Fractal

Για να υποδηλώσει τη «γυμνή μοναξιά» τους

Γράφει η Περσεφόνη Τζίμα //

 

Χλόη Κουτσουμπέλη: «Η γυμνή μοναξιά του ποιητή Όμικρον», Εκδ. Πόλις

 

Το καινούριο βιβλίο ποίησης της Χλόης Κουτσουμπέλη « Η γυμνή μοναξιά του ποιητή Όμικρον» θεωρώ ότι αποτελεί πραγματική ποίηση που εκπορεύεται από ελεύθερη και πολυδαίδαλη φαντασία και από ευρεία παιδεία.  Χαρακτηριστικά γνωστά άλλωστε και από προηγούμενα ποιητικά και όχι μόνον έργα της.

Με πολλά εξωλογικά και εξωπραγματικά στοιχεία και εικόνες αφορμάται από δημιουργούς γενικά και όχι μόνο ποιητές, όλων των εποχών, για να υποδηλώσει τη «γυμνή μοναξιά» τους και να την αιτιολογήσει με έναν ξεχωριστά ποιητικό τρόπο.

Τα περισσότερα ποιήματα της συλλογής είναι συγκινητικά και συγκλονιστικά. Ενδεικτικά αναφέρω «Τα κουλουράκια της Σύλβιας Πλαθ», «Το αυγό του Κώστα Κρυστάλλη», «Το ροδάκινο του Βαν Γκογκ», «Μαρία Μαγδαληνή», «Απειλή» «Η μόνη γη» και πολλά άλλα, με έξοχες εικόνες: (Έναν στίχο που)σαν λιβελούλα ή μέλισσα με χρυσές πούλιες κεντημένος ανεβαίνει στον ουρανό.

Κρατώντας μολύβι για να σημειώσω κατά την ανάγνωση εκείνα τα ποιήματα που θα με άγγιζαν περισσότερο, είδα στο τέλος της προσεκτικής ανάγνωσης ότι είχα σημειώσει σχεδόν όλες τις σελίδες.

Αισθάνομαι ότι πολλοί στίχοι θα μπορούσαν να σταθούν και να αναπτυχθούν ως αυτοτελή  ποιήματα, γιατί μέσα από αυτούς αναδύεται προς τον αναγνώστη και κυρίως προς τον ποιητή αναγνώστη μια μαγική αίσθηση ανάτασης, μέθεξης και κάθαρσης.

 

Χλόη Κουτσουμπέλη

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top