Μικρό θεατρικό: “Βουνίσια Γλώσσα” του Χάρολντ Πίντερ

Μετάφραση: Κωνσταντίνος Καραγιαννόπουλος // *

 

 

 

 

 

ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΈΡΓΟΥ

 

Νεαρή Γυναίκα

Γηραιότερη Γυναίκα

Λοχίας

Αξιωματικός

Φύλακας

Φυλακισμένος

Κουκουλοφόρος Άντρας

Δεύτερος Φύλακας

 

 

I.

 

Ο τοίχος της φυλακής

 

Μια σειρά από γυναίκες. Μια Γηραιότερη Γυναίκα κουνά το χέρι της. Ένα καλάθι στα πόδια της. Μια Νεαρή Γυναίκα αγκαλιάζει την Γηραιότερη τοποθετώντας το χέρι της γύρω από τους ώμους της Γυναίκας.

 

Στην σκηνή μπαίνει ένας Λοχίας ακολουθούμενος από έναν αξιωματικό. Ο Λοχίας δείχνει προς το μέρος της Νέας Γυναίκας.

 

Λοχίας: Όνομα!

Νεαρή Γυναίκα: Έχουμε δώσει τα ονόματά μας.

Λοχίας: Όνομα;

Νεαρή Γυναίκα: Έχουμε δώσει τα ονόματά μας.

Λοχίας: Όνομα;

Αξιωματικός (στον Λοχία): Άσε τις μαλακίες. (στην Νέα Γυναίκα) Κανένα παράπονο;

Νεαρή Γυναίκα: Αυτή την έχουν δαγκώσει.

Αξιωματικός: Ποια;

 

Παύση

 

Ποια; Ποια έχει δαγκωθεί;

Νεαρή Γυναίκα: Αυτή. Αυτή έχει το χέρι της πληγωμένο. Κοιτάξτε. Την έχουν δαγκώσει. Αυτό είναι αίμα.

Λοχίας (στην Νέα Γυναίκα): Πως σε λένε;

Αξιωματικός: Σκασμός.

 

Πηγαίνει προς την Γηραιότερη Γυναίκα.

 

Τι έγινε το χέρι σου; Σε δάγκωσε κάποιος;

 

Η Γυναίκα σηκώνει αργά το χέρι της. Εκείνος το κοιτάζει εξεταστικά.

 

Ποιος το’ κανε αυτό; Ποιος σε δάγκωσε;

Νεαρή Γυναίκα: Ένα ντόμπερμαν

Αξιωματικός: Ποιο απ’ όλα;

 

Παύση

 

Ποιο απ’ όλα;

 

Παύση

 

Λοχία!

 

Ο Λοχίας παρουσιάζεται μπροστά του.

 

Λοχίας: Κύριε!

Αξιωματικός: Κοίτα το χέρι της γυναίκας. Θαρρώ πως ο αντίχειρας είναι έτοιμος να κοπεί. (στην Γηραιότερη Γυναίκα) Ποιος το’ κανε αυτό;

 

Εκείνη τον κοιτάζει

 

Ποιος το’ κανε αυτό;

Νεαρή Γυναίκα: Ένα μεγάλο σκυλί.

Αξιωματικός: Ποιο ήταν τ’ όνομά του;

 

Παύση

 

Ποιο ήταν τ’ όνομά του;

 

Παύση

 

Κάθε σκυλί έχει κι από’ να όνομα! Απαντάνε στο άκουσμα του ονόματός τους. Τους δόθηκε ένα όνομα απ’ τους γονείς τους κι αυτό είναι το όνομά τους, αυτό είναι το όνομά τους! Είναι μιαν επίσημη διαδικασία. Δηλώνουν το όνομά τους και μετά δαγκώνουν. Ποιο ήταν τ’ όνομά του; Αν μου πείτε ότι ένα απ’ τα σκυλιά μας δάγκωσε την γυναίκα χωρίς να δώσετε το όνομά του τότε εγώ θα πω να ρίξουν σ’ αυτό το σκυλί!

