Σκόρπιες σκέψεις για τη Φωτογραφία
Του Σίμου Ιωσηφίδη //
«Φωτογραφίζουμε πράγματα για να τα διώξουμε απ’ το μυαλό μας»
Franz Kafka
Λέγεται πως η πιο όμορφη και τίμια φωτογραφία είναι αυτή που ποτέ δεν τράβηξες, γιατί ήσουν πολύ ευτυχής εκείνη τη στιγμή. Την απαπολείς στο νου κρατώντας την ζωντανή.
Αντιπαρέρχομαι…
Με τον όρο φωτογραφία αναφερόμαστε στην 8η Τέχνη. Στο φως και στην εγ-γραφή του στη λεπτή διάφανη και διάτρητη λωρίδα. Αλλιώς: στην επιστήμη της δημιουργίας οπτικών εικόνων μέσω της αποτύπωσης του φωτός, με χρήση κατάλληλων συσκευών (φωτογραφικές μηχανές).
Επίσης η φωτογραφία μπορεί και να είναι μια στιγμιαία ρωγμή ενός (κάποιου) συμβατικού χρόνου. Ευνοήτως, η τάση προς την πιστή και ρεαλιστική απόδοση της πραγματικότητας στις αναπαραστατικές τέχνες έχει μακρά ιστορία. Ειδικά στον δυτικό πολιτισμό. Απαθανατίζω: χαρίζω σε κάποιον ή κάτι (μεταφορικά) την αθανασία εντυπώνοντας τη μορφή του σε ένα έργο τέχνης. Εν ολίγοις βάζω «χέρι» στη μνήμη. Σημειωτέον πως το ρήμα «απαθανατίζω» έχει δεύτερο συνθετικό τον θάνατο. Ήγουν, καθιστώ κάποιον/κάτι αθάνατο. Πρόκειται περί προϊόντος ανομοιώσεως των αλλεπαλλήλων -α- και παρασυσχετισμού προς τα πολλά σύνθετα με απο- (απο-θαρρύνω, απο-θησαυρίζω, απο-βλέπω κ.τ.ό.), θα σήμαινε περισσότερο πως αποτελειώνω κάποιον αφαιρώντας κάθε ίχνος ύπαρξης!
Μήπως ο θάλαμος εμφάνισης του φιλμ δεν είναι ένας θάλαμος νεκρικός, σκοτεινός, μια μετωνυμία του ίδιου του μνήματος; Μήπως δεν θα υπάρχει πάντα μια υστερία θεατρικότητας στην πόζα του πεθαμένου; Ω, τι ερωτήσεις!
Κάποιοι λένε πως η φωτογραφία προσποιείται πως είναι ποιητική. Ω, ναι! Σε πλησιάζει μ’ ένα βιμπράτο, η ομορφιά της όμως θεωρείται δυσοίωνη, εκφέρει ένα κάλλος αρκούντως οφηλιακό.
Λοιπόν, η φωτογραφία είναι πλάσμα του φόβου.
Η νεκρική, η οπτασιακή φύση του μυστικού της φωτογράφισης (να γιατί οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες σαγηνεύουν περισσότερο απ’ ό,τι οι έγχρωμες) είναι η ίδια υπεύθυνη για τον παλιό, χαρακτηριστικό φόβο των ανθρώπων μπροστά στο φακό. Ο τελευταίος με σημαδεύει ξέροντας ότι είμαι ήδη νεκρός. Η φωτογραφία είναι ψεύτρα! Μια ψεύτρα που σε κάνει αξιοθρήνητο για τα Ψέματα Του Θεού με τα οποια ζωγράφισε την ψυχή της. “Φωτογραφία” να αποκαλείς την αναστάτωση (ντροπή;) που νιώθεις όταν παύεις να ελπίζεις στο παρελθόν. Η φωτογραφία (σου) σε ταπεινώνει.
