✔ Νέες εκδόσεις: 12 καινούργια βιβλία

Επιμέλεια: Ελένη Γκίκα //

 

Ελληνική πεζογραφία:

Βάσα Σολωμού-Ξανθάκη «Ο Θησαυρός», εκδ. Κέδρος, σελ. 176

Το ιστορικό υπόβαθρο της νουβέλας αποτελεί η ιδιοφυής και ευφάνταστη προσωπικότητα του Ερρίκου Σλήμαν, ο οποίος με τις τολμηρές ανασκαφές του προκάλεσε την αναδημιουργία της Ιστορίας του αρχαιότατου προϊστορικού κόσμου μας.
Τα αρχαιολογικά ευρήματα του Σλήμαν απέδειξαν πως η Τροία και ο Τρωικός πόλεμος δεν ήσαν απλοί μύθοι του Ομήρου παρά ιστορικά γεγονότα χειροπιαστά.
Τη λογοτεχνική περιβολή αλλά και πυρήνα ταυτόχρονα της ιστορικής αυτής βάσης κεντάει προσεκτικά η δυνατή φιλία των δύο εξαδελφών, της Αυγής και της Αυγούλας, με πυξίδα πάντοτε τις άπειρες μεταφορές της έννοιας του “θησαυρού”.

Λίλα Κονομάρα «Μακάο», εκδ. Κέδρος, σελ. 216

Για πρώτη φορά, ύστερα από τόσους μήνες όπου ήμουν βουτηγμένος στην απελπισία, σκέφτηκα πως ίσως όλα αυτά να ’γιναν τελικά για να πραγματοποιήσω το παλιό μου όνειρο. Σαν να μου δινόταν μια δεύτερη ευκαιρία να ξεκινήσω και πάλι τη ζωή μου! Λες και όλα όσα είχαν συμβεί μέχρι τότε να ήταν ένα τεράστιο λάθος που επιτέλους είχε διορθωθεί! Και όσο το σκέφτομαι από τότε, τόσο πιο πολύ το πιστεύω… Για όλους μας, φίλε μου, υπάρχει κάποτε μια δεύτερη ευκαιρία. Αρκεί να μην την αφήσεις να περάσει χωρίς να τη δεις…
Στη νουβέλα “Πεσσών διάταξις”, ο κύριος Μόργκαν, διαβάζοντας μια αρχαία κινέζικη πραγματεία για το σκάκι, βλέπει το παρελθόν του να ξεπηδάει μέσα από τις σελίδες του βιβλίου, φέρνοντάς τον αντιμέτωπο με όλες τις αθέατες πλευρές, τα μυστικά και τα αινίγματα της ζωής του.
Στη δεύτερη νουβέλα, δύο ναυαγοί περισυλλέγονται από ένα πλοίο που διαπλέει τον Ινδικό ωκεανό με προορισμό το Μακάο. Γρήγορα όμως θα διαπιστώσουν πως το ταξίδι αυτό είναι πολύ διαφορετικό από εκείνο που φαντάζονταν.
Με φόντο τα αφηγηματικά μοτίβα της φανταστικής λογοτεχνίας και των ιστοριών μυστηρίου, παρελθόν και παρόν αναδύονται και καταδύονται σ’ ένα αέναο ταξίδι θέτοντας τους ήρωες μπροστά σε κρίσιμα διλήμματα: Τι είναι άραγε πιο σημαντικό; Η αλήθεια ή η ευτυχία; Η μνήμη ή η λήθη;

Θεοχάρης Παπαδόπουλος «Είπαμε ψέματα πολλά», εκδ. Κέδρος, σελ. 128

Μικρά διηγήματα που μπορεί να προκαλέσουν γέλιο, κλάμα ή προβληματισμό.
Οι ήρωες είναι απλοί, καθημερινοί άνθρωποι. Ίσως και να τους έχουμε συναντήσει.
Μερικές φορές χρειάζονται πολλά ψέματα για να πούμε μια αλήθεια.
Η ομοιότητα με πρόσωπα ή πράγματα μπορεί να είναι συμπτωματική, αλλά τα γεγονότα είναι η ίδια η πραγματικότητα.

