46 Ιστορίες
Γράφει η Έφη Τσαπαροπούλου // *
Ελένη Καραγιάννη «Το κόκκινο τάπερ», εκδ. Γραφή
ΤΑΠΕΡ: Σκεύος πρακτικό και ανθεκτικό. Το κουβαλάμε πάντα μαζί μας. Για όλες τις ευχάριστες ή δύσκολες στιγμές. ΚΟΚΚΙΝΟ: Κόκκινο το χρώμα της φωτιάς. Χρώμα ζεστό και χρήσιμο. Χρώμα που δίνει τη σπίθα που χρειαζόμαστε για να πάμε μπροστά.
Για μένα το κόκκινο τάπερ δεν είναι απλά γεμάτο με μικρές ή μεγάλες ανθρώπινες ιστορίες, αλλά είναι γεμάτο με συναισθήματα, αναμνήσεις, σκέψεις και προβληματισμούς και ό,τι άλλο εμείς οι άνθρωποι κρύβουμε και κουβαλάμε μυστικά μέσα στην ψυχή μας.
Οι ιστορίες θίγουν κοινωνικά ζητήματα που προβλημάτιζαν και συνεχίζουν να το κάνουν. Ιστορίες που με έκαναν να ταυτιστώ ως αναγνώστρια όπως πιστεύω θα συμβεί και σε εσάς. Κάποιοι από τους ήρωες και τις ηρωίδες του βιβλίου βρήκαν τον τρόπο να πάνε παρακάτω. Βρήκαν τη σανίδα σωτηρίας που έψαχναν για να συνεχίσουν εν πλω το ταξίδι της ζωής.
Σε κάποιους όμως το κόκκινο τάπερ δεν ήταν αρκετό για το βήμα παρακάτω και σε αυτή την περίπτωση το μοιραίο είναι αναπόφευκτο. Οι ανθρώπινες ιστορίες δεν σταματούν εδώ. Σε πολλούς «το κόκκινο τάπερ» επαναφέρει αναμνήσεις, γλυκιές αλλά και πικρές. Αναμνήσεις που αν τις μοιραστείς είναι ικανές να σου δώσουν αυτό το κάτι που σου δίνει νόημα και κουράγιο βαδίζοντας προς τον τελευταίο σταθμό.
Πολλές φορές οι αναμνήσεις ζωντανεύουν αγαπημένες σκηνές, αγαπημένες στιγμές που επουλώνουν το παρελθόν και χαρακώνουν το μέλλον, γιατί το κενό που αφήνουν είναι τόσο μεγάλο, τόσο βαθύ, που μοιάζει με χαρακιά.
Είναι εκπληκτικό ότι η συγγραφέας αναδεικνύει πολλά ζητήματα όπως το πένθος, η αμνησία, η απώλεια, θέματα ταυτότητας κτλ, όμως προσπάθησα να βρω τον κοινό παρονομαστή στους ήρωες της ιστορίας της. Βρήκα, λοιπόν, τι τους συνδέει. Η λέξη ανθεκτικότητα. Ανθεκτικότητα: η ικανότητα του ατόμου να λυγίζει αλλά να μη σπάει (δεν είναι υπομένω, ούτε αντέχω). Ανθεκτικότητα είναι να προσαρμόζεσαι σε δύσκολες και αντίξοες καταστάσεις, αγχωτικές συνθήκες, τραυματικές εμπειρίες.
Οι παράγοντες που βοηθούν τα άτομα να αναπτύξουν την ικανότητα της ανθεκτικότητας είναι ενδεικτικά: η καλή γνωστική λειτουργία, ο ευπροσάρμοστος χαρακτήρας, η υγιής αυτοεικόνα, η δοτικότητα, το χιούμορ, τα ποικίλα ενδιαφέροντα και αισιόδοξη στάση ζωής.
Ο άνθρωπος που χαρακτηρίζεται από ανθεκτικότητα αντιμετωπίζει τις ανατροπές της ζωής με αισιοδοξία και σταθερότητα. Το γεγονός αυτό τον διαφοροποιεί από όσους δεν διαθέτουν αυτό το χαρακτηριστικό αλλά κλονίζονται βαθιά όταν βιώνουν κάτι απρόσμενο και μη επιθυμητό στη ζωή τους.
Κάνοντας εικόνα τα παραπάνω, μπορούμε να σκεφτούμε ένα δέντρο, ανθεκτικό στην πάροδο του χρόνου, παρά τις αλλαγές που συμβαίνουν γύρω του. Είτε το βλέπει ο ήλιος είτε το χτυπάει η βροχή, παραμένει όρθιο και αντέχει στις μεταβολές του καιρού και συνεχίζει να δίνει καρπούς. Το ίδιο ισχύει και για μας τους ανθρώπους.
Ελένη Καραγιάννη
Συμβουλές για καλλιέργεια ανθεκτικότητας:
-Δημιουργείστε γερές ρίζες και αξιοποιείστε τις δυναμικές σας, τις δεξιότητες, τις γνώσεις και τις κλίσεις σας που οδηγούν στην προσωπική ανάπτυξη.
-Καλλιεργείστε την ευελιξία, την προσαρμοστικότητα, τη δοτικότητα και την ικανότητα να ξεπερνάτε τις δυσκολίες χωρίς να «σπάτε».
