✩ ΣΕ ΑΡΓΗ ΚΙΝΗΣΗ / SLOW / TU MAN NIEKO NEPRIMENI στις φετινές πολυπρισματικές ΝΥΧΤΕΣ ΠΡΕΜΙΕΡΑΣ
Γράφει ο Κωνσταντίνος Μπούρας //
ΣΕ ΑΡΓΗ ΚΙΝΗΣΗ / SLOW / TU MAN NIEKO NEPRIMENI στις φετινές πολυπρισματικές ΝΥΧΤΕΣ ΠΡΕΜΙΕΡΑΣ
Μετά τη λεγόμενη «σεξουαλική επανάσταση» και τα φιλειρηνικά «παιδιά των λουλουδιών» τού τέλους τής δεκαετίας τού 1960 έγινε μια επανάσταση στην ΠΑΝΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΤΗΤΑ κι εκεί όπου υπήρχε ΘΕΣΜΟΘΕΤΗΜΕΝΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΈΚΦΡΑΣΗΣ…
Ήδη από τη δεκαετία τού 1980 στην μεταχουντική Ελλάδα, στην ενοποιημένη Ευρώπη (Ε.Ο.Κ. τότε) και σε όλον τον δημοκρατικό κόσμο η σεξουαλικότητα έπαψε να είναι ένα ταμπού για ιδιωτική χρήση κι απέκτησε πολιτική σημασία.
Έτσι αναγνωρίστηκαν πολλές αποχρώσεις τού ηλιακού φάσματος (ενόσω για αιώνες ήμασταν στο τριπολικό σχήμα «αρσενικό-θηλυκό-ουδέτερο» – θυμάμαι ως παιδί, στην Καλαμάτα τού 1960-1970 τον όρο «τρίτο φύλο» για κάθε τι που δεν χωρούσε στην μανιχαϊστική αντιμετώπιση τού ερωτικού ενστίκτου)…
Έτσι, χαίρομαι ιδιαίτερα, μεσούσης τής τρίτης δεκαετίας τού εικοστού πρώτου αιώνα, που διεκδικούν και οι «ασεουαλικοί» τα δικαιώματά τους με έργα τέχνης σαν κι αυτό.
Καλόν είναι να μην θεωρούμε τους ασεξουαλικούς μήτε αντιερωτικούς μήτε ανέραστους. Είναι απλώς αποστασιοποιημένη από την καταναγκαστική, ασφυκτική σωματική επαφή (και χειρονομία). Μετά την κλιμακτήριο το καταλαβαίνω μια χαρά αυτό. Πηγαίνω σε εκδηλώσεις πολιτιστικές και διάφορα άτομα (συνήθως μέσης ηλικίας) με ζουλάνε, με φιλάνε, προβάλλουν επάνω μου τον ανικανοποίητο ερωτισμό τους, τις φαντασιώσεις τους, τα απωθημένα τους. Ήρθε κι ο Covid κι έτσι έχουμε μια ακόμα δικαιολογία για να μην ανταλλάσσουμε …σάλια σε κάθε τυπική κοινωνική επαφή. Και ΕΙΝΑΙ ΤΥΠΙΚΗ κάθε δημόσια επαφή, αφού υπακούει σε άλλα πρωτόκολλα και φέρει άλλες «ετικέτες» από τις απολύτως προσωπικές σχέσεις μας.
Είδα αυτή την ταινία με περισσό ενδιαφέρον, πρώτον γιατί πολλές φορές αναγκάζομαι να υποδύομαι τον ασεξουαλικό και δεύτερον γιατί ένα θέμα ταμπού βρίσκει την ιδανική κινηματογραφική του διαπραγμάτευση.
ΕΞΗΓΟΥΜΕ: ΈΝΑ ΚΑΤΑ ΆΛΛΑ ΤΥΠΙΚΟ «ΑΝΤΡΟΓΥΝΟ» straight, τρυφερό, σεβαστικό, ελεύθερο σωματικά, δεν μπορεί να ολοκληρώσει τον ψυχαναγκαστικώς επιβαλλόμενο από τον καταναλωτικό πολιτισμό
μας «αμοιβαίο – ταυτόχρονο – οργασμό» γιατί ο άνδρας ΕΙΝΑΙ ασεξουαλικός και προτιμά (μετά τα «προκαταρκτικά» χάδια) την κατά μόνας ικανοποίηση.
