Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Κλείνοντας το μάτι στο ασυμβίβαστο
02/02/2022, 8:42 πμ

Κλείνοντας το μάτι στο ασυμβίβαστο

Γράφει η Τίνα Κουτσουμπού //

 

Σωτήρης Σαμπάνης «Ο γιακάς κι άλλες τσαλακωμένες ιστορίες», εκδ. ΑΩ

 

Διάβασα με πολύ περιέργεια κι εξαιτίας του τίτλου, τις ιστορίες του Σωτήρη Σαμπάνη με το καλαίσθητο εξώφυλλο. Είχα δει φυσικά κι άλλες δουλειές του εκδοτικού οίκου ΑΩ, όλες τους φροντισμένες στην εμφάνιση, από την εικόνα του εξωφύλλου μέχρι την γραμματοσειρά και το χαρτί που χρησιμοποιήθηκε. Αυτή τη φορά κρατούσα στα χέρια μου ένα ακόμη νέο δημιούργημα του εκδοτικού οίκου του Πέτρου Μιχάλη. Ο συγγραφέας του βιβλίου αυτού μού συστηνόταν πρώτη φορά μέσα από τις αφηγήσεις του.

Ο τίτλος ευφάνταστος κεντρίζει το ενδιαφέρον κι αποδεικνύεται εξόχως ταιριαστός με το άρωμα που αποπνέουν οι οκτώ ιστορίες μυθοπλασίας. Ιστορίες σύγχρονες που συνδυάζουν το εφικτό με το ανέφικτο, το πραγματικό με το επιθυμητό, που προσπαθούν να ισορροπήσουν ανάμεσα σε ένα κόσμο καθωσπρεπισμού κι επιθυμίας, αγωνιζόμενοι να αποτινάξουν τα όποια δεσμά. Οι ήρωες του Σαμπάνη παλινδρομούν ανάμεσα στη λογική και τ’ όνειρο. Είναι χειροπιαστοί, απλοί και γήινοι, τολμούν να τσαλακωθούν, να πιάσουν πάτο. Κοιτούν πίσω από τον καθρέπτη στην προσπάθειά τους να κατακτήσουν την αυτογνωσία, την ευτυχία. Ενδίδουν στις αδυναμίες της ύπαρξής τους, υιοθετώντας πολλές φορές συμπεριφορές απαράδεκτες κι ανεξήγητες, μα τόσο συμβατές με τα ανθρώπινα ακόμη κι αν είναι διαφορετικές των άλλων, κι έξω από τα στερεότυπα. Ο συγγραφέας θέλει τους χαρακτήρες του ξεγυμνωμένους από κάθε πρέπει, ευάλωτους μα και ταυτόχρονα τόσο τολμηρούς με τη ζωή. Ο ερωτισμός, η συντροφικότητα, η αποδοχή του άλλου μας εαυτού, αυτού που είναι άγνωστος πολλάκις ακόμη και σε μας, ξεδιπλώνονται στις σελίδες του βιβλίου. Οι ήρωες δεν χρειάζονται όνομα μόνο αφήνονται να στραγγίσουν την ψυχή τους με τις πληγές τους να στάζουν. Απογυμνωμένοι από κάθε φτιασίδι είναι έτοιμοι να αγαπηθούν, να πληγωθούν, να βρουν τέλος την κάθαρση και τη γαλήνη.

Σε όλες τις αφηγήσεις πρωταγωνιστής είναι η επιθυμία, το πάθος, η ανάγκη να σπάσουν τα δεσμά. Η αγωνία για αποδοχή κι αγάπη, για συντροφικότητα. Η Σελίν, η Στέλλα, η Λουκία, η Ευανθία είναι οι γυναικείοι χαρακτήρες του βιβλίου που βρίσκονται σε διαρκή αναζήτηση του εαυτού τους, των επιθυμιών τους. Επανακαθορίζουν τον ρόλο τους στη ζωή. Ο Κλήμης, ο Μάνος, ο Γκλεν, ο Στελλάκης, μερικοί από τους ανδρικούς χαρακτήρες, που ζουν το πάθος τους. Ρουφούν τη ζωή ως το μεδούλι της και ντύνονται τσαλακωμένους γιακάδες χωρίς ενοχές. Διόλου δεν ευπρεπίζουν τα θέλω τους. Αντίθετα υποτάσσονται στα πάθη τους, ζώντας κάθε λεπτό. Καταβυθίζονται και σηκώνονται ξανά. Μπορεί η εμμονή τους να μην καταλαγιάσει, μπορεί να τσακιστούν στα μονοπάτια της ζωής, να μην συμβιβαστούν πουθενά.  Όλοι τους όμως αναδύονται μεθυσμένοι από το άρωμα της ζωής, χορτάτοι και ξαναγεννημένοι.

Έτσι οι ιστορίες του Σωτήρη Σαμπάνη περιδιαβάζουν χορευτικά τα σοκάκια της ψυχής κλείνοντας το μάτι στο ασυμβίβαστο, όπως γράφει κι ο συγγραφέας στο οπισθόφυλλο.

Άλλωστε τι αξία θα είχε μια ιστορία προβλέψιμη, απλή περιγραφή της πραγματικότητας αν δεν τροφοδοτεί με τρόπο μοναδικό το μαγικό όχημα της φαντασίας;

 

Σωτήρης Σαμπάνης

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top