Fractal

☆ Μήδεια εσωτερικού χώρου στο Θέατρο Άνεσις με εξαιρετική διανομή και αξιόπιστα αποτελέσματα.

Από τον Κωνσταντίνο Μπούρα //

 

ΜΗΔΕΙΑ του Ευριπίδη ΘΕΑΤΡΟ ΑΝΕΣΙΣ

 

Τα “kammerspiele” έχουν τελείως άλλη δραματουργική δομή, αφού επηρεάζονται από την σκηνική χωροταξία και την εγγύτερη σχέση κοινού-υποκριτών, όπου ακούς ακόμα και τις λεπτότερες διακυμάνσεις της αναπνοής, τα χρωματικά ημιτόνια (φωνητικά και οπτικά) είναι διαγεύστερα και το μετείκασμα διαρκέστερο.

Αντίθετα, η αναβίωση του αρχαίου δράματος σε θέατρα που κτίστηκαν για αυτά τα μεγάλα έργα και τα υποδέχτηκαν επί αιώνες, έχει μια άλλη «αρχιτεκτονική», παραβολική, δεν είναι ευκλείδεια η γεωμετρία που τα διέπει, με αποτέλεσμα όλα να είναι, να γίνονται και να επιβάλλονται υπερβολικά.

 

 

Αυτή και μόνον η ειδοποιός διαφορά είναι αρκετή για κρίνει το παραστασιακό ύφος με καθοριστικό τρόπο. Οι ελάχιστες εκφράσεις τού σώματος, οι ανεπαισθητότεροι μιμικοί μύες, τα παντομιμικά σήματα που εκπέμπει ο ενιαίος οργανισμός των δρώντων επί σκηνής προσώπων, αφηρωοποιεί την όλη τραγική διάταξη και μειώνει το αποτέλεσμα στα όρια τού αστικού δράματος, που συνυπολογίζεται με άλλα μέτρα και σταθμά, τόσο ως προς την στόχευση όσο και ως προς το μελοδραματικό αποτέλεσμα στον ψυχισμό των θεατών.

Η ψυχαναλυτική ερμηνεία, ο ρεαλισμός, η ηθογραφία, ο νατουραλισμός ακόμα, έχουν επηρεάσει τις σύγχρονες παραστασιακές εκφάνσεις των αρχαίων κλασικών κειμένων. Αφού περάσαμε τον εικοστό αιώνα από τον γερμανικό εξπρεσιονισμό και τον δέκατο ένατο αιώνα (επίσης γερμανικό) ρομαντισμό, τώρα καταλήξαμε σε μια παγκοσμιοποιημένη αντίληψη του νεορεαλισμού με ψήγματα τελετουργικής ποιητικότητας.

Η τηλεόραση, το διαδίκτυο και παλαιότερα ο κινηματογράφος επηρέασαν την «όψιν» της καθ’ ημάς αρχαίας τραγωδίας, αφού η συγγενής με αυτό το δραματικό είδος μάσκα αφαιρέθηκε, υποκαταστάθηκε κατ’ αρχήν από το έντονο μακιγιάζ και σήμερα σπανίως χρησιμοποιείται.

Ο Αριστοτέλης κι ο Ευριπίδης δεν θα αναγνώριζαν (γενικώς) την σημερινήν «όψιν» και ως προς τα σκηνικά και τα κοστούμια.

Η βασική όμως διαφοροποίηση είναι ο φωτισμός! Όλα αυτά τα φοβερά και τρομερά συνέβαιναν υπό το φως του ηλίου, ενώ σήμερα ο ηλεκτρικός φωτισμός διαφοροποιεί και τονίζει άλλα επίπεδα τού υπό-κειμένου, ενεργοποιώντας ή αποκοιμίζοντας αντίστοιχα τμήματα τού υποσυνειδήτου.

Είναι οπωσδήποτε προκλητική για τους επαρκείς ηθοποιούς η κατά το δοκούν εσωτερίκευση κειμένων γραμμένων για να εκφωνηθούν στεντορεία τη φωνή [δοτική].

Απήλαυσα την παράσταση στο θέατρο Άνεσις γιατί ήταν μετρημένη, ρεαλιστική, οικονομημένη, λιτή, διαφοροποιημένη από άλλες παρόμοιες απόπειρες, γιατί έλειπε το τελετουργικό στοιχείο (παραδοσιακό ή μη) και δεν έπαιζε σημαντικό ρόλο η μουσική (ούτε επί σκηνής ούτε κονσερβαρισμένη).

Θύμιζε μάλλον πρόβα το όλον θέαμα, στο Υπόγειο τού Θεάτρου Τέχνης, πριν κατέβουν με τον Κουν στην Επίδαυρο.

Αξιόπιστη, αξιοπρόσεκτη, αξιότιμη προσπάθεια, διδακτικού και παιδαγωγικού χαρακτήρα. Έτσι για να θερμαίνει τον υγρό χειμώνα μας.

 

ΑΞΙΖΕΙ!!! ΜΗΝ ΤΗΝ ΧΑΣΕΤΕ!!! ΕΙΔΙΚΑ ΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ, ΟΙ ΦΙΛΟΛΟΓΟΙ, ΟΙ ΘΕΑΤΡΟΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΑΡΚΕΙΣ ΘΕΑΤΕΣ. Μάθημα σκηνής, μάθημα ήθους.

