Ζώα άγρια και οικόσιτα – Μικρές ιστορίες άγριων & οικόσιτων ζώων…
Του Θανάση Πάνου // *
ΤΟ ΑΛΟΓΟ ΚΑΙ ΤΟ ΦΙΔI
Το άλογο είναι ένα περήφανο ζώο που τρέχει πεταλοκρούοντας χαρμόσυνα την αρμονία και τη χάρη. Ο άνθρωπος τα θαύμαζε ανέκαθεν και για αυτό τον λόγο του φόρεσε σέλα, έτσι ώστε ιππεύοντάς το να καλπάζει στα χωράφια και τα δάση ως αφέντης. Με το πέρασμα του χρόνου ο ιππέας έβαλε σέλα από άσφαλτο φτιαγμένη και στη γη και έτσι κυριάρχησε στο φυτικό και ζωικό βασίλειο, φροντίζοντας σιγά-σιγά την συρρίκνωσή τους.
Το άλογο χρησιμεύει σήμερα στις ιπποδρομίες και στον εναλλακτικό τουρισμό αποφέροντας κέρδος στους καιροσκόπους. Ο Βουκεφάλας και ο Πόδαγρος είναι διάσημα άλογα και παραδείγματα ανιδιοτελούς αγάπης για τον άνθρωπο ιππέα.
Από τη μία , είμαστε υπερήφανοι που ο Ανθρώπινος λόγος επιχειρεί σε υψηλές σφαίρες. Ανακαλύπτει πνευματικές – νοητικές – ηθικές δυνάμεις δια- συμπαντικής ισχύος που περιέχονται μέσα στις ακτίνες ενέργειας.
Από την άλλη η πρόσβαση σε αυτόν τον λόγο είναι δραματικά ανήμπορη στους ανθρώπους-γαϊδούρια. Βλέπω πολλούς ανθρώπους-γαιδάρους και δεν καταλαβαίνω πως πολλαπλασιάζονται τόσο γρήγορα .
Ο γάιδαρος ο ίδιος είναι σε θέση , χωρίς τη μεσολάβηση της λογικής να ζει την πραγματικότητα χωρίς συμπτώματα εγωισμού και μεγαλομανίας. Πίσω από το βλέμμα του καταλαβαίνουμε την αδικία της παρομοίωσης:
-είσαι γάιδαρος!
Μακάρι να είσαι γάιδαρος και με αυτά τα αυτιά , ακόμα και το γκάρισμα παρά να έχεις πειστεί ότι είσαι η ανθρώπινη ουσία του παντός, ο ανώτερος νόμος, το πρώτο , από το οποίο προέρχονται τα άλλα.
Τότε είναι που γκαρίζεις άσκοπα και αποβάλεις συνεχώς την δύναμη του λόγου και την ελπίδα για την διεύρυνση της Ανθρωπιάς σου. Ο άνθρωπος -Ημίονος ή γάιδαρος αποτελεί την άναρθρη παραφωνία της ζωής και την προσβολή του ίδιου του όντος – γαιδάρου…
Το φίδι είναι ένα γλοιώδες ερπετό με δηλητήριο στα δυο του δόντια και διχαλωτή γλώσσα που φοβίζει τους ανθρώπους.
Δεν έχει κάποιο είδος φωνής, μόνο ένα μακρόσυρτο σφύριγμα που στο άκουσμά του, όλους τους τρέπει σε φυγή. Έτσι, η απρόοπτη συνάντηση μαζί του συνοδεύεται από φωνές και επιφωνήματα τρόμου.
Το φίδι τρέφεται με ποντίκια με ερίφια και άλλα ζωντανά, πράγμα που το καθιστά ιδιαίτερα μοχθηρό και μισητό.
Συναντάται σε όλη τη γη, έχει πολλά χρώματα και μεγέθη και συμβολίζει το κακό. Το φίδι πιστεύει στον Σατανά και αυτό το καθιστά και ιδιαίτερα πονηρό.
Οι άνθρωποι χρησιμοποιούν το όνομά του σε παρομοιώσεις, όπως «φιδίσιο κορμί» που λέγεται για λεπτή και λυγερή γυναίκα, «αυτός είναι φίδι», δηλαδή δαιμονικός και κακός… και άλλα …
Οι φιδοκυνηγοί θανατώνοντάς το, μετατρέπουν το δέρμα του σε μπότες, ζώνες και άλλα όμορφα αντικείμενα χωρίς ζωή. Έτσι ο άνθρωπος συνδυάζει το σύμβολο του κακού με το κέρδος.
