Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / «Τόποι, πρόσωπα και στιγμές αφηγούνται ιστορίες»
07/02/2023, 1:40 πμ

«Τόποι, πρόσωπα και στιγμές αφηγούνται ιστορίες»

Γράφει η Μαρία Λιάκου //

 

«Περιττά κιλά», Χρίστος Παπαγεωργίου,  Ποίηση, εκδόσεις Καστανιώτη 2022

 

Η νέα αυτή ποιητική συλλογή του Χρίστου Παπαγεωργίου  -από τον τίτλο της και μόνο – μας εισάγει σε μια ποίηση άμεση και λιτή. Απαλλαγμένη από «περιττά», μας κρατεί σε εγρήγορση και απαιτεί την συγκέντρωσή μας. Τόποι, πρόσωπα και στιγμές αφηγούνται ιστορίες.

Το ένα ποίημα μας συνδέει με το επόμενο και αυτό το «και» στο τέλος των ποιημάτων δείχνει την συνεχή αναζήτησή του, με νέους τρόπους έκφρασης. Πειραματίζεται στο ποιητικό ταξίδι της γραφής με επιτυχία.

Στην ποίηση του συνεχώς βρίσκεται σε μια αναζήτηση και καταγράφει  τα πρόσωπα και τις ιστορίες τους. Ακούμε τη φωνή τους κυρίως.

Αξιώνεις ζωή σε μια περίοδο

Που οι γκαλερί αλλάζουν ζωγράφο

(σελ.28  )

Στο τέλος της ποιητικής συλλογής η ενότητα «Εννέα ερωτικά (και γι’ αυτό πιο εύπεπτα) ποιήματα» περνάει σε έναν προσωπικό χώρο και  αλλάζει την μορφή των στίχων. Κάποιες αναφορές ίσως είναι προσωπικές. Κερδίζει όμως τον αναγνώστη αναφύοντας κοινά συναισθήματα με τον ποιητή.

Μεταφέρει στον αναγνώστη υποδόριες αναφορές μιας λεπτής ερωτικής διαδρομής που αιωρείται αλλά συνάμα αφήνει ίχνη.

 «…Σου χάρισα την καρδιά μου

Για να την κάνεις χαρταετό

Όχι χαρτοσακούλα». (σελ.35)

 

ή

ΠΕΘΑΙΝΩ

 

Πεθαίνω

Γνωρίζοντας λιγότερα

Απ’ όσα ήξερα

Όταν γεννήθηκα. (σελ.11)

 

Κάθε ποίημα και μια εμπειρία, μια γοητευτική περιήγηση στον κόσμο των βιωμάτων. Αντιμέτωποι με τον εαυτό μας και τα συναισθήματα που μας κατακλύζουν.

Ευρηματικό και ενδιαφέρον το κάτωθι ποίημα της συλλογής.

                  6

Κλείνω την πόρτα με δύναμη

Κατεβαίνω τη σκάλα όσο πιο γρήγορα μπορώ

Μια που το ασανσέρ έχει κάπου σκαλώσει.

Βρίσκω στην είσοδο της πολυκατοικίας

Τον ταχυδρόμο να χτυπά τα κουδούνια

Για να του ανοίξουν

Παίρνω απ’ τα χέρια του το βιβλίο

Το δικό σου βιβλίο

Έβγαλες βιβλίο και μου το έστειλες

Εγώ είμαι που σου το έστειλα

Εσύ μου έστειλες ένα βιβλίο που εγώ σου έστειλα

Αρχίζω να μπερδεύομαι καθώς

Στην καφετέρια που το διαβάζω

Και μέσα στο όνειρο

Βιβλίο δεν υπάρχει, ίσως στο μέλλον. (σελ.34)

 

Το προσωπικό άλγος, η αφαίρεση, η σιωπή δεν είναι μια αυτονόητη κατάθεση αλλά αναδεικνύει το νόημα και το βάθος της ποιητικής δημιουργίας. Προσέχει τη γλώσσα και η όποια συγκίνηση αναδύεται εκφράζεται σε ένα βαθύτερο επίπεδο χωρίς πομπώδεις εκφράσεις. Η πυκνότητα και η οικονομία του στίχου παρέχουν πυκνότητα και δεν στεγνώνουν τον ρυθμό και τα νοήματα των ποιημάτων. Η αφαίρεση εδώ έχει να κάνει με το σημαντικό εκείνο εργαλείο δουλειάς που έχουμε γενικότερα στην Τέχνη και όχι από έλλειψη «υλικού».

Είναι ένας ποιητής που εκδίδει τα έργα του όχι συχνά αλλά κάθε φορά βλέπουμε με ενδιαφέρον τον πλούτο της ποιητικής ύλης που διαθέτει.

Εξαιρετικής αισθητικής είναι η έκδοση της συλλογής. Το εξώφυλλο «δαφνόφυλλο», λεπτομέρεια είναι από έργο του Χρήστου Μποκόρου.

 

Χρίστος Παπαγεωργίου

 

Ο Χρίστος Παπαγεωργίου γεννήθηκε το 1954 στο Βόλο. Εργάστηκε ως βιβλιοπώλης, κριτικός λογοτεχνίας και επιμελητής κειμένων. Έχει δημοσιεύσει  δέκα ποιητικές συλλογές και έχει γράψει πλήθος κριτικών. Υπήρξε συνεκδότης του περιοδικού Σχήμα λόγου. Συνεργάστηκε με τις εφημερίδες Αυγή της Κυριακής και Μακεδονία και με αρκετά  λογοτεχνικά περιοδικά. Κείμενα και ποιήματα μεταφράστηκαν στα αγγλικά, γερμανικά, γαλλικά, ιταλικά, εβραϊκά. Το βιβλίο του «Κρύβε λόγια» ήταν στη βραχεία λίστα για το Κρατικό Βραβείο Ποίησης το 2014.

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top