 

Σιωπή

 

Τώρα- προσοχή! Ησυχία και προσοχή! Λοχία!

Λοχίας: Κύριε;

Αξιωματικός: Συνέλεξε κάθε παράπονο.

Λοχίας: Κάθε παράπονο; Έχει κανείς σας παράπονο;

Νεαρή Γυναίκα: Μας είπαν να είμαστε εδώ στις 9 το πρωί.

Λοχίας: Σωστά. Πολύ σωστά. Στις 9 αυτό το πρωί.

Σωστότατα. Ποιο είναι το παράπονό σου;

Νεαρή Γυναίκα: Ήμασταν εδώ στις 9 το πρωί. Τώρα είναι 5.

Περιμένουμε εδώ κι 8 ώρες. Στο χιόνι. Οι άντρες σας αφήσανε

τα ντόμπερμαν να μας τρομάξουν. Ένα απ’ αυτά δάγκωσε το

χέρι της γυναίκας.

Αξιωματικός: Ποιο ήταν το όνομα αυτού του σκυλιού;

 

Εκείνη τον κοιτάζει.

 

Νεαρή Γυναίκα: Δεν ξέρω τ’ όνομά του.

Λοχίας: Με την άδειά σας, κύριε;

Αξιωματικός: Προχώρα.

Λοχίας: Οι σύζυγοί σας, οι γιοί σας, οι πατεράδες σας, οι άντρες αυτοί

που περιμένετε να δείτε, είναι δειλοί. Είναι εχθροί της Πατρίδας. Είναι λέρες.

 

Ο Αξιωματικός στέκεται μπροστά στην γυναίκα.

 

Αξιωματικός: Τώρα ακούστε αυτό. Είστε βουνίσιοι άνθρωποι. Μ’ ακούτε; Η γλώσσα σας είναι νεκρή. Είναι απαγορευμένη. Δεν επιτρέπεται να μιλάτε την βουνίσια γλώσσα σας σε τούτο τον τόπο. Δεν μπορείτε να μιλάτε την γλώσσα σας με τους άντρες σας. Δεν είναι επιτρεπτό. Καταλάβατε; Δεν θα την μιλάτε. Είναι εκ του νόμου απαγορευμένη. Μπορείτε να μιλάτε μονάχα την γλώσσα της πρωτεύουσας. Αυτή είναι η μόνη επιτρεπτή γλώσσα σ’ αυτό τον τόπο. Θα τιμωρηθείτε αυστηρότατα αν επιχειρήσετε να μιλήσετε την βουνίσια γλώσσα σας σ’ ετούτο τον τόπο. Είναι στρατιωτική διαταγή.  Είναι νόμος. Η γλώσσα σας είναι απαγορευμένη. Είναι νεκρή. Κανείς δεν επιτρέπεται να μιλάει την γλώσσα σας. Η γλώσσα σας δεν υπάρχει πια. Καμμιά ερώτηση;

Νεαρή Γυναίκα: Εγώ δεν μιλάω την βουνίσια γλώσσα.

 

Σιωπή. Ο Αξιωματικός και ο Λοχίας την περικυκλώνουν αργά. Ο Λοχίας βάζει τα χέρια του στα οπίσθια της γυναίκας.

 

Λοχίας: Τι γλώσσα μιλάς; Τι γλώσσα μιλάς με το κωλαράκι σου;

Αξιωματικός: Αυτές οι γυναίκες, Λοχία, δεν έχουν διαπράξει ακόμα κανένα έγκλημα. Να το θυμάσαι.

Λοχίας: Κύριε! Μα δεν είπατε ότι είναι και χωρίς κανένα ανόμημα;

Αξιωματικός: Ω, όχι. Ω, όχι. Δεν είπα κάτι τέτοιο.

Λοχίας: Ετούτη είναι γεμάτη απ’ αυτό. Τον κουνάει μ’ αυτό.

Αξιωματικός: Αυτή δεν μιλάει την βουνίσια γλώσσα.

 

Η Γυναίκα απομακρύνεται από το χέρι του Λοχία και στέκεται μπροστά τους.