-Αναρωτηθείτε με τι περιβάλλετε τον εαυτό σας και την καθημερινότητά σας. Σκεφτείτε το εάν οι άνθρωποι που συναναστρέφεστε, οι δραστηριότητες που σας απασχολούν, οι πληροφορίες που προσλαμβάνετε σας ωφελούν και σας βελτιώνουν ή σας κρατούν στάσιμους και απορροφούν την ενέργειά σας.
Σημαντικό ρόλο σε αυτή την πορεία της ζωής είναι οι επιλογές μας. Άλλες φορές είναι ευεργετικές και άλλοτε πάλι καταστροφικές. Στο χέρι μας είναι να τις αξιολογήσουμε και να αδράξουμε την ευκαιρία που θα μας λυτρώσει και θα μας ανοίξει νέους δρόμους με νέα ενδιαφέροντα. Είναι σημαντικό να καλύπτουμε τα κενά που αφήνουν οι πληγές του παρελθόντος και κακοφορμίζουν το παρόν.
Σας προτρέπω, τέλος, να βρείτε το δικό σας τάπερ γιατί μπορεί να το έχετε κάπου καταχωνιασμένο και να το γεμίσετε με αναμνήσεις, γνώσεις, εφόδια, επιλογές και ό,τι άλλο θέλετε και να ξέρετε πως όταν χρειαστεί να το ανοίξετε θα βρείτε μέσα τις διεξόδους και τις απαντήσεις που θέλετε.
* Η Έφη Τσαπαροπούλου είναι ψυχολόγος και εργάζεται στο κέντρο Συμβουλευτικής Υποστήριξης Γυναικών Δήμου Βέροιας.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Σε ένα προκλητικό, λευκό τοπίο
30/04/2024, 9:04 μμ -
Παρακείμενα: «Μια ζωή σε αναμονή, μια ψυχή που περιμένει έναν Αύγουστο»
30/04/2024, 9:02 μμ -
Δύο μοναχικοί λύκοι σε αναζήτηση της ανατολίτικης σοφίας
30/04/2024, 9:00 μμ -
-
259 αλληγορίες, από το λογοτεχνικό σύμπαν του Καζαντζάκη
30/04/2024, 8:57 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Ποιητικός δρόμος συνεχούς ρίσκου και ανατροπής
Γράφει η Σοφία Αδαμίδου // Γιώργος Δ. Μπίμης «Μνήμες της Πέτρας και της Σιωπής…» «Κατά βάθος η ποίηση είναι μια ανθρώπινη καρδιά φορτωμένη όλο τον κόσμο», έλεγε ο Νικηφόρος Βρεττάκος. Τέτοια είναι και η ποίηση του Γιώργου Δ.
Περισσότερα -
Ποίηση: “Άνοια”
Του Μάνου Μαυρομουστακάκη // * Ά ν ο ι α Γεννήθηκε στον κόσμο των εννοιών. Φίλιωνε και μάλωνε διαρκώς μαζί τους, με όλες, με καθε μία ξεχωριστά. Ανώριμες ή μεστωμένες τις … γεύονταν η θεώρηση του
Περισσότερα -
Πώς γνώρισα μια ΠΑΡΕΑ.
Από τη Δώρα Βάκα // Θα ήθελα να επιστρέψω στο καλοκαίρι του 2015. Οι πολιτικές εκπλήξεις διαδέχονταν η μία την άλλη, το ίδιο και οι αναπόφευκτοι προβληματισμοί, όταν πήρα πρόσκληση από διαδικτυακό φίλο, που καλούσε σε συγκέντρωση
Περισσότερα -
Ποίηση: “Δαρείος ή Με τον τρόπο του Κ.Π.Κ.”
Του Χρήστου Τσαγκάρη // * Κάποτε πρέπουν και στους βασιλείς κάποιες παραχωρήσεις. Βαρύθυμος εφάνηκε μεμιάς ο Δαρείος ο Υστάσπου Ο Μέγας της Περσίας Βασιλεύς, μελαγχολίας πλήρης Ο δούλος ο πιστός, έλειψε με άδεια εις το χωριόν
Περισσότερα -
Ο Γιώργος Νινιός ερμηνεύει και ντύνει με ήχους και πρωτότυπη δική του μουσική «Το 10» του Μ. Καραγάτση
Ακούστε την έναρξη: Ο Γιώργος Νινιός ερμηνεύει και ντύνει με ήχους και πρωτότυπη δική του μουσική και στίχους επιλογές από το ωριμότερο και ποιητικότερο έργο του Μ. Καραγάτση. Αυτό που γράφτηκε για το φανταστικό πρώην εργοστάσιο της
Περισσότερα -
Διήγημα: “Η θεατρίνα”
Της Ειρήνης Δερμιτζάκη // * Είναι μια βδομάδα τώρα που είμαι επίσημα άστεγη. Πρώτα έχασα εκείνη. Μετά το σπίτι κι ύστερα όλα πήγαν στραβά και βρέθηκα στο δρόμο. Δεν περίμενα ότι θα πεθάνει. Την έβλεπα καμιά φορά πως
Περισσότερα -
Ποίηση: “Απολλώνειο ανέσπερο φως”
Της Αγγελικής – Ψακή Κωβαίου // “Απολλώνειο ανέσπερο φως” Mε του Φοίβου το φως γεννήθηκες! Πλημμύρισε γαλάζιο ο ουρανός για να ντυθείς! Με της ελιάς τ’ άνθη και της μυρτιάς πετράδια στολίστηκες. Του σκότους καταλύτρα,
Περισσότερα