Στο τέλος εκείνη γυρίζει στην αμοιβαία σεξουαλική επιθυμία (χωρίς δυσάρεστες επιπλοκές) κι εκείνος μπαίνει σε ρόλο μίμου-αφηγητή που «παρακολουθεί» από μακριά και «περιγράφει» αυτό που δεν μπορεί να βιώσει ο ίδιος. Όσο κι αν ακούγεται πορνογραφικό, δεν είναι. Γιατί υπάρχει ρομαντικός, πλατωνικός έρωτας, αγάπη, τρυφερότητα, ειλικρίνεια, σεβασμός… Στοιχεία που όλοι/όλες/όλα θα θέλαμε στις πολύ προσωπικές (αλλά και στις φιλικές) μας σχέσεις.
Τελικά, βγήκα από την ταινία ανακουφισμένος. Βρήκα πολλούς λόγους για να αποδέχομαι τόσο τον εαυτό μου όσο και τους άλλους που προβάλλουν τις επιθυμίες τους στην οθόνη των άλλων ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΡΩΤΗΣΟΥΝ ΕΑΝ ΚΑΙ ΠΩΣ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΟΥΝ.
Τουλάχιστον εδώ βλέπεις μία ταινία που ξέρεις από πριν την υπόθεσή της. Κι όσο κι εάν δεν σε αγγίζει, σε σέβεται η δημιουργός της και σε νοιάζεται…
Ψυχοθεραπευτικόν το δραματικό αποτέλεσμα.
Info από το Δελτίο Τύπου:
ΣΕ ΑΡΓΗ ΚΙΝΗΣΗ / SLOW / TU MAN
NIEKO NEPRIMENI
(2023, Λιθουανία / Ισπανία / Σουηδία, 108′) Δ.Δ.
Σκηνοθεσία: Μαρία Καβταράτζε
Μια νεαρή δασκάλα χορού και χορεύτρια νομίζει ότι βρήκε ιδανικό εραστή και πιθανόν σύντροφο στο πρόσωπο ενός ελκυστικού και συμπαθέστατου διερμηνέα για κωφούς. Μόνο που εκείνος της γνωστοποιεί ότι είναι δυστυχώς ασεξουαλικός, άρα η όποια προοπτική μεταξύ τους είναι εξ ορισμού προβληματική. Το προσπαθούν, ωστόσο, γιατί εμφανώς ταιριάζουν τρομερά κι έτσι η ταινία γίνεται η γλυκόπικρη διήγηση μιας ασυνήθιστης ερωτικής ιστορίας που όμοιά της δεν έχουμε δει ξανά στο σινεμά. Πρωταγωνιστές με φοβερή χημεία, σκηνοθεσία που τους αγκαλιάζει με ευαισθησία και σενάριο αφοπλιστικής τρυφερότητας καθιστούν το «Σε Αργή Κίνηση» μια άκρως ρομαντική περίπτωση φιλμ, ένα εναλλακτικό και μελαγχολικό love story για ενήλικες. Υποβολή της Λιθουανίας για το Όσκαρ Καλύτερης Διεθνούς Ταινίας, Βραβείο Σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ του Σάντανς
*Δρ Κωνσταντίνος Μπούρας, ποιητής, θεατρολόγος, μεταφρασιολόγος και κριτικός, https://konstantinosbouras.gr
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
✩ “Αγόρι Καταπίνει Σύμπαν”. Η λεηλατημένη πραγματικότητα ενός παιδιού
07/05/2024, 9:17 μμ -
✩ «Χορεύοντας με τον Μπέκετ», μια ταινία απλοποιητική τού δραματικού θαύματος
30/04/2024, 8:08 μμ -
“Οι Αντίπαλοι”. Στα γήπεδα της επιθυμίας
30/04/2024, 8:07 μμ -
“Ripley”. Ο ασπρόμαυρος κόσμος των επιθυμιών
30/04/2024, 8:06 μμ -