 

Νεαρή Γυναίκα: Ονομάζομαι Σάρα Τζόνσον, ήρθα να δω τον σύζυγό μου. Είναι δικαίωμά μου. Που είναι;

Αξιωματικός: Δείξε μου τα χαρτιά σου.

 

Του δίνει ένα φύλλο χαρτιού. Αυτός το εξετάζει και το δείχνει στον Λοχία.

 

Αυτός δεν ήρθε απ’ το βουνό. Είναι σε λάθος φουρνιά.

Λοχίας: Άρα είν’ αυτή. Μου φαίνεται τόσο γαμημένα κουλτουριάρα.

Αξιωματικός: Αλλά εσύ είπες τον κώλο της κουνιστό.

Λοχίας: Οι κουλτουριάρηδες κώλοι κουνιούνται καλύτερα.

 

ΙΙ.

 

Αίθουσα Επισκεπτηρίου

 

Ένας Φυλακισμένος κάθεται. Η Γηραιότερη Γυναίκα κάθεται, με το καλάθι. Ένας Φύλακας στέκεται πίσω της.

 

Ο Φυλακισμένος και η Γηραιότερη Γυναίκα μιλούν σε λανθασμένη διάλεκτο.

 

Σιωπή.

 

Γηραιότερη Γυναίκα: Έχω ψωμί-

 

Ο Φύλακας την χτυπά μ’ ένα κλομπ.

 

Φύλακας: Απαγορευμένη. Γλώσσα απαγορευμένη.

 

Τον κοιτάζει. Εκείνος την χτυπά.

 

Απαγορεύεται. (στον Φυλακισμένο) Πες της να μιλά την γλώσσα της πρωτεύουσας.

Φυλακισμένος: Δεν μπορεί να την μιλήσει.

 

Σιωπή.

 

Δεν θα την μιλήσει.

 

Σιωπή.

 

Γηραιότερη Γυναίκα: Έχω μήλα-

 

Ο Φύλακας την χτυπά και φωνάζει.

 

Φύλακας: Απαγορεύεται! Απαγορεύεται Απαγορεύεται Απαγορεύεται! Ιησού Χριστέ! (στον Φυλακισμένο) Καταλαβαίνει τι της λέω;

Φυλακισμένος: Όχι.

Φύλακας: Καταλαβαίνει;

 

Σκύβει από πάνω της.

 

Καταλαβαίνεις;

 

Στέκεται από πάνω του.

 

Φυλακισμένος: Είναι ηλικιωμένη. Δεν καταλαβαίνει.

Φύλακας: Ποιανού φταίξιμο είν’ αυτό;

 

Γελάει.

 

Να σου πω, όχι δικό μου. Θα σου πω και κάτι άλλο.

Έχω γυναίκα και τρία παιδιά. Κι εσείς όλοι είστε ένας σωρός από σκατά.

 

Σιωπή.

 

Φυλακισμένος: Έχω γυναίκα και τρία παιδιά.

Φύλακας: Τι έχεις;

 

Σιωπή.

 

Τι έχεις;

 

Σιωπή.

 

Τι μου είπες; Τι έχεις;

 

Σιωπή.

 

Τι έχεις;

 

Σηκώνει το ακουστικό του τηλεφώνου και πατάει ένα ψηφίο.

 

Λοχία; Είμαι στο Μπλε Δωμάτιο…ναι… Σκέφτηκα ότι θα έπρεπε να αναφέρω, Λοχία… νομίζω ότι έχω έναν πλακατζή εδώ πέρα.

 

Ημίφως. Οι φιγούρες ακόμα εκεί.

 

Φωνές.

 

Φωνή της Γηραιότερης Γυναίκας: Το μωρό σε περιμένει.

Φωνή του Φυλακισμένου: Το χέρι σου έχει δαγκωθεί.

Φωνή της Γηραιότερης Γυναίκας: Όλοι σε περιμένουν.

Φωνή του Φυλακισμένου: Δάγκωσαν το χέρι της μητέρας μου.

