Fractal
Home / FRACT-ALL / Τρία ποιήματα
25/07/2018, 8:45 πμ

Τρία ποιήματα

Της Μαίρης Πέστροβα //

 

 

 

 

Πρώτα το κύμα θα μιλήσει στον αγέρα

Και θα τον στείλει να χαϊδέψει τα μαλλιά

Μα οι ανάγκες που σε πνίγουν κάθε μέρα

Σε συμπληγάδες πάλι ρίχνουν την καρδιά

Κι αυτός ο κόμπος που σε πνίγει νύχτα μέρα

Θηλιά θα γίνει ν’ απλωθεί κάποια νυχτιά.

 

Είν’ η φωνή σου που υπάρχει πέρα ως πέρα

Είν’ η πληγή που στέκει πάντα ανοιχτή

Σαν τα παιδιά

που σαν τους πεις μια καλημέρα

Ένα χαμόγελο θα κρύψουν

να το βρεις.

*

Το ποίημα δεν συλλαμβάνεται

Ούτε εκτελείται

Αβίαστα θα κυλήσει σαν το νερό

Λέξεις σταγόνες θα ενωθούν στην στροφή

Γνωρίζονται από παλιά

Τότε που ήταν πόνος, δάκρυ, χαρά

Τότε που είχες μείνει μόνος στο δάσος

Και ούρλιαζες σε μια κουφάλα δέντρου

Να βγάλεις την νύχτα.

 

Στα μισά της ζωής σου έβρεξε

Μουσκεμένος προχώρησες

Ως την άκρη του δάσους

Διστάζοντας να βγεις στο ξέφωτο.

 

Δεν σε αδικώ.

Ήξερες πως σε άλλο δάσος

θα οδηγηθείς.

 

*

 

Περιμένω την μοδίστρα μου.

Μόνο αυτή ξέρει το μήκος του χεριού μου

Και ανάλογα ράβει πάνω του το μανίκι.

Αν και την παρακάλεσα να αρχίζει να το κονταίνει

Αφού όσο πάει, συρρικνώνεται.

 

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top