Το άλογο και το φίδι είναι ανώφελο να συγκριθούν γιατί το πρώτο καλπάζει και το δεύτερο σέρνεται στη γη. Έτσι όλοι οι άνθρωποι θα διάλεγαν να ιππεύσουν το άλογο και καλπάζοντας το φίδι να πατήσουν.
Αυτό ονομάζεται και «το τερπνόν μετά του ωφελίμου»
Ο ΤΑΥΡΟΣ ΚΑΙ Η ΟΡΝΙΘΑ
Ο Ταύρος είναι ένα ογκώδες ζώο που χρησιμεύει στις ταυρομαχίες. Οι ηγέτες τον θαυμάζουν και τον κρεμάνε στο πέτο τους κονκάρδα, ενώ οι κυνηγοί της εξουσίας φθονούν τη θέση του ταυρομάχου στην Αρένα . Οι θεατές δεν είναι άλλοι από τους απλούς πολίτες, χαρούμενους χειροκροτητές όλων των θεαμάτων που παρέχονται απλόχερα από την κάθε ηγεσία. Το γέρικο κατεστημένο μπορεί έτσι να ελέγχει τον ταύρο, τον πολίτη, την ανώδυνη εκτόνωση και η γερακοφωλιά της εξουσίας εξασφαλίζει την ήπια αναπαραγωγή της.
Απέναντι σε αυτή την πραγματικότητα της μαζικής ηρεμίας, ο ταύρος μερικές φορές γίνεται απρόσμενα επιθετικός, όπως άλλωστε ως ταύρος οφείλει, καρφώνει τον ταυρομάχο και ενίοτε ορμά προς τους θεατές, αμφισβητώντας το προκαθορισμένο τέλος του θεάματος. Είναι δηλαδή ένας εν δυνάμει επαναστάτης, Γι αυτό και είναι ο μέγας επιβήτωρ.
Η όρνιθα είναι ένα κωμικό πτηνό που ίπταται επίγεια. Οι ηγέτες την περιφρονούν ενώ η προπαγάνδα, την αγαπά και πονηρά προωθεί στο εκπαιδευτικό σύστημα τη φιλοσοφία της ζωής της. Από την άλλη, οι νομοταγείς πολίτες ελπίζοντας στο «αυγό της κότας», εκτρέφουν και οικειοποιούνται την ιδεολογία της. Η αρσενική όρνιθα – ο πετεινός – δεν έχει καμία σχέση με τον ταύρο , παρ’ όλο που ως μονομάχος συχνάζει σε αρένες.
Οι κοκορομαχίες είναι ένας υποκινούμενος σπαραγμός των ορνίθων προς τέρψιν του θεάματος και του αβίαστου κέρδους.
Η όρνιθα δεν θα επιτεθεί ποτέ στους θεατές, ούτε θα εμφανίσει συμπλέγματα επαναστατικότητας .Ο κόκορας θα μείνει ηγέτης στο κοτέτσι του, ο πολίτης θα ασχολείται με τα του οίκου του και ο ταύρος θα τρέχει κερατώνοντας την αρμονία και την ιερή στασιμότητα.
…
Στις ταυρομαχίες άφθονο το αίμα ρέει. Αυτό λέγεται ιστορικός υλισμός.
Στις κοκορομαχίες βαλτώνεις στις κουτσουλιές Αυτό λέγεται καθημερινός καταναλωτικός υλισμός.
* Ο Θανάσης Πάνου σπούδασε Οικονομία, κοινωνιολογία- εγκληματολογία και πραγματοποίησε ειδικές σπουδές εικαστικών τεχνών (εικόνα ήχος-κίνηση-λόγος). Ως εκπαιδευτικός έχει εργαστεί με ομάδες art therapy και είναι επιστημονικός συνεργάτης του κέντρου ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΩΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ & ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΤΕΧΝΩΝ στο τμήμα πειραματικής έρευνας και έκφρασης. Έχει λάβει μέρος σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις Ζωγραφικής – video-art, στην Ελλάδα και το εξωτερικό και έχει οργανώσει λογοτεχνικές εκδηλώσεις και δρώμενα πλαισιωμένα με μουσική και οπτικοποίηση ποιητικού λόγου.Το Ινστιτούτο Πειραματικών Τεχνών το 2013 και 2014 παρουσίασε videoart & ποίησή του. (Ιnternational Film Poetry Festival).
