφσκι είναι σκοτεινός …η καταφυγή του είναι ο μηδενισμός, (Τζωρτζ Στάινερ: «Τολστόι ή Ντοστογιέφσκι», Πατάκης 2016) Το όνειρο ενός γελοίου παρουσιάζεται στο θέατρο Πορεία με τον Νικόλα Χανακούλα, στον ρόλο του
Περισσότερα -
Φαινόμενο Κοντοβράκης – ένας δράκοντας της τέχνης
Γράφει ο Απόστολος Ζιώγας // * ‹‹ Παρέρχεται ο κόσμος και πρέπει πάνω μου να σε φέρω ›› Πάουλ Τσέλαν[1] Στον υλικό κόσμο του γίγνεσθαι κι έξω από τα βοσκοτόπια της αγέλης, όταν μια προσωπικότητα είναι ενιαία,
Περισσότερα -
H σκοτεινή πλευρά της Εδέμ
Γράφει ο Δημήτρης Καρύδας // J.G. Ballard «Super Cannes», Μετάφραση: Άρης Σφακιανάκης, Ηρώ Σκάρου, εκδ. Κέδρος, σελ. 512 Ο J.G. Ballard έγινε ευρύτερα γνωστός χάρη στο Crash, το βιβλίο του που μεταφέρθηκε στην μεγάλη οθόνη από τον Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ όμως το λογοτεχνικό
Περισσότερα
