Ιστορίες Μέλλοντος: “Οδηγίες για αρχάριους”

Της Λίσα Πράις // *

Μετάφραση: Πέρσα Κουμούτση //

“Θα θέλατε να μάθετε πως λειτουργεί το πρόγραμμα Enders, εδώ στα εργαστήρια της Prime Destinations?” ρώτησε ο Τινεμπάουμ.

Έκανα προσπάθεια να μη φανερώσω τη δυσανασχέτησή μου. Άλλωστε, για ποιον λόγο βρισκόμουν εκεί; Χαμογέλασα ξέθωρα και του έγνεψα θετικά.

Χτύπησε απαλά την άκρη της ‘αέρινης οθόνη’ και μόλις η εικόνα εξαφανίστηκε συνέχισε. “ Ο ‘δότης’ είναι συνδεδεμένος με το λεγόμενο BCI— ένα σύστημα που τον συνδέει με έναν προηγμένο υπολογιστή— σε ένα δωμάτιο πλήρως εξοπλισμένο και επανδρωμένο με έμπειρους νοσηλευτές. Όταν η σύνδεση ολοκληρώνεται του χορηγείται αναισθητικό για τον ‘ύπνο της μετάβασης”

“Αναισθητικό, όπως εκείνο των οδοντιάτρων;”

“Μάλιστα. Όλες οι ζωτικές λειτουργίες του δότη παρακολουθούνται από τους έμπειρους συνεργάτες μας σ’ όλη τη διάρκεια του ‘ταξιδιού.”

Στην άλλη πλευρά της οθόνης, μια νέα γυναίκα ήταν ξαπλωμένη σε ένα μακρύ κρεβάτι που θύμιζε καναπέ.

“Όταν σας χορηγηθεί το αναισθητικό θα κοιμηθείτε βαθιά. Δεν θα πονέσετε , δεν θα νιώσετε απολύτως τίποτα. Θα ξυπνήσετε μια εβδομάδα αργότερα , λίγο αδύναμη, βέβαια, αλλά εντελώς πιο ‘πλούσια’ σε εμπειρίες”. Χαμογέλασε πλατιά, αποκαλύπτοντας δυο σειρές από τεχνητά αστραφτερά δόντια.

Πίεσα τον εαυτό μου να μην κάνω τη παραμικρό μορφασμό. “ Και τι ακριβώς συμβαίνει στη διάρκεια αυτής της εβδομάδας;”

“Εκείνη θα γίνει εσείς, και θα ελέγχει το σώμα σας.” Ύψωσε τις παλάμες του, άνοιξε τα δάκτυλα και τις περιέστρεψε στον αέρα. “Έχετε ακούσει για εκείνους τους υπολογιστές που βοηθούν όσους έχουν ακρωτηριασμένα χέρια να νιώσουν ότι έχουν χέρια; Δεν έχουν παρά να το σκεφτούν και τότε γίνεται. Είναι σχεδόν το ίδιο πράγμα.”

“Εννοείτε ότι ενώ εκείνη θα βρίσκεται νοερά στο σώμα μου, κι ας υποθέσουμε ότι επιθυμεί να πιάσει κάτι, το μόνο που χρειάζεται είναι απλώς να το σκεφτεί; Το σκέφτεται και με το δικό μου χέρι το πιάνει;”

“Ακριβώς. Είναι σαν να έχει την πλήρη κυριαρχία στο δικό σας σώμα. Χρησιμοποιεί το μυαλό της για να μεταφέρει το σώμα σας έξω από το δωμάτιο, για παράδειγμα και σας επαναφέρει όποτε το επιλέξει , αρκεί να το σκεφτεί”. Σταύρωσε τα χέρια του, ‘Φυσικά, όχι για πάντα, για όσο λειτουργεί η διαδικασία.”

“Μα πώς …;” Ρώτησα γνέφοντας προς το ξαπλωμένο κορίτσι. “

«Κάπου εδώ, σε ένα άλλο δωμάτιο , η ‘ενοικιάστρια’ –που θα δανειστεί το σώμα σας, συνδέεται με τον υπολογιστή μέσα ενός ασύρματου BCI.”

“Ασύρματου;”

“Εμφυτεύουμε ένα μικροσκοπικό νευρώνα σε μορφή μικροτσιπ στο πίσω μέρος του κεφαλιού σας. Δεν θα νιώσετε τίποτα, σας βεβαιώνω. Είναι εντελώς ανώδυνη η μέθοδος μας και μας επιτρέπει να σας συνδέουμε με τον υπολογιστή και να σας παρακολουθούμε κάθε στιγμή. Έπειτα μέσω των εγκεφαλικών σας κυμάτων ο εξελιγμένος αυτός υπολογιστής, συνδέει εσάς τις δυο, εννοώ τον εγκέφαλο σας.”

