Fractal
Home / Ποιήματα / “Να ‘ταν τ’ αθάνατο νερό” και άλλα πέντε ποιήματα
28/09/2022, 8:55 πμ

“Να ‘ταν τ’ αθάνατο νερό” και άλλα πέντε ποιήματα

Της Ελένης Χωρεάνθη //

 

 

“Ένα ματσάκι ανεμώνες” για τα 26 χρόνια απουσίας Κ. Χ.

 

 

Τίποτα στη ζωή μας δεν έρχεται τυχαία. Ακόμα και μια καταιγίδα και μια επιδημία. Τα έξι ποιήματα που ακολουθούν είναι από τη συλλογή ποιημάτων μου “Στα περιθώρια της λύπης”, που έγραψα το πρώτο εξάμηνο του 2021, από 12. 2. 2021 έως 18. 5. 2021 προσπαθώντας να γεμίσω το κενό της ψυχής που δημιουργούσε η απομόνωση με τον εγκλεισμό στο σπίτι, η φίμωση, η έλλειψη ζωντανής επικοινωνίας και η στέρηση της ελευθερίας εξαιτίας μιας επιδημίας.

 

 

 

 

Τ’ αθάνατο νερό

 

Να ‘χα τ’ αθάνατο νερό

το χάρο να μεθύσω,

να ξεγελάσω τον καιρό,

για να σε φέρω πίσω.

 

Να ‘χα τ’ αθάνατο νερό

το Χάρο να μερώσω

και τη ζωή που σου ‘κλεψε,

να σου την ξαναδώσω.

 

Να ‘χα ανέρωτο κρασί

τη λήθη να κερνάω,

τον πόνο τον ατέλειωτο

να τόνε προσπερνάω

 

Να ‘ταν τ’ αθάνατο νερό

ποτέ να μη στερέψει

κι ό, τι μας παίρνει η ζωή

να μας το επιστρέψει.

 

Μα ό, τι αρπάζει η ζωή

δεν μας το ξαναδίνει.

Μένουμε έρμοι, νοσταλγοί

μες στου καημού τη δίνη.

 

***

 

 

Συνάντηση

 

Όταν ερχόσουν έφευγα

κι έκανα μύριες στάσεις

ν’ αφήνω χώρο να διαβείς,

χρόνο να προσπεράσεις.

 

Κι αν είναι τώρα σούρουπο,

πάλι θα ξημερώσει

κι ένα αεράκι δροσερό

νέα πνή θα δώσει.

 

Ο δρόμος πάει κι έρχεται,

ποτέ δεν τελειώνει

κι ό, τι γλυτώνει απ’ τη φθορά

πάντοτε ξανανιώνει.

 

Όταν ερχόσουν έφευγα

κι έκανα μύριες στάσεις

ν’ αφήνω χώρο να διαβείς,

χρόνο να προσπεράσεις.

 

***

 

Ελένη Χωρεάνθη

 

Όσα τραγούδια

 

Όσα τραγούδια σου πω,

θα ‘ ναι στον ίδιο σκοπό.

Όσο για σένα κι αν κλάψω,

να σ’ αγαπάω δεν θα πάψω.

 

– Πώς φεύγουν πια οι ώρες * απ’ τα μάτια μου.

Είναι καιρός να συμμαζέψω * τα κομμάτια μου. –

 

Μες της καρδιάς τον καμβά

άστρα η αγάπη κεντά.

Γέρνει η νύχτα και σβήνει

του φεγγαριού την οδύνη.

 

Κάθε στιγμή που περνά

όλος ο κόσμος γερνά.

Μένει μονάχα η ελπίδα

στην τελευταία σελίδα.

 

Πώς να σ’ αγγίξω, μου λες;

Είναι οι πληγές μου πολλές.

Πόσο σου λείπω, δεν ξέρω,

μέσα, βαθειά μου, υποφέρω.

 

Πώς φεύγουν πια οι ώρες * απ’ τα μάτια μου.

Είναι καιρός να συμμαζέψω * τα κομμάτια μου.

(18. 5. 2021)

 

***

 

Ικεσία

 

Μες τα μάτια σου που λάμπουν

δάκρυ σου ήθελα να ‘μουν,

να κυλάω στο πρόσωπό σου

και να ανθίζω στο όνειρό σου.

 

Μόλις ξημερώνει η μέρα

να με βρίσκει στη σκακιέρα,

παίζοντας το φως στα πιόνια

για να σε θυμάμαι αιώνια.

 

Στου καιρού το μέσα μέρος,

άνοιξη, χειμώνα, θέρος,

κρύβω το πικρό μου δάκρυ

στης υπομονής την άκρη.

 

Κι όπως φεύγουν τα βαπόρια,

σαν με πνίγει η στενοχώρια,

τους ανέμους να ικετεύω,

με τα λόγια να πλανεύω,

 

στα πελάγη που γυρνούνε,

την αγάπη μου αν τη βρούνε,

να τη φέρουν στο μουράγιο.

Κάνω τον καημό κουρά

 

***

 

Ουτοπία

 

Ήταν μια νύχτα παγερή

και το βαθύ σκοτάδι

έκρυβε τ’ άστρα τ’ ουρανού

κι ούτε ένας για σημάδι

 

αστερισμός δεν άναβε.

Μα ξάφνου από τη δίνη

νεφελωμάτων πρόβαλαν

γαλαξιών τα σμήνη.

 

Και στόλισαν τον ουρανό

τ’ αστέρια, που ‘χε κλέψει

η νύχτα στο σεργιάνι της

την κόμη της να στέψει.

Και γαλαξίες λαμπεροί

έδιωξαν το σκοτάδι

και αγαλλίασε η ψυχή

που πρόσμενε σημάδι.

 

Τώρα στην άμμο τη ρευστή

πύργο ψηλό θα χτίσω,

σε μια καινούρια εποχή

απ’ την αρχή να ζήσω.

(5. 4. 2021)

 

Ύμνος στον έρωτα*

 

Αχ, έρωτα, αχ, έρωτα,

που απ’ τα μάτια στάζεις

τον πόθο και γλυκιά χαρά

μέσα στα στήθια βάζεις

 

εκείνων που οι σαΐτες σου

κατάκαρδα τρυπάνε,

ποτέ μπροστά μου μη φανείς

με συμφορά σαν τούτη.

 

Κι ούτε παράφορος να ρθεις

εμέ να σαϊτέψεις.

Μηδέ φωτιάς μηδ’ αστραπής

πιο φοβερό το βέλος

 

δεν είναι από της Κύπριδας

που με τα χέρια ρίχνει

ο γιος του Δία, ο έρωτας,

και τις καρδιές πληγώνει.

 

 

 

* “Υμνος στον ‘ερωτα”: Οι Τροιζήνιες υμνούν τον έρωτα, απόσπασμα χορικού από την τραγωδία “, Ιππόλυτος” του αρχαίου τραγικού ποιητή Ευριπίδη, όπως είναι στο βιβλίο μου: Ελένη Χωρεάνθη: “Ιστορίες από το αρχαίο δράμα”, Ευριπίδης, τόμος β΄, Μήδεια, Ιπόλυτος, Άλκηστις. Μετάφραση / διασκευή σε μορφή μυθιστορήματος. Εκδόσεις: 24γράμματα/Γιώργος Δαμιανός /Αθήνα 2021.

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top