Ποίηση: “Ασκήσεις τρίτης ηλικίας”
Tης Κωνσταντίνας Ζαγάρη // *
Έχουμε οι περισσότεροι
μια άβυσσο μέσα μας
Απύθμενο το βάθος της
Σκοτάδια και γκρεμοί
ζάλη μου φέρνουν αν από το ύψος
των βραδινών μου σκέψεων
σκύψω με διάθεση να εξερευνήσω
τις μακρινές κοιλότητες
Όσο η κατάβαση προχωρεί
ρίγη με πιάνουν
τρυπάει τα κόκαλα
η υγρασία των απωθημένων
Μα επιμένω
Κάθε βράδυ λίγα μέτρα
σκάβω μ’ επιμονή
αναμνήσεις απόκρημνες
αποφάσεις άτολμες
επιθυμίες θαμμένες στα βάραθρα
σκάβω στα τυφλά χωρίς σκοινί ασφαλείας
γύρω απ’ τη μέση
Ματώνουν τα δάχτυλα, μα σκάβω
δεν γυρίζω πίσω
Σκάβω, χρειάζεται άσκηση
η τρίτη ηλικία
* Η Κωνσταντίνα Ζαγάρη ζει μόνιμα στο Μαραθώνα, είναι παντρεμένη, μητέρα 4 παιδιών και γιαγιά της τρίχρονης Δροσοσταλίδας. Έχει γράψει ένα θεατρικό έργο: Μη ξεχαστώ και (δεν) της μοιάσω που βραβεύτηκε από τη Ένωση Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων στο Ερασιτεχνικό Φεστιβάλ Καρδίτσας (2013) . Ασχολείται ερασιτεχνικά με το θέατρο και γράφει διαρκώς (της είναι ευκολότερο από το να μιλά).
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Ποίημα: “Τυφλή ελεγεία”
30/04/2024, 7:42 μμ -
Ποίημα: “Eλάχιστο”
30/04/2024, 7:40 μμ -
Ποίημα: “Ο καλύτερος εχθρός”
30/04/2024, 7:39 μμ -
Ποίημα: “Φθορά”
30/04/2024, 7:37 μμ -
Ποίημα: “Λύτρωσις”
30/04/2024, 7:36 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Ιστορίες Μέλλοντος: “Απομίμηση”
Του Κυριάκου Αθανασιάδη // * Δεξιά και αριστερά απλώνονταν σαν μύκητες ψηλοί αγκαθωτοί θάμνοι γεμάτοι μικροσκοπικούς κόκκινους καρπούς. Τα ρούχα της πιάνονταν συνέχεια στα κλαδιά τους, αγκιστρώνονταν, τα μπράτσα της είχαν γδαρθεί, και μια μεγάλη κατακόκκινη σταγόνα αίμα
Περισσότερα -
Διήγημα: «Η Ντεβρίμ»
Γράφει η Λάλε Άλατλι (Lale Alatlı) // * Ανθρώπινη αξιοπρέπεια, ελευθερία, δημοκρατία, ισότητα, κράτος δικαίου, ανθρώπινα δικαιώματα! Οι αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μιας Ευρώπης όπου σήμερα χαίρεται μια μητέρα επειδή βρήκε το παιδί της νεκρό. Καλό
Περισσότερα -
Μικρό πεζό. “Σε πρώτο και σε τρίτο πρόσωπο”
Της Διώνης Δημητριάδου // Φωτογραφία: Brassaï (Gyula Halász) Έκλεισε το φως του γραφείου του και παραμέρισε τα χαρτιά του. Έγειρε πίσω στην καρέκλα και έκλεισε τα μάτια του. Πολλές φορές ο ύπνος ερχόταν έτσι στα ξαφνικά
Περισσότερα -
Τρία ποιήματα από τη συλλογή «Εγκαίνια»
Του Γιάννη Αθανασόπουλου // * «Εγκαίνια», Γιάννης Αθανασόπουλος, Εκδόσεις ΑΩ, 2021 Όταν κατάλαβα Το βλέπεις εκείνο το φως στην άκρη του ουρανού, εκεί στις άκρες της θάλασσας, στο θυμικό της λαχτάρας μας; Θυμάμαι να
Περισσότερα -
Διήγημα: “Το κορίτσι με τα παραμύθια”
Γράφει η Βέτα Χρυσοπούλου // Στη Ζήνα το εντεκάχρονο κορίτσι με τα μαύρα μάτια και τα μακριά καστανά μαλλιά, άρεζαν τα παραμύθια όσο και οι σοκολάτες. Κάθε μέρα με το χαρτζιλίκι που της έδινε ο αγαπημένος της
Περισσότερα -
Ποίηση: “Χαραμάδες”
Του Δημήτρη Γ. Καφετζή // * Γράφτηκε η τελευταία λέξη μέσα της ρίζωσε η αγωνία σ’ έναν ουρανό που ακόμα επιμένει σε δυο μάτια υγρά. Και πλήθαιναν οι ώρες όσο τ’ αναφιλητά ακούγονταν από το τέλος
Περισσότερα -
«…Να προσπαθήσεις στη ζωή σου τη λέξη άνθρωπος να τη φέρεις σαν τίτλο!»
Γράφει η Ελένη Μπετεινάκη // * “Μια ατέλειωτη φυγή…” της Αλκυόνης Παπαδάκη, εκδ. Καλέντης 2017, σελ. 304 “…Αχ, αυτό το περιττό! Το τόσο απαραίτητο στον άνθρωπο, τελικά!…”* Πόση αλήθεια κρύβουν πάντα τα λόγια της Αλκυόνης Παπαδάκη.
Περισσότερα