Fractal

Ορμώμενη από την μυθολογία αναφέρεται στην σύγχρονη πραγματικότητα

Γράφει ο Θεοχάρης Παπαδόπουλος //

 

Σίσσυ Δουτσίου «Μυθολογικά τέρατα», εκδ. «Κενότητα»

 

Όπως είναι γνωστό, ο κατ’ εξοχήν ποιητής, που πήρε θέματα από την αρχαία ελληνική ιστορία και από την αρχαία ελληνική μυθολογία και που πολλά ποιήματά του αναφέρονται σε αρχαία ελληνικά ιστορικά και μυθολογικά πρόσωπα, ήταν ο Καβάφης. Πολλοί ποιητές μετά τον Καβάφη έγραψαν ποιήματα, που ενώ το θέμα τους ήταν παρμένο από την αρχαία ελληνική μυθολογία, είχαν αναφορές στην σύγχρονή τους πραγματικότητα, όμως, οι περισσότεροι προσπάθησαν να μιμηθούν τον Καβάφη άλλοι πετυχημένα και άλλοι όχι. Όμως, η αρχαία ελληνική μυθολογία έδωσε και συνεχίζει να δίνει έμπνευση και σε ορισμένους ποιητές, που διαθέτουν την δυνατότητα και την πρωτοτυπία να γράψουν κάτι διαφορετικό από τα τετριμμένα.

Διαβάζοντας, λοιπόν, την ποιητική συλλογή της Σίσσυς Δουτσίου: «Μυθολογικά τέρατα», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Κενότητα», διαπιστώσαμε πως η ποιήτρια αντλεί τα θέματά της από την αρχαία ελληνική μυθολογία για να μας μιλήσει συμβολικά για την σύγχρονη πραγματικότητα με ένα δικό της ιδιαίτερο στυλ. Πρόκειται για 8 μεγάλα σε έκταση ποιήματα γραμμένα σε ελεύθερο στίχο με έναν εσωτερικό ρυθμό, που κάνει τους στίχους να διαβάζονται αβίαστα ακόμα και όταν παρουσιάζονται υπό μορφή ειδήσεων: «Η κοινότητα 10.000 γυναικών / άφησε την τελευταία της πνοή / τις πρώτες πρωινές ώρες.»

Συνήθως, όταν μιλάμε για τέρατα, ο νους μας πάει σε πλάσματα δύσμορφα με γαμψά νύχια, κοφτερά δόντια και τεράστια πλοκάμια. Στην ποιητική συλλογή της Σίσσυς Δουτσίου, τα τέρατα είναι κατά γενική ομολογία όμορφα ή όχι και τόσο άσχημα έτσι ώστε να μπορούν να χαρακτηριστούν τέρατα. Για παράδειγμα, μπορεί η Εκάτη να μας φαίνεται τρομακτική, δεν ισχύει όμως, το ίδιο για την Καλυψώ και τον Γανυμήδη. Κάθε ποίημα, λοιπόν, αναφέρεται και σε ένα μυθολογικό τέρας. Έτσι, έχουμε με την σειρά την Εκάτη, την Εκάβη, την Σεμέλη, την Καλυψώ, την Κασσάνδρα, το Κράτος, την Περσεφόνη και τον Γανυμήδη. Όπως παρατηρούμε μέσα στα τέρατα αναφέρεται και το Κράτος θυμίζοντάς μας την προσωποποίηση του κράτους στην τραγωδία του Αισχύλου «Προμηθεύς Δεσμώτης», όπου εμφανίζεται ως χαρακτήρας το «Κράτος και Βία».

 

Σίσσυ Δουτσίου

 

Όπως αναφέραμε και πιο πάνω η Σίσσυ Δουτσίου ορμώμενη από την αρχαία ελληνική μυθολογία αναφέρεται στην σύγχρονη πραγματικότητα. Σε κάποιους στίχους χρησιμοποιεί την επανάληψη για να δώσει έμφαση σε ό,τι θέλει να τονίσει. Έτσι, έχουμε τον στίχο: «Έτσι μοιάζει ο πόλεμος Εκάβη», ενώ λίγο πιο κάτω διαβάζουμε: «Αυτός είναι ο πόλεμος Εκάβη» για να φτάσουμε μετά από μερικούς στίχους στην διαπίστωση: «Ο πόλεμος έγινε όργανο στο ανθρώπινο σώμα.» Η ποιήτρια φτιάχνει φράσεις-λογοπαίγνια, που κάνουν ακόμα πιο ζωηρή την εικόνα, που μας δίνει: «Φτωχιά μου Καλυψώ. Πλούσιος ο πειρασμός σου», ενώ σε άλλα σημεία χρησιμοποιεί έντονες αντιθέσεις έτσι ώστε να δώσει μια ειρωνική διάθεση στην τραγικότητα της σύγχρονης κοινωνίας: «σαν έργο τέχνης / τα κρέατα κρεμασμένα στην αγορά / ειρωνεύονται την ασιτία».

Συμπερασματικά, η ποιητική συλλογή της Σίσσυς Δουτσίου «Μυθολογικά τέρατα» έχει πολλά και ενδιαφέροντα να μας πει. Θα κλείσουμε με λίγους στίχους της ποιήτριας, που μέσα στην τραγικότητα, που περιγράψαμε πιο πάνω αφήνει ένα παράθυρο ελπίδας: «ίσως αυτή τη φορά η αγάπη να ηγηθεί της συμφωνίας / και ο κόσμος ν’ αλλάξει μπροστά στα μάτια μας / και όλοι να τρώμε το ίδιο ψωμί με την ίδια γεύση».

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top