Κώστας Μαυρακάκης «Μακριά από τον κόσμο», εκδ. Κέδρος, σελ, 208

Ο Λουκάς Δοξιάδης, παρουσιαστής τα τελευταία χρόνια μιας βραδινής ψυχαγωγικής εκπομπής, νιώθει να χάνει το έδαφος κάτω από τα πόδια του όταν, σε διάστημα λίγων εβδομάδων, τον εγκαταλείπει η γυναίκα του και διακόπτεται η εκπομπή του. Δραπετεύει από τα προβλήματά του και βρίσκει καταφύγιο σε ένα ορεινό χωριό της Αίγινας με σκοπό να γράψει το αστυνομικό μυθιστόρημα που πάντα ονειρευόταν. Εκεί συναντά τυχαία μια παλιά του γνωστή ηθοποιό που είναι μέλος του “θιάσου”, μιας περίεργης οργάνωσης με επικεφαλής έναν αμφιλεγόμενο καθηγητή φιλοσοφίας. Όσο περνά ο καιρός, ο Λουκάς γοητεύεται από την ηθοποιό και βρίσκεται σταδιακά μπλεγμένος στα δίχτυα του “θιάσου”…
Μια συναρπαστική ιστορία μυστηρίου, ένα υπαρξιακό θρίλερ για τον νέο μας εαυτό που πασχίζει διαρκώς να γεννηθεί και για όλα όσα προσπαθούμε απεγνωσμένα να αφήσουμε πίσω μας αλλά επιμένουν να μας στοιχειώνουν.

Μανώλης Μελισσουργάκης «Αδήλωτες νίκες», εκδ. Κέδρος, σελ. 378

Στα δύσκολα χρόνια μετά την απελευθέρωση της Κρήτης από τους Τούρκους ο Γιώργης, o γιος του ξακουστού καπετάν Μανούσου από τα Χανιά, πεθαίνει σε νεαρή ηλικία. Αφήνει χήρα τη γυναίκα του και ορφανά τα τέσσερα μικρά παιδιά του.
Στις αρχές του 1940 η πρωτότοκη κόρη τού Γιώργη παντρεύεται στα δεκάξι της χρόνια, ύστερα από πίεση της μητέρας της, έναν κοντοχωριανό της, τον Τηλέμαχο. Ο Τηλέμαχος, με την κήρυξη του ελληνο-ιταλικού πολέμου, φεύγει για το Μέτωπο της Αλβανίας, αφήνοντας πίσω το νεογέννητο παιδί του και την ανήλικη γυναίκα του. Εκεί συναντά τον φίλο του Αρίστο, από τη θητεία του στον στρατό, Πειραιώτη, θυμούνται παλιές, ωραίες στιγμές, και πολεμούν μαζί μέσα στις βροχές, στο κρύο και στα χιόνια, πάνω στα βουνά.
Διακρίνεται στο πεδίο της μάχης, συλλαμβάνει αιχμαλώτους, σώζει ετοιμοθάνατους, τραυματίζεται όμως και αναγκάζεται να μείνει για λίγο μακριά από την πρώτη γραμμή. Επιστρέφει και αγωνίζεται μέχρι την υποχώρηση του ελληνικού στρατού. Η πτώση των οχυρών Ρούπελ, η εισβολή των Γερμανών και η κατάρρευση του αλβανικού Μετώπου τον αναγκάζουν να επιστρέψει με τα πόδια, μαζί με συμπολεμιστές του, στην Κρήτη.
Φτάνει στο νησί, έχοντας αντιμετωπίσει πολλούς κινδύνους σε στεριά και θάλασσα, ακριβώς τη στιγμή που ξεκινά η μεγάλη αεροπορική επιδρομή των Γερμανών στο Μάλεμε. Έτσι βρίσκεται στο επίκεντρο της Μάχης της Κρήτης, όπου πολεμάει και πάλι, έχοντας την αγωνία εάν θα καταφέρει να επιστρέψει στο σπίτι του.

 

Ξένη πεζογραφία:

Hermann Hesse «Η επιστροφή», μετάφραση: Απόστολος Στραγγαλινός, εκδ. Κριτική, σελ, 82

Η “Επιστροφή” γράφτηκε το 1909 για το λογοτεχνικό περιοδικό Die Neue Rundschau και είναι ένα από τα λιγότερο γνωστά αφηγήματα του Έσσε που εκδίδεται για πρώτη φορά στην ελληνική γλώσσα.
Πρόκειται για την ιστορία ενός κοσμογυρισμένου άνδρα, επιχειρηματία, που, μετά από χρόνια στην Αμερική και τη Ρωσία, αποφασίζει να γυρίσει και να εγκατασταθεί μόνιμα στη γενέθλια πόλη, κάπου στον Μέλανα Δρυμό. Εκεί γίνεται δεκτός με μεγάλο ενθουσιασμό, κυρίως λόγω της περιουσίας που έχει στο μεταξύ αποκτήσει. Όταν όμως αρχίζει να δείχνει ενδιαφέρον για μια χήρα, η οποία αποτελεί αντικείμενο κουτσομπολιών στη μικρή πόλη, σιγά σιγά η κατάσταση μεταστρέφεται και γίνεται και ο ίδιος στόχος και, μαζί με τη γυναίκα, αποσυνάγωγοι. Στο τέλος παίρνει την απόφαση να εγκαταλείψει για δεύτερη φορά την πατρίδα του, τις ασφυκτικές συμβάσεις της και την υποκρισία.
Το 2012 έγινε ταινία, σε σκηνοθεσία Jo Baier.

