Fractal

Τα ραντεβού της Πέμπτης

Γράφει ο Άγγελος Χαριάτης //

 

 

 

Ανδρέα Καμιλλέρι «ΤΟ ΟΛΟΔΙΚΟΜΟΥ», μετάφραση: Γιάννα Σκαρβέλη, εκδόσεις Ελληνικά γράμματα

 

Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός πως στο λογοτεχνικό σύμπαν, και κυρίως στη νουάρ λογοτεχνία, κατέχει σημαντική θέση η μυστηριώδης, αινιγματική γυναίκα. Είναι έντονη η παρουσία της σ’ αυτό που αποκαλείται, εν μέρει αληθώς, μεσογειακό νουάρ, όπου ένας από του κύριους εκφραστές του είναι ο Ανδρέα Καμιλλέρι.

Πάνω λοιπόν σε αυτό −την αρχετυπική μορφή ηρωίδας−, χτίζει ο Ανδρέα Καμιλλέρι την ιστορία του στο μυθιστόρημα ΤΟ ΟΛΟΔΙΚΟΜΟΥ (λόγω μεγέθους θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και νουβέλα), το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελληνικά γράμματα σε μετάφραση της Γιάννας Σκαρβέλη.

Είναι γνωστός ο αριστοτεχνικός τρόπος γραφής του Ανδρέα Καμιλλέρι. Χωρίς να έχει λυρικές εξάρσεις και περιττές περιγραφές, οδηγεί τον αναγνώστη με ασφάλεια και σύντομα στο μονοπάτι της πλοκής. Είναι επίσης γνωστό πως αρκετά συχνά, με πρόσχημα και όχημα την αστυνομική πλοκή, ο συγγραφέας αναλύει, θίγει, κατοπτεύει μείζονα κοινωνικά ζητήματα. Είναι η αστυνομική πλοκή το ακλόνητο άλλοθί του, ώστε να επιτύχει τον σκοπό του.

Μια αληθινή ιστορία αποτέλεσε τη μία βασική ιδέα ώστε ο μεγάλος Ιταλός συγγραφέας να χτίσει το κείμενό του. Η δεύτερη ήρθε από το μυθιστόρημα Άδυτο του Φώκνερ. Η προσωπικότητα της κεντρικής ηρωίδας, της Αριάνας, είναι ένας παραποιημένος συνδυασμός αποσπασμάτων από διηγήσεις, προς τον συγγραφέα, άλλων γυναικών.

Γραμμένο σε τριτοπρόσωπη αφήγηση, ο παντογνώστης αφηγητής δίνει σχήμα και μορφή σε καταστάσεις του παρόντος και του παρελθόντος. Η ιστορική αναδρομή, εστιασμένη στον βίο της πρωταγωνίστριας, αιτιολογεί με ακρίβεια και σαφήνεια τον άστατο χαρακτήρα της, με όλα εκείνα τα αμφίσημα χαρακτηριστικά.

Το ύφος του Καμιλλέρι, λιτό και δωρικό. Καταφέρνει μέσα από τη ροή του κειμένου να δώσει τις εντάσεις, χωρίς να καταφεύγει σε λογοτεχνικά τεχνάσματα, υπερβολές και μελοδραματισμούς.

Η ιστορία ρέει, και αυτό βοηθά τον αναγνώστη, μειώνοντας τον χρόνο ανάγνωσης και αυξάνοντας την αγωνία του. Θα προτιμούσα να είναι πιο σύντομες και όχι τόσες οι σκηνές των ερωτικών καλεσμάτων του ερωτευμένου νεαρού προς την πρωταγωνίστρια. Ένιωσα πως αποδυναμώνουν κάπως την πλοκή.

 

Στα της πλοκής:

Η μυστηριώδης Αριάνα εμπλέκεται συναισθηματικά με τον μεγαλύτερο σε ηλικία Τζούλιο. Η αρχική γνωριμία τους θα μπορούσε να χαρακτηριστεί επεισοδιακή. Έρχονται σε εις γάμο κοινωνία, με τον Τζούλιο να της προσφέρει τα πάντα. Για την ακρίβεια σχεδόν τα πάντα. Ένα ατύχημα έχει αρπάξει τον ανδρισμό του και κάπως έτσι δεν είναι ικανός να προσφέρει την ηδονή στη νεαρή σύζυγό του. Οδηγούνται σε μια ικανοποιητική λύση: αυτή της ανεύρεσης ερωτικών συντρόφων μιας χρήσης για την Αριάνα. Μια και μοναδική φορά.

Τα πράγματα μοιάζουν να πηγαίνουν εξαιρετικά καλά μέχρι που ένας μιας χρήσης εραστής επιθυμεί να γίνει μόνιμος σύντροφός της, δηλώνοντας ερωτευμένος μαζί της. Και κάπου εκεί ξεκινάνε τα όργανα, υπάρχει η κορύφωση του δράματος, γιατί κατά βάση είναι μια δραματική ιστορία, μέχρι να έρθει η στιγμή της κάθαρσης, της όποιας κάθαρσης έχει επινοήσει ο συγγραφέας.

 

Αντρέα Καμιλλέρι

 

Μεταφέρω από το οπισθόφυλλο:

Ένα άγριο αλλά πανέμορφο και αισθησιακό πλάσμα, με σαγηνευτικά παιδικό ταμπεραμέντο, η τριαντάχρονη Αριάνα, και ο αιχμάλωτος στα δίχτυα της γοητείας της σύζυγος, ο Τζούλιο, ο οποίος κάνει τα πάντα για να ικανοποιήσει όλα όσα εκείνη επιθυμεί. Εκτός από αυτό που ποθεί περισσότερο: την ερωτική ολοκλήρωση. Στην καθημερινότητα του ζευγαριού εισβάλλουν τα ραντεβού της Πέμπτης, τα οποία οργανώνει προσωπικά ο ίδιος ο Τζούλιο, φροντίζοντας ώστε οι άντρες που συνευρίσκονται ερωτικά με την Αριάνα να τηρούν τους κανόνες που εκείνος έχει ορίσει. Όμως δεν καταφέρνει να διώξει από το μυαλό του τη σκέψη πως κάτι του διαφεύγει. Η Αριάνα κρύβει ζηλότυπα από όλους, ακόμη και από εκείνον, «το ολοδικό μου», ένα μυστικό μέρος που κρατά μόνο για τον εαυτό της, μια σκοτεινή φωλιά στην άκρη της σοφίτας. Και με το πέρασμα του χρόνου η τρομερή της εμμονή με «το ολοδικό μου» θα γίνει πολύ επικίνδυνη…

Βασισμένο σε πραγματική ιστορία, το βιβλίο είναι το ψυχογράφημα μιας ηρωίδας που κινείται στα όρια της παραφροσύνης. Και όπως στον μύθο της Αριάδνης και του Μινώταυρου, η Αριάνα τριγυρίζει μέσα στον περίπλοκο λαβύρινθο του νου, όπου ένα τέρας ζει και τρέφεται από τις πιο σκοτεινές και ανομολόγητες επιθυμίες.

Ωμό, διαστροφικό, αλλά και άκρως ερωτικό, με αριστοτεχνικό ρυθμό και γραφή άξια ενός συγγραφέα του επιπέδου του Andrea Camilleri, το βιβλίο αυτό δεν θα το αφήσετε παρά μόνο αφού διαβάσετε την τελευταία γραμμή. Αλλά και τότε ακόμα…

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top