Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Πατώντας στο πραγματικό έδαφος της παραδουνάβιας ιστορίας
25/08/2021, 9:54 πμ

Πατώντας στο πραγματικό έδαφος της παραδουνάβιας ιστορίας

Του Γιώργου Ι. Παναγιωτάκη // *

 

Γεώργιος Νικ. Σχορετσανίτης, «Παραδουνάβιες σελίδες». Εκδόσεις  Οδός Πανός. Αθήνα, 2021

 

Η καλοπέραση είναι μέγιστο αμάρτημα. Η άσκηση και η απόλυτη αφοσίωση στο δημιουργικό έργο είναι χρέος και σωτηρία μαζί για τον πνευματικό άνθρωπο, κάθε άνθρωπο. Στον φιλοσοφημένο και επόμβριο αυτό λόγο του Νίκου Καζαντζάκη ευθυγραμμίζεται απόλυτα ο γνωστός γιατρός κ. Γιώργος Σχορετσανίτης. Απομονώνει το ιατρικό του νυστέρι, όταν τον παίρνει ο χρόνος, για να επενδύσει το χρόνο του αυτό και να καλύψει και άλλους ανθρώπινους τομείς με ανεξερεύνητες και ενδιαφέρουσες πτυχές. Το οδοιπορικό του τη φορά αυτή μας ξεναγεί στην Ουγγαρία, στην οποία αφιερώνει τις παραδουνάβιες σελίδες του νέου του πονήματος. Μια χώρα καθόλου ξένη προς τον αγωνιζόμενο ελληνικό λαό στους χρόνους του δεσποτισμού και της τουρκικής καταπίεσης. Μια χώρα με τη δική της ιστορική διαδρομή, τις περιπέτειες, εξεγέρσεις και τις συνεχείς αναμετρήσεις του λαού της, άλλοτε σε εσωτερικό επίπεδο και άλλοτε με ξενόφερτες δυνάμεις. Και στη νέα του αυτή εργασία, όπως συμβαίνει και με τις προηγούμενες, δεν περιορίζεται σε μια επιδερμική και αφυδατωμένη περιγραφή της Ουγγαρίας. Δε λειτουργεί δηλαδή ως απλός περιηγητής αλλά ως πνευματικός στοχαστής. Η έρευνά του είναι έρευνα βάθους με τις ανάλογες διαπιστώσεις και διαστάσεις που αποδίδονται με ξεχωριστή επιτυχία. Πατώντας στο πραγματικό έδαφος της ιστορίας της νέας αυτής χώρας, ξεδιπλώνει με την απαραίτητη υπευθυνότητα και πληρότητα την ιστορία της με τα πρόσωπα που την διαμορφώνουν. Αξιόλογοι επίσης παράγοντες των τομέων της λογοτεχνίας και της τέχνης με τον κατά περίπτωση ρόλο τους αποκρυπτογραφούνται και αναδεικνύεται η δημιουργική τους προσφορά, την οποία τα χρόνια κράτησαν ανεξίτηλη.

Οι πηγές που επικαλείται και πάλι ο συγγραφέας για να θωρακίσει τα κείμενά του, είναι τεκμηριωμένες, χωρίς υποκειμενισμούς ή υπαινιγμούς. Έτσι ο αναγνώστης βρίσκεται ενώπιος ενωπίω με την ωμή πραγματικότητα. Ο λόγος του μετρημένος, αβίαστος και ρευστός, προσαυξάνει το περιεχόμενο του βιβλίου, το οποίο με τις διακόσιες σελίδες του γίνεται εύχρηστο και απολαυστικό. Το βιβλίο περιέχει επίσης μεγάλο αριθμό φωτογραφιών, παλαιών και σύγχρονων, που υπηρετούν τη μνήμη, αφού εικονίζουν με την ανάλογη τοποθέτησή τους την ιστορική πραγματικότητα. Διατελούμε αναμένοντες νέα του εργασία.

 

Γεώργιος Νικ. Σχορετσανίτης

 

 

Απόσπασμα από το βιβλίο

…. Ο πολιτισμός του Δούναβη θα μπορούσε πράγματι να θεωρηθεί ως φαινόμενο παρόμοιο με το Mitteleuropa, αν και επί του παρόντος είναι λιγότερο μελετημένος και δημοφιλής. Αν αναλύσουμε τις ρίζες της Mitteleuropa, η τελευταία φαίνεται να συνδέεται στενά με την εξέλιξη των ιδεών του εθνικισμού και ειδικότερα με την ιδέα του κράτους-έθνους. Η Mitteleuropa είχε εφευρεθεί ήδη στις αρχές αυτού του αιώνα, σχεδιάζοντας μια παραπολιτική και πολιτιστική ενότητα στα σπλάχνα της  Αυστροουγγρικής αυτοκρατορίας. Η τελευταία αποτελούσε, με βάση τις σημερινές προοπτικές, μια ενδιαφέρουσα ομοσπονδία εθνών με διαφορετικούς βαθμούς αυτονομίας για συγκεκριμένα έθνη, αλλά ήταν, ωστόσο, ένα υπερεθνικό κράτος που λειτουργούσε με αποτελεσματικό μάλλον τρόπο και για μεγάλο χρονικό διάστημα. Εγγενής στη δομή της ήταν και η ‘άνοιξη των εθνών’ και η άνοδος του σύγχρονου ευρωπαϊκού εθνικισμού. Σήμερα, ένας πολύ λίγο υποψιασμένος παρατηρητής θα διαπιστώσει ότι επιστρέφουμε σε παρόμοιες διοικητικές δομές με την δημιουργηθείσα Ευρωπαϊκή Ένωση και άλλες μορφές συνδικάτων που δεν  ενδιαφέρουν και τόσο τα εθνικά σύνορα μεταξύ των κρατών μελών…

 

 

 

* Ο Γιώργος Παναγιωτάκης είναι Συγγραφέας – Ιστορικός ερευνητής

 

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top