Roberto Vecchioni «Ο βιβλιοπώλης του Σελινούντα», Μετάφραση: Δημήτρης Παπαδημητρίου, εκδ. Κριτική, σελ, 128

Σε ένα χωριό της Σικελίας, οι άνθρωποι έχουν ξεχάσει τη σημασία των λέξεων. Μόνο ένα αγόρι, ο Νικολίνο, θυμάται, και μπορεί να διηγηθεί τα γεγονότα που οδήγησαν τους κατοίκους του τόπου του σε αυτή την κατάσταση. Το προνόμιο της μνήμης ο Νικολίνο το αποκτά χάρη στη γνωριμία του με τον βιβλιοπώλη που καταφτάνει στην πόλη του. Ο μυστηριώδης αυτός άνθρωπος ανοίγει ένα βιβλιοπωλείο όχι για να πουλάει τα βιβλία του, αλλά για να τα διαβάζει στους άλλους. Οι ντόπιοι δεν βλέπουν με καθόλου καλό μάτι τον ξένο και την ιδιοτροπία του, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να θεωρούν ότι πρόκειται για δαίμονα.
Πεσόα, Σοφοκλής, Τολστόι, Σαπφώ, Σαίξπηρ, Λεοπάρντι, Δάντης, Ρεμπώ, Προυστ, Μπόρχες, Ντοστογιέφσκι είναι μερικοί μόνο από τους συγγραφείς με τη σκέψη των οποίων το αγόρι έρχεται σε επαφή.
Τι γίνεται όμως με τους υπόλοιπους κατοίκους; Και τι οδηγεί τον βιβλιοπώλη να ξεστομίσει τη φράση “Αυτό είναι το τελευταίο μας βράδυ, Νικολίνο”; Το παράξενο παραμύθι που στήνει ο ΡομπέρτοΒεκιόνι είναι μια σύγχρονη παραβολή για τη διαφορετικότητα, τον ρατσισμό και τη δύναμη της φιλομάθειας απέναντι στην άγνοια.

Italo Calvino «Η μέρα ενός εκλογικού αντιπροσώπου», Μετάφραση: Τόνια Τσίτσοβιτς –Radin, εκδ. Κριτική, σελ. 120

Ο Αμερίγκο Ορμέα, μέλος κάποιου αριστερού κόμματος, ορίζεται εκλογικός αντιπρόσωπος σε ένα εκκλησιαστικό ίδρυμα για ανίατους ασθενείς και άτομα με ειδικές ανάγκες. Η πλήρης εξάρτησή τους από το προσωπικό και τη διεύθυνση του ιδρύματος μετατρέπει αυτούς τους ανθρώπους σε εύκολα θύματα της πιο αναίσχυντης πολιτικής εκμετάλλευσης, εμπλέκοντάς τους σε μια αντιπαράθεση που ούτε τους ενδιαφέρει ούτε τους αφορά πραγματικά. Τα όσα βλέπει και ακούει τη μέρα εκείνη ο Ορμέα τον χαράζουν βαθιά και τον οδηγούν σε δρόμους και λύσεις που δεν μπορούσε ποτέ να φανταστεί.