Ετικέτες: Διήγημα
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Ποίημα: “Τυφλή ελεγεία”
30/04/2024, 7:42 μμ -
Ποίημα: “Eλάχιστο”
30/04/2024, 7:40 μμ -
Ποίημα: “Ο καλύτερος εχθρός”
30/04/2024, 7:39 μμ -
Ποίημα: “Φθορά”
30/04/2024, 7:37 μμ -
Ποίημα: “Λύτρωσις”
30/04/2024, 7:36 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Ερωτική ποίηση
Γράφει η Αλεξάνδρα Μπακονίκα // Έλλη Φρεγγίδου «Παύση τετάρτου», Εκδ. Κέδρος, σελ. 39 Η τρίτη ποιητική συλλογή της Έλλης Φρεγγίδου «Παύση τετάρτου» είναι καθαρά ερωτική και ιχνηλατεί με γνήσια εξομολογητική διάθεση την πορεία της στα ηφαιστιογενή τοπία του
Περισσότερα -
Με την πείρα του διαρρεύσαντος εξαμήνου οδεύοντας προς το επόμενο
Του Γεωργίου Νικ. Σχορετσανίτη // Μετά απ’ όλα εκείνα που βιώσαμε το διαρρεύσαν εξάμηνο, γίναμε αρκετά σοφότεροι. Ή, τουλάχιστον, πιο έμπειροι και υποψιασμένοι. Είδαμε να διακινούνται και διαχέονται επιπολαιότητες του τύπου ότι η θεία κοινωνία στις εκκλησίες των ναών δεν
Περισσότερα -
«Τελικά το να μην έχεις επιλογή είναι κι αυτό μια επιλογή;»
Γράφει ο Κώστας Τραχανάς // Jonathan Safran Foer «Ιδού εγώ», Μετάφραση: Άρης Σφακιανάκης, Ηρώ Σκάρου, Εκδόσεις Κέδρος 2020. σελ.608 «…Ο Θεός ζητά από τον Αβραάμ να θυσιάσει τον γιό, τον Ισαάκ. Ο Αβραάμ δεν λέει «Τι θέλεις;» Δεν
Περισσότερα -
Τζων Στάινμπεκ
Τζων Στάινμπεκ: Όλα τα σπουδαία και πολύτιμα πράγματα είναι μοναχικά. Στη φωτό ο Νομπελίστας συγγραφέας στην παραλία Pebble Beach στην Καλιφορνία στα γυρίσματα της ταινίας “Flight” το 1960 που βασίστηκε σε κειμένά του. (Monterey Herald Archives)
Περισσότερα -
“Η Μαντάμ Μποβαρύ είμαι εγώ…” – ΑΦΙΕΡΩΜΑ: Άνδρες συγγραφείς – γυναίκες ηρωίδες
Γράφει η Ελένη Γκίκα // «Βάλε σ’ έναν άνθρωπο μια μάσκα και θα σου πει όλη την αλήθεια. Αν μιλήσει με γυμνό το πρόσωπο, τα περισσότερα που θα σου πει θα είναι ψέματα» (Όσκαρ Ουάιλντ). Περισσότερο από
Περισσότερα -
Ποίηση fractal: “To πεπρωμένον φυγείν αδύνατον”
Της Ρένιας Παπαματθαίου // * Σαν ’χτες μ’ έφερες στον κόσμο. Το πεπρωμένον φυγείν αδύνατον. Άρχισες από τα όμορφα. Μου έδειξες το φεγγάρι στα νερά των ποταμιών. Εκεί βουτάει ο ουρανός. Έσκυψα να το πιάσω. Κρεμάστηκα
Περισσότερα -
Ποίημα: “Το Χουμουχουμουνουκουνουκουαπουά’α”
Γράφει η Γεωργία Κίτσιου // Το Χουμουχουμουνουκουνουκουαπουά’α Έμπα στο γιαλό να δεις πόσο έχει πάει η τιμή των ψαριών. Ψάρι είναι και το Χουμουχουμουνουκουνουκουαπουά’α που γνώρισες εχτές στο συμπόσιο των Αγίων Αποστόλων. Λες για
Περισσότερα
