Fractal

Ταξίδια και αναστοχασμοί

Γράφει ο Γεώργιος Νικ. Σχορετσανίτης //

 

 

 

 

Παναγιώτης Τσίτος «Αιώνια άνοιξη»-Ταξιδιωτικό αφήγημα. Εκδόσεις Βακχικόν. Αθήνα, 2024

 

Η συγγραφή κειμένων ταξιδιωτικής λογοτεχνίας στη χώρα μας δεν ήταν για μεγάλο χρονικό διάστημα κάτι το σύνηθες, αν και πολλοί γνωστοί συγγραφείς μας άφησαν διαχρονικά και σε αυτό το πεδίο αριστουργήματα. Ίσως επειδή για το συγκεκριμένο αντικείμενο επικρατούσε η άποψη, ότι ήταν  ένα δευτερεύον είδος πεζογραφίας, μέσα σε  εποχές κατά τις οποίες τα άλλα είδη λογοτεχνίας ανθούσαν σταθερά και έδιδαν στη δημοσιότητα σωρηδόν τα ζηλευτά δείγματά τους. Όμως, δεν έλειψαν ποτέ οι εραστές της περιπέτειας σε καινούργιους ορίζοντες και η αποτύπωση σε χαρτί κάποιων μακρυνών και δυσπρόσιτων για πολλούς τόπων, είτε πραγματικών ή ακόμα και φανταστικών, οι οποίοι σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους μας έδωσαν αξιόλογους λογοτεχνικούς καρπούς. Σε αυτά τα κείμενα, διαπιστώσαμε γρήγορα ότι πέρα από τις όποιες ταξιδιωτικές αφηγήσεις, ενεπλάκησαν και άλλα είδη λογοτεχνίας, όπως σημαντικές γεωγραφικές και ιστορικές λεπτομέρειες για τους ξένους τόπους και εμβύθιση του γράφοντος στον προσωπικό του μικρόκοσμο, με την οποία αναδύθηκαν μικρές κρυμμένες αλήθειες με φιλοσοφικό περιεχόμενο  και ακόμα στοιχεία αυτοβιογραφικά του συγγραφέα, αφού η αφήγησή του ενέπλεκε και άλλους ανθρώπους που βρίσκονταν μαζί του, στις περισσότερες των περιπτώσεων  επώνυμα, κι’  αλλού  να εννοούνται ή υπονοούνται πολλά.

Ο μικρός αυτός πρόλογος έγινε ως εισαγωγή περισσότερο για να τονισθεί η έλευση στην κυκλοφορία του μικρού οδοιπορικού που ακούει στο όνομα ‘Αιώνια άνοιξη-Ταξιδιωτικό αφήγημα’, του Παναγιώτη Τσίτου, αλλά και ως διαπίστωση ότι η έννοια της ταξιδιωτικής λογοτεχνίας είναι πάντοτε ζωντανή και στον τόπο μας. Ο συγγραφέας του περιπλανήθηκε στα τέλη του 2022, σε πολλές μεριές του μακρυνού Βιετνάμ και σε κάποια της διπλανής Ταϊλάνδης. Όπως ειπώθηκε νωρίτερα παραπάνω, η περιήγηση αυτή πέρα από αναφορές σε βουνά, πεδιάδες, πόλεις, συζητήσεις με ανθρώπους που έγιναν σε διάφορες στιγμές, τις πολυποίκιλες εμπειρίες του, σημαδεύτηκε από μια παράλληλη περιπλάνηση στον ψυχικό του κόσμο, από την οποία φανερώθηκαν, δίκην αντανάκλασης, βαθύτερες προσωπικές του απόψεις και σκέψεις για τους ανθρώπους και την πορεία τους πάνω στη γη. Για τις διαπροσωπικές σχέσεις μαζί τους, την σχέση των ανθρώπων με τα ζώα, και ακόμα γνώμες για την τέχνη και τη λογοτεχνία.

 

Παναγιώτης Τσίτος

 

«Ωραίες οι γνωριμίες, οι καυλάντες, τα λουλούδια, τα βουνά και τα λιβάδια, αλλά αποτυπώνονται πραγματικά μέσα σου μόνο όταν τα δεις να χάνονται πίσω σου, όπως η μορφή ενός αγαπημένου όταν αρχίζει να αλλοιώνεται, να φθείρεται και να ξεθωριάζει στο μυαλό σου», γράφει στο κεφάλαιο με τίτλο ‘Στην πόλη της αιώνιας άνοιξης’. Και λίγο παρακάτω «…Η ηλικία δεν είναι γκρίζες τρίχες και αυλακώσεις στο πρόσωπο. Πολύ περισσότερο νομίζω είναι η τέχνη να αφήνεις πίσω σου ανθρώπους, ιδέες, σχέσεις και σκέψεις, να μαθαίνεις να κολυμπάς μέσα τους, να γλιστράς απαλά ανάμεσά τους, ανάμεσα στα σώματα και τις ζωές των άλλων και να βγεις και εσύ και αυτοί όσο πιο ανέπαφοι γίνεται από τη συνάντησή σας…».

Από την απαρχή του εικοστού αιώνα, που είδε στο φως της δημοσιότητας η εμβληματική σειρά ‘Ταξιδεύοντας’ του μεγάλου μας στοχαστή, Νίκου Καζαντζάκη, μέχρι σήμερα, είδαμε πολλούς να ασχολούνται με το συγκεκριμένο είδος λογοτεχνίας, ειδικά σε εκείνον τον αιώνα.  Κώστας Ουράνης, Πέτρος Χάρης και Ι. Μ. Παναγιωτόπουλος, είναι κάποιοι αξιόλογοι συνεχιστές της εν λόγω προσπάθειας, μεταξύ πολλών άλλων, τα κείμενα των οποίων έδωσαν το κατάλληλο ερέθισμα και αποτέλεσαν σημείο αναφοράς σε πολλούς μεταγενέστερους συγγραφείς. Το ολιγοσέλιδο κείμενο του κοινωνιολόγου, όπως διαβάζουμε στο εσώφυλλο της έκδοσης,  Παναγιώτη Τσίτου,  αποτελεί μια μικρή προσπάθεια του συγγραφέα να μας κάνει κοινωνούς των βαθύτερων απόψεών του για πολλές εκφάνσεις του βίου, και φυσικά αποτελεί μια παρακαταθήκη για περαιτέρω ενασχόλησή του με το συγκεκριμένο είδος λογοτεχνίας.

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top