Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Για «Το τριπλό αλγεινό ταξίδι των Αφροαμερικανών»
09/03/2021, 10:16 μμ

Για «Το τριπλό αλγεινό ταξίδι των Αφροαμερικανών»

Του Γιώργου Ι. Παναγιωτάκη // *

 

Γεώργιος Νικ. Σχορετσανίτης, “Το τριπλό αλγεινό ταξίδι των Αφροαμερικανών”, Εκδόσεις Οδός Πανός, 2019

 

Μ’ ένα νέο βιβλίο, ανακοινώνει και πάλι ο γνωστός γιατρός κ. Γ. Σχορετσανίτης, την πρόσφατη εργογραφική του παρουσία. Η έκδοση αυτή, έχει ένα έντονο αποκαλυπτικό χαρακτήρα, αφού από τις σελίδες του βιβλίου αναδύεται ο ανθρώπινος πόνος, η καταπίεση, η εκμετάλλευση και ο διασυρμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Διαπραγματεύεται με την απαιτούμενη λεπτομέρεια την προσέγγιση ανθρώπων της μαύρης ηπείρου, την εξαγορά και μεταπώληση στις εργατικές αγορές της Ευρώπης και κυρίως της Νότιας Αμερικής, ως ιδιοκτήτες, τελικά, στην κατοχή άλλων ανθρώπων. Μέσα στο αμαρτωλό αυτό τρίγωνο κινείται διαφωτιστικά το νέο βιβλίο με τον τίτλο «Το τριπλό αλγεινό ταξίδι των Αφροαμερικανών».

Οι απέραντες εκτάσεις με φυτείες βαμβακιού, καπνού, καφέ, ζάχαρης αλλά και τα κοιτάσματα σε χρυσό και άργυρο της νέας ηπείρου, έχουν ανάγκη από πολλά και φτηνά εργατικά χέρια. Ως χώρος άντλησης του ανθρώπινου αυτού υλικού, ήταν οι χώρες της Αφρικής. Πολλά ευρωπαϊκά κράτη, εκμεταλλευόμενα τις ανάγκες αυτές του αμερικανικού νότου, αλλά και της Ευρώπης σε δεύτερη μοίρα, οργανώνουν συστηματικές και συνεχείς αποστολές, προς άγραν των φυλετικά υποβαθμισμένων νέων, όπως θεωρούσαν τους νέους της Αφρικής. Οι συνθήκες εξαγοράς, μεταφοράς και νέας εγκατάστασης στη συνέχεια, ήταν αφόρητες, ιδιαίτερα καταπιεστικές και απάνθρωπες. Το κέρδος της συναλλαγής, τροφοδοτούσε την απάνθρωπη εκμετάλλευση, την αγριότητα και το απύθμενο μίσος των λευκών κατά των μαύρων.  Στο άνοιγμα της κάθε σελίδας του βιβλίου, αναδίδεται η μπόχα από τον καταϊδρωμένο και κουρασμένο εργάτη ή από το αποσυνθεμένο πτώμα κάποιου άλλου, θύμα λιντσαρίσματος ενδεχομένως.Ο ανθρωπισμός, η αλληλεγγύη, η συμπαράσταση και η θαλπωρή, χάνονται ως άγνωστες έννοιες στο βούρκο της εξαθλίωσης και της απαξίωσης. Ο γογγυσμός και ο τριγμός των δοντιών επακόλουθα της πολύωρης και σκληρής δουλειάς δεν βρίσκουν «ευήκοον ους» και χάνονται στα απέραντα δάση των φυτειών.Το κενό που αφήνουν οι διάφορες καταστάσεις σε ανθρώπινο υλικό, το αναπληρώνει η συνεχής παιδοποιία, η οποία αρχίζει από την ηλικία των δεκατριών ετών  και μέχρι την ηλικία των είκοσι οι γυναίκες σκλάβες έπρεπε να είχαν γεννήσει τέσσερα ή πέντε παιδιά.

 

Γεώργιος Νικ. Σχορετσανίτης

 

Την όλη κατάσταση την αποδίδει τόσο εύστοχα και εκφραστικά ο συγγραφέας, όταν μεταξύ των άλλων μας λέει προλογικά «… Πουλήθηκαν ανερυθρίαστα σε ιδιοκτήτες φυτειών, εργάστηκαν βιαίως ως σκλάβοι, σε βαμβακοφυτείες κατά κύριο λόγο, χωρίς βεβαίως στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα,  καταπονήθηκαν σωματικά και ψυχικά, ατομικά, οικογενειακά και κοινωνικά, λιντσαρίστηκαν με επαίσχυντο τρόπο, με αιτίες που δεν τους αναλογούσαν…». Ο πλούτος των πηγών που επικαλείται και παρουσιάζει ο συγγραφέας, η πλούσια βιβλιογραφία που χρησιμοποιεί σε συνδυασμό και με την επίσης πλούσια εικονογραφική τεκμηρίωση, προσδίδουν την ανεβασμένη ποιοτική στάθμη του βιβλίου.Τα κείμενα του βιβλίου, που χωρίζονται σε τρεις βασικές ενότητες, αποδίδονται με τον άρτιο λογοτεχνικό τρόπο που γνωρίζει ο συγγραφέας. Ρίχνουν ακόμα φως σ’  ένα κεφάλαιο με πολύπλευρες διαστάσεις, το οποίο παρακολουθεί με ιδιαίτερο ενδιαφέρον το αναγνωστικό κοινό.

 

 

 

* Ο Γιώργος Ι. Παναγιωτάκης είναι Συγγραφέας-Ιστορικός ερευνητής

 

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top