“Συνδέει;” Μουρμούρισα σμίγοντας τα φρύδια μου, ενώ την ίδια στιγμή προσπαθούσα να καταλάβω πως ήταν δυνατόν δυο μυαλά να συνδέονται κατά αυτόν τον τρόπο. Με ένα νευρώνα σε μορφή μικροτσίπ εμφυτευμένο μέσα στο κεφάλι. Το θέμα γινόταν όλο και πιο ανατριχιαστικό. Ένιωσα την επιθυμία να το βάλω στα πόδια , αλλά η περιέργεια μου κορυφωνόταν ολοένα και πιο πολύ. Ήθελα να μάθω περισσότερα.

“Καταλαβαίνω την ανησυχία σας. Είναι όλα τόσο καινούρια για σας.” Μου χαμογέλασε σχεδόν συγκαταβατικά ο Τινεμπάουμ. “Μην ανησυχείτε, όμως, θα βεβαιωθούμε ότι είστε εντελώς ναρκωμένη, πριν προχωρήσουμε στη διαδικασία. Το μυαλό του ενοικιαστή ή της ενοικιάστριας στη δική σας περίπτωση, καταλαμβάνει το σώμα σας. Τότε, απαντά σε μια σειρά ερωτήσεων που θα τεθούν από τα μέλη της ομάδα μας, για να βεβαιωθούμε ότι όλα λειτουργούν κανονικά, έτσι όπως πρέπει να λειτουργήσουν. Μόνο τότε ο ‘ενοικιαστής’ θα μπορέσει να είναι έτοιμος να απολαύσει το ενοικιαζόμενο σώμα.

Της έδειξε ένα διάγραμμα με γραφικά του κορμιού μιας δότριας ενώ παίζει γολφ, τενις και να κάνει καταδύσεις.

“Tο σώμα διατηρεί την μυική του μνήμη, έτσι όποιο άθλημα κάνατε , θα μπορεί και εκείνη να το κάνει. Όταν η διαδικασία της μεταφοράς τελειώσει, ο ενοικιαστής που έχει πλέον την πλήρη κυριαρχία του δικού σας κορμιού, σηκώνεται και περπατά έως εκεί που βλέπετε πιο πίσω και αποσυνδέεται την κατάλληλη στιγμή. Η σύνδεση των δυο εγκεφάλων σταματά να λειτουργεί την κατάλληλη στιγμή.. Σταματάμε να χορηγούμε τα φάρμακα του ύπνου και ο δότης ή η δότρια ξυπνά από τον ύπνο του, τον ύπνο του ‘λυκόφωτος’ όπως τον λέμε χαριτολογώντας. Του κάνουμε τις απαραίτητες εξετάσεις και έπειτα φεύγει χωρίς γάτα ούτε ζημιά. Οι λειτουργίες του εγκεφάλου της δότριας αλλά και εκείνης που δανείζεται το σώμα αποκαθιστώνται εντελώς μέσω του υπολογιστή. Ξυπνάτε πια στο δικό σας σώμα και θα νιώθετε σαν να κοιμηθήκατε για κάποιες μέρες.”

“Κι αν μου συμβεί κάτι ενώ εκείνη θα βρίσκεται στο σώμα μου; Εννοώ, αν γίνει κάποιο ατύχημα, ενώ κάνει σκι ή κάνει ελεύθερη πτώση; Το θα συμβεί, αν τραυματιστώ; ”

“Τίποτα από όλα αυτά δε θα συμβεί… Οι πελάτες μας υπογράφουν συμβόλαιο που τους δεσμεύει οικονομικά. Και πιστέψτε με όλοι θέλουν να τους επιστραφεί η χρηματική εγγύηση που μας αφήνουν”.

Άφησε ένα ήχο σαν εκείνα των ενοικιαζόμενων αυτοκινήτων που διαπέρασε την σπονδυλική μου στήλη. ένιωσα σαν να με έλουζαν με παγωμένο νερό. Η αίσθηση αυτή μου θύμισε τον Τάιλερ: ο λόγος για τον οποίο βρισκόμουν ακόμα εκεί.

“Πείτε μου για το μικροτσιπ’. Τον ρώτησα

“Αφαιρείται μετά την τρίτη ‘ενοικίαση’.” Μου έδωσε το φυλλάδιο. “Να πάρτε να διαβάσετε τον κανονισμό. Θα σας βοηθήσουν να ηρεμήσετε”.

