Fractal

Μικρό πεζό: “Ο κύριος Αφηρημένος”

Της Άντης Μιχαλοπούλου // *

 

 

 

 

Πάντα ήταν παράξενος και αφηρημένος, αλλά απ’ όταν τον παράτησε το κακό είχε παραγίνει. Προχωρούσε και κοιτούσε γύρω του μην τυχόν και τη συναντήσει αναπάντεχα. Συχνά πυκνά, έπεφτε πάνω σε άλλους διαβάτες, φανοστάτες ή ό,τι άλλο βρισκόταν στον δρόμο του. Η σκέψη της τον στοίχειωνε. Ακόμα κι όταν έβγαινε έξω με φίλους ήταν αφηρημένος γιατί τη σκέψη του τυραννούσε Αυτή. Κι όλο αναρωτιόταν: «Μήπως γέρασα γι’ αυτό μ’ άφησε; Θα ξανάρθει ποτέ; Γιατί έφυγε, γιατί;»

Σηκώθηκε χωρίς να νιώθει πια την απουσία της, ήταν σίγουρος πως είχε ξαναγυρίσει. Έτρεξε στο εργαστήριο, πήρε το κάρβουνο και σχεδίασε ένα υπέροχο γυναικείο γυμνό.

«Επέστρεψε», ούρλιαξε, «επιτέλους γύρισε».

Πήρε τη παλέτα με τα χρώματα και ζωγράφισε μέχρι που χάραξε.

 

 

 

* Η Άντη Μιχαλοπούλου γράφει από 15 χρονών με μεγάλες διακοπές ενδιάμεσα. Αρθρογραφούσε στο ένθετο της Καθημερινής για παιδιά «Οι Ερευνητές πάνε παντού», με το ψευδώνυμο Μαρία Μακρή. Έχει γράψει στίχους για παιδικά τραγουδάκια που έχουν κυκλοφορήσει σε βιβλίο με cd, και έχει συμμετάσχει σε Ανθολογία με ποίηση για ενήλικες, με χαϊκού και δύο ποιήματά της.

 

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top