Για την ταινία «Εμφύλιος πόλεμος». Μια ανολοκλήρωτη προφητεία
23/04/2024, 8:23 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
✩ Μίλτος Σαχτούρης: «ζωγραφίζοντας ρωγμές του βάθους, δια του λόγου»
Του Γιάννη Δημογιάννη // Στις 29 Μαρτίου 2005 ο ποιητής Μίλτος Σαχτούρης «απέδρασε προς το δικό του ουρανό». Δισέγγονος τού γνωστού ναυάρχου τού ’21 Γιώργου Σαχτούρη, γεννήθηκε στις 29 Ιουλίου 1919 στην Αθήνα. Πέρασε τα παιδικά του χρόνια
Περισσότερα -
Ειρωνεία, ψευδαίσθηση και πραγματικότητα σε Ανατολή και Δύση, μέσα στο ‘Σιμπούμι’ του Τρεβάνιαν
Του Γεωργίου Νικ. Σχορετσανίτη // Trevanian, “Σιμπούμι”. Μετάφραση: Αποστόλης Πρίτσας. Εκδόσεις Πόλις. 2019. Αθήνα Όταν τελειώσει ο αναγνώστης το δεύτερο βιβλίο του Τρεβάνιαν που κυκλοφορεί στη χώρα μας από τις Εκδόσεις Πόλις, δηλαδή το ‘Σιμπούμι’, δεν
Περισσότερα -
Η μετουσίωση του ιστορικού γεγονότος σε ποιητικό βίωμα
Της Ευσταθίας Δήμου // * Αρτέμης Μαυρομμάτης, «Η δολοφονία του Μαλτέζου και μια τίγρη», εκδόσεις Θράκα, Αθήνα 2019. Η τρίτη ποιητική συλλογή του Αρτέμη Μαυρομμάτη, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Θράκα», φέρει τον μάλλον αιχμηρό και τολμηρό για
Περισσότερα -
Αναζητώντας τόπους και τρόπους
Γράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη // Δημήτρης Περέογλου «Μη μου άπτου», Εκδ. Φιλιππότη, 2017, σελ. 60 Η νέα ποιητική συλλογή του Δημήτρη Περέογλου με τίτλο «Μη μου άπτου» από τις εκδόσεις Φιλιππότη είναι το βιβλίο που στα χέρια μου
Περισσότερα -
1 Φεβρουαρίου – Ζαχαρίας Παπαντωνίου
Επιμέλεια: Δήμητρα Ντζαδήμα // Ο Ζαχαρίας Παπαντωνίου, που έφυγε σαν σήμερα το 1940, ήταν Έλληνας λογοτέχνης, ποιητής, διηγηματογράφος, δημοσιογράφος, κριτικός τέχνης και ακαδημαϊκός, υποστηρικτής της δημοτικής γλώσσας στο γλωσσικό ζήτημα. Από το 1908 μέχρι το 1910 βρισκόταν στο
Περισσότερα -
Μια εξομολόγηση για τις «εξομολογήσεις στις αγωνίες της εποχής»
Γράφει η Κυριακή Παπαγεωργίου // * Γεώργιος Νικ. Σχορετσανίτης, “Μικρές εξομολογήσεις στις αγωνίες της εποχής”. Εκδόσεις Οδός Πανός, 2017 Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου « Μικρές εξομολογήσεις στις αγωνίες της εποχής» του Γεωργίου Νικ. Σχορετσανίτη, αναγεννιέται μια
Περισσότερα -
Πύργος κενός…. περιεχομένου
Γράφει ο Δημήτρης Καρύδας // Pierre Assouline «Ένας πύργος στη Γερμανία, Ζιγκμαρίνγκεν», Μετάφραση: Μαρίζα Ντεκάστρο, εκδ. Πόλις, σελ. 315 Ο Πιέρ Ασουλίν είναι ένα από τα πλέον προβεβλημένα πρόσωπα στη σύγχρονη Γαλλική λογοτεχνία. Ως συγγραφέας (για τις υπόλοιπες
Περισσότερα