Επιστρέφοντας στην περίπτωσή μας, θα μπορούσε να πει κανείς πως εκείνοι που επέλεξαν να αναπαραστήσουν τεχνικά και να αποθηκεύσουν ψηφιακά τη μουσική και τις εικόνες του γλεντιού κινήθηκαν για να αποτρέψουν έναν «θάνατο», να αποφύγουν τη λήθη. Πατούσαν την σκανδάλη αδυσώπητα. Σκότωναν και συγχρόνως απαθανάτιζαν προκειμένου να συνεχίσουν να ζουν. Φονιάδες ζώντων στιγμών ανέμελων που φοβούνταν πως θα περιέλθουν στη λήθη. Όλα πεθαίνουν. Απλώς τα δολοφονούμε συντομεύοντας βίους…
Νέο Ικόνιο, 2023
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Ένα νόμισμα και η Δημοκρατία
23/04/2024, 8:19 μμ -
«Μαύρες Τρύπες», στην παραμεθόριο των γνώσεών μας
23/04/2024, 8:18 μμ -
Γιατί (δεν) γράφω
23/04/2024, 8:17 μμ -
Αλικαρνασσός και Νέα Αλικαρνασσός
23/04/2024, 8:16 μμ -
Ο έρωτας είναι δικαίωμα των εκλεκτών
23/04/2024, 8:05 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Διήγημα: “Φίλιππος Πέτρου Παυλίδης Γ- Αποδοχή κληρονομιάς” [Σύνδεση με τα προηγούμενα και τέλος]
Της Ελένης Χωρεάνθη // Φίλιππος Πέτρου Παυλίδης Γ – Αποδοχή κληρονομιάς. [Σύνδεση με τα προηγούμενα και τέλος] Αποφασισμένος να ξεφύγει από την οικογενειακή παράδοση των πολιτικών, ο Φίλιππος Πέτρου Παυλίδης δήλωσε: «Θέλω να είμαι ανεξάρτητος, να κάνω κάτι
Περισσότερα -
Όταν η αγάπη είναι μια έρημη χώρα…
Γράφει ο Άγγελος Πετρουλάκης // Χέδερ Ρόουζ: «Το μουσείο της σύγχρονης αγάπης», Μετάφραση: Βάσια Τζανακάρη, εκδ. Ψυχογιός, σελ. 312 Λογοτεχνία τής σύγχρονης Αμερικής, αλλά και της σύγχρονης Τέχνης. Ως αναγνώστης μπορώ να δηλώσω πως βγήκα ιδιαίτερα κερδισμένος από
Περισσότερα -
«Καθένας βρίσκει παπούτσι για το πόδι του, αλλά και το σωστό μέγεθος που γυρεύει, για να βαδίσει προς τα εκεί που θέλει να πάει».
Γράφει η Τζίνα Ψάρρη // Mahir Guven «Μεγάλος Αδερφός», Μετάφραση: Λίζυ Τσιριμώκου, Εκδόσεις Ίκαρος, σελ. 312 Στο λογοτεχνικό του ξεκίνημα, ο Guven εντυπωσιάζει. Ο «Μεγάλος Αδερφός» κερδίζει εξαιρετικές κριτικές και διακρίσεις, ανάμεσά τους και το βραβείο Goncourt για
Περισσότερα -
✔ Γνωριμία με τον Ιταλό δημοσιογράφο και συγγραφέα Tiziano Terzani
Επιλογή κειμένων – απόδοση στα ελληνικά: Τέλης Πολυχρονιάδης // Ο Tiziano Terzani (1938 Φλωρεντία – 2004 Orsigna-Τοσκάνη) εργάστηκε για τριάντα χρόνια ως ανταποκριτής του γερμανικού περιοδικού Der Spiegel στην Ασία και συνεργάτης αρχικά της εφημερίδας La Repubblica και
Περισσότερα -
☆ Ο Κώστας Βούλγαρης στο Εργαστήρι του συγγραφέα
Για το βιβλίο μου Η Νικηταρού, που τη λένε και Μπετίνα, εκδόσεις Βιβλιόραμα, 2023, σελ. 256 Όταν ο βασιλιάς Γεώργιος έρχεται στην Τρίπολη το 1871, για να επιθεωρήσει την πρόοδο των οικοδομικών εργασιών στο θερινό
Περισσότερα -
Εξ Αποστάσεως: Η Κρίση της Ελλάδας με το Βλέμμα ενός Απόδημου!
Γράφει η Ιουστίνη Φραγκούλη- Αργύρη // Η παρουσίαση του βιβλίου στο Μόντρεαλ Στην κατάμεστη αίθουσα του Ελληνικού Κοινοτικού Κέντρου έγινε την Παρασκευή η παρουσίαση του βιβλίου «Εξ Αποστάσεως» το οποίο φέρει τη συλλογή πολιτικών κειμένων του προέδρου της Ελληνικής
Περισσότερα -
“Εύκολος Στόχος” (2023). Υπέρ Αληθείας, Υπέρ Αδυνάμου, Υπέρ Δημοκρατίας, Υπέρ Ελευθερίας, Υπέρ Ισότητας, Υπέρ Ισονομίας, Υπέρ Δικαιοσύνης, Υπέρ Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων… μια ανατριχιαστική ταινία με την Ιζαμπέλ Ιπέρ.
Γράφει ο Κωνσταντίνος Μπούρας // Εύκολος Στόχος / La Syndicaliste / The Sitting Duck (2023). Υπέρ Αληθείας, Υπέρ Αδυνάμου, Υπέρ Δημοκρατίας, Υπέρ Ελευθερίας, Υπέρ Ισότητας, Υπέρ Ισονομίας, Υπέρ Δικαιοσύνης, Υπέρ Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων… μια ανατριχιαστική ταινία με την Ιζαμπέλ Ιπέρ.
Περισσότερα