Φωνή της Γηραιότερης Γυναίκας: Όταν έρθεις σπίτι θα είναι όλοι εκεί να σε καλωσορίσουν. Όλοι σε περιμένουν. Όλοι σε περιμένουν. Όλοι περιμένουν να σε δουν.

 

Τα φώτα ανάβουν. Ο Λοχίας μπαίνει μέσα.

Λοχίας: Τι έγινε πλακατζή;

 

ΙΙΙ.

 

Φωνή στο Σκοτάδι

 

 

 

Φωνή του Λοχία: Ποιανού είν’ αυτή η γαμημένη γυναίκα; Τι κάνει αυτή η γαμημένη γυναίκα εδώ πέρα; Ποιος επέτρεψε σ’ αυτή την γαμημένη γυναίκα να περάσει την γαμημένη πόρτα;

Φωνή του δεύτερου Φύλακα: Είναι η γυναίκα του.

 

Τα φώτα ανάβουν.

Ένας διάδρομος.

 

Ένας Κουκουλοφόρος Άνδρας με τα υπό την απειλή του Φύλακα και του Λοχία. Η Νέα Γυναίκα σε απόσταση στέκεται μπροστά τους.

 

Λοχίας: Τι είναι εδώ πέρα, ρεσεψιόν για την Αγαπητή Κυρία Ψηλομύτα; Που είναι το μαλακισμένο babycham; Ποιος έχει το  μαλακισμένο babycham για την  Αγαπητή Κυρία Ψηλομύτα;

 

Πηγαίνει κοντά στην Νέα Γυναίκα.

 

Γεια σας, δεσποινίς. Μας συγχωρείται. Ένα μικρό θεματάκι στην διοίκηση, φοβάμαι. Σας στείλανε σε λάθος πόρτα. Αδιανόητο. Κάποιος θα λογοδοτήσει γι’ αυτό. Τέλος πάντων, παρεμπιπτόντως, τι μπορώ να κάνω για σας, αγαπητή Κυρία, όπως συνήθως λένε στις ταινίες;

 

Ημίφως. Οι φιγούρες παραμένουν.

Φωνές.

 

Φωνή του Άνδρα: Σε παρακολουθούσα να κοιμάσαι. Κι έπειτα τα μάτια σου άνοιξαν. Με είδες από πάνω σου και χαμογέλασες.

Φωνή της Νεαρής Γυναίκας: Εσύ χαμογέλασες. Όταν άνοιξα τα μάτια μου σε είδα από πάνω μου να χαμογελάς.

Φωνή του Άνδρα: Είμαστε έξω σε μια λίμνη.

Φωνή της Νεαρής Γυναίκας: Είναι άνοιξη.

Φωνή του Άνδρα: Σ’ έχω αγκαλιά. Σε ζεσταίνω.

Φωνή της Νεαρής Γυναίκας: Όταν ανοίγω τα μάτια μου σε βλέπω από πάνω μου και χαμογελάς.

 

Τα φώτα ανάβουν. Ο Κουκουλοφόρος άνδρας καταρρέει. Η Νέα Γυναίκα ουρλιάζει.

 

Νεαρή Γυναίκα: Τσάρλυ!

 

Ο Λοχίας χτυπά τα δάχτυλά του. Ο Φύλακας απομακρύνει τον Άνδρα.

 

Λοχίας: Ναι, ήρθατε σε λάθος πόρτα. Πρέπει να’ ναι ο υπολογιστής. Η διπλή κήλη του υπολογιστή. Αλλά θα σας πω αυτό- αν θελήσετε οποιαδήποτε πληροφορία για οποιαδήποτε πλευρά της ζωής έχουμε έναν τύπο που έρχεται στο γραφείο κάθε Τρίτη, με εξαίρεση τις μέρες που βρέχει. Είναι εξαιρετικός στον τομέα του. Χτυπήστε του το κουδούνι μια απ’ αυτές τις μέρες και σίγουρα θα σας δει. Το όνομά του είναι Ντοκς. Ιωσήφ Ντοκς.