Anna Burns «Ο γαλατάς», Μετάφραση: Μαρία Αγγελίδου, εκδ. Gutenberg, σελ 553

Ένα μυθιστόρημα “μοναδικό” και “καθηλωτικό”, όπως το χαρακτήρισε η επιτροπή που το επέλεξε πρόσφατα για το επίζηλο βραβείο Booker. Η ενηλικίωση ενός κοριτσιού σε μια συντηρητική κοινωνία και σε μια εποχή βίαιων πολιτικών ταραχών.
Στην ανώνυμη πόλη όπου οι δολοφονίες και οι βόμβες αποτελούν καθημερινότητα και η θρησκευτική και πολιτική ατζέντα ρυθμίζει τις ζωές των ανθρώπων, το να είσαι “ενδιαφέρουσα” μπορεί να αποδειχτεί πολύ επικίνδυνο. Η ανώνυμη “Μεσαία Αδελφή”, η 18χρονη ηρωίδα του βιβλίου, ξεχωρίζει επειδή περπατά στους δρόμους της πόλης διαβάζοντας κλασικά μυθιστορήματα, επειδή μαθαίνει γαλλικά, επειδή επιλέγει τον “σχεδόν φίλο” της με τα δικά της κριτήρια και προσπαθεί να τον κρύψει από τη μητέρα της.
Όταν ο Γαλατάς, ο παντρεμένος αρχηγός μιας από τις τοπικές παρακρατικές οργανώσεις, στρέφει το βλέμμα του πάνω της, το κουτσομπολιό οργιάζει και η κοπέλα αίφνης γίνεται ιδιαίτερα “ενδιαφέρουσα”, πράγμα που σημαίνει ότι αρχίζει να κινδυνεύει.
Μια ιστορία πολιτικής βίας και άγριας ενηλικίωσης σε μία κοινωνία όπου το κουτσομπολιό είναι καθημερινή πρακτική. Μια ιστορία που “δονείται με τις αγωνίες της εποχής μας”, όπου “η λάθος πίστη ή ακόμα κι ένα ηλιοβασίλεμα μπορούν να αποδειχθούν κάτι ανατρεπτικό” (The Washington Post), από τη γεννημένη το 1962 στο Μπέλφαστ Άννα Μπερνς.
“Από την πρώτη κιόλας σελίδα”, τονίζει ο πρόεδρος της επιτροπής του Man Booker που απένειμε ομόφωνα στον Γαλατά το διάσημο βραβείο, “οι λέξεις της ηρωίδας μάς τραβάνε στην καθημερινή βία του κόσμου της -απειλές θανάτου, άνθρωποι που δολοφονούνται από κρατικά τάγματα θανάτου- ενόσω εκείνη καλείται να ανταποκριθεί στην καθημερινή πραγματικότητα της ζωής της ως νεαρής γυναίκας”.

Rachel Cusk «Περίγραμμα», Μετάφραση: Αθηνά Δημητριάδου, εκδ. Gutenberg, σελ. 247

“Το εμβληματικό έργο της αγγλικής λογοτεχνίας του 21ου αιώνα” (The Guardian), μιας από τις “εξυπνότερες συγγραφείς εν ζωή” (New York Times), του “θηλυκού Ροθ”, όπως τη χαρακτήρισαν, που όμως δεν παρακολουθεί άνδρες σε κρίση, αλλά μια σύγχρονη ώριμη γυναίκα στο ταξίδι της προς μια νέα ζωή.
Όλα ξεκινούν με ένα ταξίδι στην Ελλάδα για ένα σεμινάριο δημιουργικής γραφής. Από το αεροπλάνο ήδη η αφηγήτρια αρχίζει να συνομιλεί με διάφορα πρόσωπα, καθένα από τα οποία έχει και κάτι να της διηγηθεί: περιστατικά από την καθημερινότητα τους, αγωνίες, επιθυμίες, αποτυχίες, φαντασιώσεις. Η ίδια δεν θέλει να μιλήσει για τον εαυτό της. Μέσα όμως από τις ιστορίες των άλλων, μέσα από τις αντιδράσεις της και τον τρόπο με τον οποίο αντικατοπτρίζεται μέσα τους, αρχίζει σιγά σιγά να σχηματίζεται και το δικό της «περίγραμμα», το πορτρέτο μιας γυναίκας που μαθαίνει να αντιμετωπίζει την απώλεια ως συνθήκη της ζωής και να προχωρά.
Πρόκειται για το πρώτο μυθιστόρημα της τριλογίας της Ρέιτσελ Κασκ που συνεχίζει να κάνει στο εξωτερικό «τέτοιον πάταγο που δύσκολα πιστεύει κανείς ότι κυκλοφόρησε το 2014» (London Review of Books). Ακολουθούν –σύντομα και στις εκδόσεις μας– τα βιβλία Μετάβαση και Κύδος. που γνώρισαν κι αυτά την ίδια επιτυχία όπου εκδόθηκαν συγκεντρώνοντας εξίσου διθυραμβικές κριτικές.
Συνομήλικη περίπου με την ηρωίδα της, Φέι, και χωρισμένη συγγραφέας με παιδιά, όπως και εκείνη, η Ρέιτσελ Κασκ γεννήθηκε το 1967 στον Καναδά, μεγάλωσε στο Λος Άντζελες και ζει σήμερα στην Αγγλία.