Κανόνες ενοικίασης στην Prime Destinations

1. Απαγορεύεται ρητώς η οποιαδήποτε παρέμβαση στην εμφάνιση ή στα χαρακτηριστικά του ενοικιαζόμενου κορμιού. Κανένα piercing, ή tattoo δεν επιτρέπεται. Κανένα κούρεμα ή αλλαγή χρώματος μαλλιών. Απαγορεύονται ακόμα και οι φακοί επαφής.

2. Απαγορεύονται οι χειρουργικές επεμβάσεις κάθε τύπου. Καμία απολύτως παρέμβαση ή αλλαγή στην οδοντοστοιχία του δότη, συμπεριλαμβανομένου σφραγίσματα, εξαγωγές κλπ

3. Είστε υποχρεωμένοι να παραμείνετε σε ακτίνα πενήντα μιλίων από την Prime Destinations. Σας παρέχονται χάρτες.

4. Οποιαδήποτε προσπάθεια αλλοίωσης ή εξαγωγής του μικροτσιπ, αποτελεί αιτία άμεσης ακύρωσης του συμβολαίου. Σε μια τέτοια περίπτωση δεν δικαιούστε επιστροφή χρημάτων, ενώ θα σας επιβληθούν πρόστιμα.

5. Αν έχετε πρόβλημα με το ενοικιαζόμενο κορμί, είστε υποχρεωμένοι να επιστρέψετε στην Prime Destinations το συντομότερο δυνατό. Σας παρακαλούμε να διαφυλάξετε την ακεραιότητα του κορμιού του δότης σαν κόρη οφθαλμού και να θυμάστε πάντα ότι είναι ένας αληθινός νέος άνθρωπος.

Σας ενημερώνουμε, ότι το μικροτσιπ που εμφυτεύεται εμποδίζει τους ‘δανειστές’ να καταφύγουν σε παράνομες δραστηριότητες.

Οι κανόνες δεν με έκαναν να νιώσω καλύτερα. Αντιθέτως, έφεραν στην επιφάνεια προβλήματα και ανησυχίες που δεν είχα σκεφτεί νωρίτερα. Ένιωσα ένα κόμπο στο στομάχι. Έσπρωξα τη φράντζα από τα μάτια μου και σηκώθηκα απότομα.

“Σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας, κύριε Τινεμπαουμ, και για τις πληροφορίες.”

¨Πρόσεξα ένα ανεπαίσθητο τρεμούλιασμα στα χείλη του που προσπάθησε να συγκαλύψει με ένα ξέθωρο χαμόγελο. “Αν υπογράψτε σήμερα , θα έχετε και μπόνους.” Τράβηξε μια φόρμα από το συρτάρι του και σημείωσε κάτι στην άκρη, έπειτα μου το έδωσε απλώνοντας το χέρι πάνω από το γραφείο. “Αυτό το συμβόλαιο ισχύει για τρεις ‘ενοικιάσεις’.” Έκλεισε το καπάκι της πένας του.

Πήρα στα χέρια μου το συμβόλαιο. Tα χρήματα ήταν πολλά, θα μπορούσα να αγοράσω με αυτά ένα σπίτι και φαγητό για ένα χρόνιο, να μας βγάλω από το οικονομικό αδιέξοδο. Κάθισα πάλι και πήρα μια βαθιά ανάσα που αντήχησε σαν στεναγμός.

Ο άντρας άπλωσε πάλι το χέρι του, αυτή τη φορά για να μου δώσει την πένα του. Την πήρα διστακτικά από το χέρι του και την κράτησα ανάμεσα στα δάκτυλα.

“Τρεις ενοικιάσεις;” ρώτησα για να βεβαιωθώ.

“Ακριβώς! Και θα πληρωθείτε μόλις ολοκληρωθεί η διαδικασία.”

Το χέρι μου δίστασε πάνω από το χαρτί, το ένιωσα να τρέμει.

“Είναι πολύ γενναιόδωρη η προσφορά μας,” μου επισήμανε με νόημα. “Αυτό είναι το δώρο μας για σας, αν υπογράψετε σήμερα…”

Είχα απόλυτη ανάγκη από τα χρήματα. Δηλαδή, όχι για μένα, αλλά για τον Τάιλερ. Τα χρειαζόταν επειγόντως.

Καθώς συνέχισα να πιέζω την πένα ανάμεσα στα δάκτυλα μου, οι σκέψεις που με βασάνιζαν νωρίτερα δυνάμωσαν ακόμα περισσότερο, και τώρα αντηχούσαν σαν κραυγές μέσα μου. Κοίταζα το χαρτί, αλλά στην ουσία δεν έβλεπα παρά τις εκλάμψεις ενός κόκκινου κραγιόν , τα διαπεραστικά μάτια εκείνου του άντρα που στεκόταν στην πόρτα, τα τεχνητά δόντια του κυρίου Τίνεμπαουν. Ακούμπησα την άκρη της πένας στο χαρτί, αλλά πριν σημειώσω οτιδήποτε , σήκωσα το κεφάλι και τον κοίταξα πάλι. Ίσως ήθελα μια τελευταία διαβεβαίωση, ότι όλα θα πήγαιναν κατ’ ευχή. Μου έγνεψε θετικά και μου χαμογέλασε ενθαρρυντικά. Το κουστούμι του ήταν άψογο , εκτός από ένα μικρό λευκό χνούδι σε σχήμα ερωτηματικού στο δεξί πέτο του σακακιού του.