 

 

 

info από το Δελτίο Τύπου:

ΜΗΔΕΙΑ του Ευριπίδη

ΘΕΑΤΡΟ ΑΝΕΣΙΣ

  • Λεωφ. Κηφισίας 14, Τηλ: 21 0771 8943
  • Πρεμιέρα –11 Φεβρουαρίου 2021
  • Σκηνοθεσία –Κάτια Γέρου

 

Video trailer

 

 

 

«Η Μήδεια είναι μία μεγάλη κιβωτός που μας διέσωσε το πλήρες φορτίο του ιστορικού πάθους εκείνων των καιρών δια μέσου των αιώνων» γράφει ο Αλέξης Διαμαντόπουλος.

Προδίδονται οι όρκοι για ειρήνη, το μίσος κυριαρχεί, οι νεαροί Έλληνες της εποχής πήγαιναν κυριολεκτικά από πόλεμο σε πόλεμο, γενιές χανόντουσαν υπηρετώντας υπερφίαλα σχέδια επέκτασης και πλουτισμού.

Το ψυχολογικό κλίμα της Μήδειας είναι το μίσος. Εξελίσσεται ένας εφιάλτης, προσγειωμένος στο επίπεδο του κρεβατιού, του προδομένου έρωτα, ακριβώς όπως στα όνειρα.

«Τώρα κυβερνά το μίσος και η αγάπη αρρώστησε» Αυτή η φράση ακούγεται στην έναρξη του έργου. Τόσο αναγνωρίσιμη σε μας γιατί οι καιροί είναι ταραγμένοι και στις μέρες μας.

Σχεδιάζοντας την παράστασή μας, το να ανιχνεύσουμε τον μηχανισμό που πυροδοτεί την έκρηξη των δυνάμεων του θανάτου, κόντρα σε κάθε λογική, σε κάθε ανάχωμα που στήνει ο πολιτισμός απέναντί τους, είναι για μας ο πρώτος στόχος.

Όπως και το να υπογραμμίσουμε τον αφανισμό των παιδιών, της νέας γενιάς ανάμεσα στις συμπληγάδες του εγωισμού και της αλαζονείας των ενηλίκων.

 

Συντελεστές

 

  • Μετάφραση: Κάτια Γέρου, Αντώνης Morgan Κωνσταντουδάκης, Νίκος Νίκας
  • Σκηνοθεσία: Κάτια Γέρου
  • Σκηνογραφία: Κυριάκος Κατζουράκης, Νίκος Πολίτης
  • Κοστούμια: Ευαγγελία Κρητικοπούλου
  • Κίνηση: Βρισηίδα Σολωμού
  • Ηχητικός σχεδιασμός: Κυριάκος Κατζουράκης, Ιωάννα Μπιτούνη
  • Μουσική τρέιλερ: Μάνος Αχαλινωτόπουλος
  • Σχεδιάστρια φωτισμού: Μελίνα Μάσχα
  • Βοηθοί σκηνοθέτη: Εβελίνα Θωμοπούλου, Γεωργία Σωτηριανάκου
  • Παραγωγή: t-shOrt, Κυριάκος Χατζημιχαηλίδης
  • Οργάνωση παραγωγής: Λίνα Φούντογλου
  • Παίζουν: Κάτια Γέρου, Νίκος Νίκας, Αλέξανδρος Σωτηρίου, Λίνα Φούντογλου, Ιωάννα Μπιτούνη

 

Αφιερώνεται στη μνήμη του Κυριάκου Κατζουράκη.

 

Χωρίς την παντός είδους βοήθειά τους η παράσταση αυτή δεν θα είχε καταφέρει να γίνει. Αλέκος Αλαβάνος, Μαρία Αλβανού, Γιάγκος Ανδρεάδης, Ελένη Αφεντάκη, Μάνος Αχαλινωτόπουλος, Νάντια Βαλαβάνη, Μάρω Δούκα, Νίκος Δούκας, Κωνσταντίνος Ευστρατίου, Μάκης Καβουριάρης, Νίκος Κόλμαν, Καλή Κυπαρρίση, Ηρακλής Κωστάκης, Σταύρος Λίτινας, Δημήτρης Μαγγίνας, Αριστείδης Παπαϊωάννου, Πέπη Ρηγοπούλου, Γεωργία Σιδέρη, Νίκος Φιλημέγκας, Κυριάκος Χατζημιχαηλίδης, Γιώργος Χατζημιχάλης,

 

Παραστάσεις:

Παρασκευή, Σάββατο & Κυριακή στις 21.15

 

Εισιτήρια:

15€ , 12€ Φοιτητικό, Ανέργων

 

Προπώληση:

https://www.viva.gr/tickets/theater/mideia

 

 

 

 

Μετά Λόγου Γνώσεως,

 

*Δρ Κωνσταντίνος Μπούρας, Επισκέπτης Καθηγητής Θεατρικής Κριτικής στο ΕΚΠΑ

https://konstantinosbouras.gr

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top