 

Αστυνομικό μυθιστόρημα:

Πάνος Ιωαννίδης «Ο χορός της μέλισσας», εκδ. Κέδρος, σελ. 352

Στο κτήμα του στο Ποσείδι της Χαλκιδικής την ημέρα που συντροφιά με τους φίλους του γιόρταζε το εφάπαξ που μόλις είχε πάρει, ο Αλέξανδρος Χρηστίδης βρίσκεται δολοφονημένος ανάμεσα στα αγαπημένα του λιόδεντρα. Το γεγονός φαντάζει ανεξήγητο για την κοινωνία της Θεσσαλονίκης. Πολιτικός μηχανικός με αντιστασιακή δράση στα φοιτητικά του χρόνια τον καιρό της δικτατορίας, δημοτικός σύμβουλος στη μεταπολίτευση με πρωτοποριακή παρουσία στην τοπική αυτοδιοίκηση, υποστήριξε με τόλμη και ρομαντισμό, στη δύση της καριέρας του, τις δομές της κοινωνικής οικονομίας που δημιουργήθηκαν λόγω της οικονομικής κρίσης.
Η χήρα του εκλιπόντος αναθέτει τη διαλεύκανση του μυστηριώδους θανάτου του στον ιδιωτικό ντετέκτιβ Πέτρο Ριβέρη. Η έρευνά του από την αρχή κινείται γύρω από το περιβάλλον του Αλέξανδρου Χρηστίδη. Παράλληλα, ωστόσο, τα παράξενα μηνύματα που αρχίζει να λαμβάνει από έναν άγνωστο τον ωθούν να αναζητήσει μια σειρά κειμένων που του αφήνουν σε κεντρικά σημεία της πόλης. Τα κείμενα περιπλέκουν την έρευνά του, καθώς αναφέρονται στην ιστορία μιας παρέας νεαρών, οι ζωές των οποίων στιγματίστηκαν και έσμιξαν μέσα από έναν εξίσου τραγικό θάνατο.
Σιγά σιγά, καθώς ο ντετέκτιβ προχωράει στις κορυφές μιας ιδιόμορφης πολεοδομικής κυψέλης που σχηματίζεται στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, αντιλαμβάνεται τον γρίφο και τη σύνδεση που υπάρχει ανάμεσα στα πρόσωπα και στα γεγονότα.
Ο συγγραφέας δημιουργεί ένα πρωτότυπο νουάρ μυθιστόρημα ακολουθώντας την κατεύθυνση του ήλιου, όπως κάνουν οι μέλισσες με χορευτικές φιγούρες για να βρουν και να κυκλώσουν την κυψέλη που έχει τη γύρη, παρασύροντας αβίαστα και τον αναγνώστη να μπει μαζί του στον χορό.

Camilla Lackberg «Το χρυσό κλουβί», Μετάφραση: Γρηγόρης Κονδύλης, εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 432

Η Φέι μοιάζει να τα έχει όλα: έναν τέλειο σύζυγο, μια πολυαγαπημένη κόρη και ένα πολυτελές διαμέρισμα στην καλύτερη περιοχή της Στοκχόλμης. Όμως σκοτεινές αναμνήσεις από την παιδική της ηλικία σ’ ένα γραφικό ψαροχώρι, τη Φιελμπάκα, τη στοιχειώνουν και νιώθει όλο και περισσότερο σαν φυλακισμένη σε χρυσό κλουβί.
Κάποτε ήταν μια δυνατή και φιλόδοξη γυναίκα, πριν τα παρατήσει όλα για τον σύζυγό της τον Τζακ. Όταν διαπιστώνει πως εκείνος την απατά, ο κόσμος της Φέι γκρεμίζεται και μένει εντελώς ξεκρέμαστη. Είναι κυριολεκτικά καταρρακωμένη, ώσπου αποφασίζει να πληρώσει τον Τζακ με το ακριβές αντίτιμο της προδοσίας του, με τη δίκαιη εκδίκησή της.
Το “Χρυσό κλουβί” είναι ένα γενναίο μυθιστόρημα με πρωταγωνίστρια μια γυναίκα που τη χρησιμοποίησαν, την πρόδωσαν ώσπου να πάρει τη μοίρα στα χέρια της. Μια δραματική ιστορία εξαπάτησης, λύτρωσης και εκδίκησης.