Ήταν φανερό ότι δεν είχε άλλη υπομονή, αλλά προσπαθούσε πολύ να το κρύψει. Όμως, πριν καλά- καλά το καταλάβω άφησα την πένα στο τραπέζι, χωρίς να σημειώσω τίποτα.

Έσμιξε τα φρύδια και στενεύοντας τα μάτια του, με ρώτησε. “Συμβαίνει κάτι;”

“Απλώς θυμήθηκα κάτι που συνήθιζε να μου λέει η μητέρα μου.”

“Τι είναι αυτό;”

“Έλεγε ότι δεν πρέπει να παίρνουμε σημαντικές αποφάσεις, πριν τις σκεφτούμε διεξοδικά. Χρειάζομαι μια δυο μέρες να το σκεφτώ.”

Το βλέμμα του πάγωσε. “Δεν είμαι απόλυτα βέβαιος ότι η προσφορά θα ισχύει μέχρι τότε.”

“Θα το διακινδυνεύσω.”

Δίπλωσα το συμβόλαιο, το έχωσα στην τσέπη του πανωφοριού μου και σηκώθηκα όρθια. Έστρεψα την πλάτη χωρίς να τον χαιρετήσω και περπάτησα ως την πόρτα.

Διέσχισα γρήγορα τον διάδρομο κι άφησα πίσω μου την υπάλληλο υποδοχής, που έδειχνε ενοχλημένη. Ήταν φανερό ότι δεν περίμενε να αποχωρήσω τόσο νωρίς. Την ένιωσα να με ακολουθεί με το βλέμμα της, ενώ την ίδια στιγμή πίεζε ένα κουμπί που υπολόγισα ότι ήταν συναγερμός. Αλλά η πόρτα άνοιξε και εγώ συνέχισα το δρόμο μου, χωρίς να κοιτάζω ποτέ πίσω μου. Στην έξοδο, ο θυρωρός με κοίταξε μέσα από τη γυάλινη πόρτα..

“Φεύγετε κιόλας;” ρώτησε ενώ την άνοιγε με ένα βλέμμα παγωμένο που με τρόμαξε.

Τον προσπέρασα χωρίς να κοντοσταθώ, ούτε να του απαντήσω.

Μόλις βρέθηκα στον δρόμο, ο δροσερός αέρας χτύπησε το πρόσωπό μου. Τον εισέπνευσα όσο πιο βαθιά μπορούσα. Πέρασα μέσα από το πλήθος των ανθρώπων που στέκονταν σε μια ουρά στο πεζοδρόμιο και που προφανώς περίμεναν να μπουν για το πρόγραμμα Enders. Ίσως ήμουν η μοναδική υποψήφια που απέρριπτα την προσφορά του Τινεμπάουμ, η μοναδική που δεν έπεσα στην παγίδα του. Αλλά από τότε, δεν εμπιστεύτηκα ποτέ ξανά το πρόγραμμα Enders.

(Δημοσιεύθηκε την Κυριακή 27 Αυγούστου στο Έθνος της Κυριακής)

* Η Λίσα Πράις ζει στη Νότια Καλιφόρνια. Σπούδασε φωτογραφία και την τέχνη της γραφής, αλλά ο περίπλους του πλανήτη ήταν γι’ αυτή ο μεγαλύτερος δάσκαλος. Όταν καταπιάστηκε με το γράψιμο, διαπίστωσε ότι τα πιο εκπληκτικά ταξίδια είναι αυτά που πλάθει με τη φαντασία της. Το “Starters” είναι το πρώτο της μυθιστόρημα και έγινε best seller παγκοσμίως καθώς κυκλοφορεί σε περισσότερες από τριάντα χώρες. Υποψήφιο για το βραβείο καλύτερου νεανικού μυθιστορήματος YALSA, βρέθηκε στην κορυφή των ευπώλητων στα μεγάλα βιβλιοπωλεία της Αμερικής και της Ευρώπης, ενώ συγκαταλέγεται στις λίστες των δέκα καλύτερων βιβλίων της χρονιάς στο Amazon. Από τις εκδόσεις Καλέντη κυκλοφορούν στα ελληνικά τα βιβλία της «Starters» και «Enders».