Ποίηση: “Ένα στόμα γεμάτο σκοτάδι”
Του Αργύρη Ευαγγελούλη // *
Ένα στόμα γεμάτο σκοτάδι
Ξέρω
το σώμα μου
φωνάζει
βλέπω το δέρμα
πως
κόβεται σε πολλές
ασφυκτικές εικόνες
πόνου
σε πολλά σημεία
ωχρής αναπνοής
που σέρνεται ράθυμα
κάτω
από τη βάσανο
της μελαγχολίας.
Ξέρω πως κάτι
τρώει
το κουρασμένο μου γέλιο.
* Ο Αργύρης Ευαγγελούλης γεννήθηκε στη Λάρισα το 1992. Είναι απόφοιτος του τμήματος Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Ποίημα: “Τυφλή ελεγεία”
30/04/2024, 7:42 μμ -
Ποίημα: “Eλάχιστο”
30/04/2024, 7:40 μμ -
Ποίημα: “Ο καλύτερος εχθρός”
30/04/2024, 7:39 μμ -
Ποίημα: “Φθορά”
30/04/2024, 7:37 μμ -
Ποίημα: “Λύτρωσις”
30/04/2024, 7:36 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Ποίηση: “Eπιστρέφω” & “Κύμβαλον αλαλάζον”
Της Λίλλυς Κοτσώνη // * ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ; Κάποια βράδια, το δικαίωμα αποκτώ στα όνειρα να καταδυθώ, το βυθό τους να εξερευνήσω – χωρίς αναπνευστήρα. Της μέρας τούς ήχους απομονώνω, τα λόγια και τις ματιές απαλύνω,
Περισσότερα -
Διήγησις Αλεξάνδρου μετὰ Σεμίραμις, βασίλισσας Συρίας περὶ τῶν ἕνδεκα ἐρωτημάτων
Γράφει ο Παναγιώτης Καμπάνης // * Πρόκειται για ένα ποίημα αγνώστου συγγραφέα, που γράφτηκε κατά τη βυζαντινή περίοδο, πιθανότατα γύρω στο 1350 μ.Χ., και διηγείται την επιθυμία του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ο οποίος φανερά γοητευμένος από την αύρα της
Περισσότερα -
✩ Ανδρέας Κάλβος: Το ασυντέλεστο σχήμα μιας ζωής / 150 χρόνια από την εκδημία του: 1792- 2019
Γράφει ο Κώστας Χωρεάνθης // Ανδρέας Κάλβος * (150 χρόνια από την εκδημία του:1792- 2019 **) Το ασυντέλεστο σχήμα μιας ζωής Στη μνήμη του Στρατή Ζαχαριάδη Όσο κι αν προσπαθήσει κανείς να σχηματοποιήσει τη
Περισσότερα -
«Αν δεν δύσεις, πώς θα γεννηθείς ξανά;»
Γράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη // Αναστασία Κ. Υφαντίδου: «Κάθαρση», Εκδόσεις ΑΩ «Τα θέλω μου όλα θέλω να τα ζήσω/ Για να μην γίνω θλιμμένη στο τζάκι φωτογραφία» (Γυάλινη φωτογραφία, σελ.19) Αυτoί είναι στίχοι την Αναστασίας Κ.
Περισσότερα -
Διήγημα: “Το ιπτάμενο ψάρι”
της Τίνας Σερβετά // * Ο αέρας μυρίζει πια βροχή, αλλά η βροχή ακόμη δεν μπορεί να ψηλαφιστεί. Έρχεται, είναι κοντά, την προοιωνίζει ο άνεμος που πετάει επάνω από το βουνό και γλιστράει απαλά στο οροπέδιο, ζυγώνει σταθερά
Περισσότερα -
Διήγημα: “Θοδωρής”
της Μαρίας Σαββάκη // * Λέγαν ότι τα μάτια του ήταν τσακίρικα. κάτι ανάμεσα στο καστανό και στο κίτρινο. περήφανο παιδί, στο σχολείο δεν τα πήγαινε καλά. Αλλά ήταν άξιος, ο πατέρας χρόνια νεφροπαθής ζούσε πάντα σ’ ένα ντιβανάκι
Περισσότερα -
Μικρά πεζά και ποίηση
Της Ελένης Νανοπούλου // * Λουλούδια Αποχαιρέτησα με αποχαιρέτησαν και κίνησα μέσα στο φθινόπωρο, πέρασα χειμώνα άνοιξη και καλοκαίρι. Λάθος – λάθος – λάθος, μέχρι να ανοίξει αυτή πεταλούδα να έχεις φύγει. [Φθινόπωρο] βρέχει- στάζει-ήχος-φωνή-φωνάζει -Μέχρι να
Περισσότερα