Νεαρή Γυναίκα: Μπορώ να τον γαμήσω; Αν τον γαμήσω θα πάνω όλα καλά;

Λοχίας: Σίγουρα. Κανένα πρόβλημα.

Νεαρή Γυναίκα: Ευχαριστώ.

 

ΙV.

 

Αίθουσα Επισκεπτηρίου

 

 

ΦΥΛΑΚΑΣ, ΓΗΡΑΙΟΤΕΡΗ ΓΥΝΑΙΚΑ,  ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΣ

 

 

Σιωπή.

 

Ο Φυλακισμένος έχει αίματα στο πρόσωπό του. Κάθεται τρέμοντας.

Η Γυναίκα παραμένει σιωπηλή. Ο Φύλακας κοιτάζει έξω από το παράθυρο. Γυρνάει και κοιτάζει και τους δύο.

 

Φύλακας: Α, ξέχασα να σας πω. Αλλάξανε τους κανόνες. Μπορεί να μιλήσει. Μπορεί να μιλήσει στην γλώσσα της. Μέχρι νεωτέρας.

Φυλακισμένος: Μπορεί να μιλήσει;

Φύλακας: Ναι. Μέχρι νεωτέρας. Νέοι κανόνες.

 

Παύση.

 

Φυλακισμένος: Μητέρα, μπορείς να μιλήσεις.

 

Παύση.

 

Μητέρα, σου μιλάω. Βλέπεις; Μπορούμε να μιλήσουμε.

Μπορείς να μου μιλήσεις στην γλώσσα μας.

 

Η Γυναίκα παραμένει σιωπηλή.

 

Μπορείς να μιλήσεις.

 

Παύση.

 

Μητέρα, μπορείς να μ’ ακούσεις; Σου μιλάω στην γλώσσα μας.

 

Παύση.

Μ’ ακούς;

 

Παύση.

Είναι η γλώσσα μας.

 

Παύση.

 

Μπορείς να μ’ ακούσεις; Μ’ ακούς;

 

Εκείνη δεν απαντά.

 

Μητέρα;

 

Φύλακας: Πες της πως μπορεί να μιλήσει στην δική της γλώσσα. Νέοι κανόνες. Μέχρι νεωτέρας.

Φυλακισμένος: Μητέρα;

 

Εκείνη δεν απαντά. Παραμένει σιωπηλή.

 

Το τρέμουλο του Φυλακισμένου χειροτερεύει. Πέφτει, από την καρέκλα του, στα γόνατα κι αρχίζει να ασθμαίνει και να σείεται βίαια.

 

Ο Λοχίας μπαίνει στο δωμάτιο και παρατηρεί τον Φυλακισμένο να σπαρταρά στο πάτωμα.

 

Λοχίας (στον Φύλακα): Κοίτα να δεις. Εσύ μπαίνεις στον κόπο να τους δώσεις ένα χέρι βοηθείας κι εκείνοι στο γαμάνε.

 

Τα φώτα σβήνουν.

 

 

 

* Ο Χάρολντ Πίντερ (1930- 2008) ήταν Άγγλος συγγραφέας θεατρικών έργων και θεατρικός σκηνοθέτης. Έγραψε έργα για θέατρο, ραδιόφωνο, τηλεόραση και ταινίες. Το πρώιμο έργο του συνδέεται με το θέατρο του παραλόγου. Το 2005 κέρδισε το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας καθώς και το Βραβείο Φραντς Κάφκα.

Ήταν γνωστός επίσης για τον πολιτικό του ακτιβισμό και την αντίθεσή του στην Αμερικανική εισβολή στο Αφγανιστάν και τον Πόλεμο στο Ιράκ. Πέθανε από καρκίνο του ήπατος.

 

 

** Ο Κωνσταντίνος Καραγιαννόπουλος γεννήθηκε στο Καρπενήσι το 1989. Ασχολείται με τη δημοσιογραφία, την κριτική λογοτεχνίας και την ποίηση. Η Βαβέλ (εκδόσεις Anima,2017) είναι η πρώτη του ποιητική συλλογή.