Fractal

Η Μαριανίνα Βεντούρη στο Εργαστήρι του συγγραφέα

 

 

 

 

 

Μαριανίνα Βεντούρη: “Κατάδεσμος”, Εκδόσεις Εύμαρος, Ιούλιος 2022

 

Ο ερωτικός κατάδεσμος ήταν η ύστατη, απελπισμένη προσπάθεια του αρχαίου ανθρώπου να προσελκύσει το αντικείμενο του πόθου του.

Μην έχοντας από πού να πιαστεί, πιανόταν από τη μαγική δύναμη που ήλπιζε να έχει ο ίδιος του ο λόγος.

 

ΜΝΗΣΤΗΡΟΣ ΚΑΤΑΔΕΣΜΟΣ

 

ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΕΚΑΤΗ ΟΥΡΑΝΙΑ

ΕΚΑΤΗ ΤΟΥ ΚΑΤΩ ΚΟΣΜΟΥ

ΕΚΑΤΗ ΤΩΝ ΤΡΙΣΤΡΑΤΩΝ*

 

Στο έλεός μου να συρθεί

για το φιλί και την αγάπη

που ‘ναι ωραίος ως Δαίμων

πείσμων ως Θεός

 

Σ’ ερωτολίμνη και βαθιά

να πλέουμε ως τα στερνά

κακό να μην μας εύρει

 

Κι όποιος ανάμεσά μας μπει

άντρας, γυναίκα ή παιδί

να κακοθανατίσει

 

Μάρτυς μου ο ψυχοπομπός

Ερμής κι η Θεία Εκάτη

άλλη γραφή να μην πιαστεί

πάρεξ ετούτη

 

Τους φίλους Δαίμονες καλώ

ευθύς η ευχή να πληρωθεί

κι ο υμέναιος ν’ αρχίσει.

 

 

* απόσπασμα από κατάδεσμο του 1ου αι. μ.Χ

 

Σκεφτόμουν καιρό αν θα έπρεπε να μιλήσω εγώ ή τα ποιήματα και αποφάσισα ότι το σημαντικότερο είναι το δεύτερο.

Θα σημειώσω μόνο ότι η συλλογή περιλαμβάνει πονήματα της τελευταίας πενταετίας κατά την οποία ασχολήθηκα συστηματικά με τη συγγραφή, παρακολουθώντας μαθήματα και σεμινάρια δημιουργικής γραφής και μελετώντας ποιητές σε καθημερινή βάση.

Πειραματίστηκα με τον ελεύθερο στίχο αλλά και τον παραδοσιακό δεκαπεντασύλλαβο καθώς και με δεδομένες φόρμες όπως το σονέτο, την μπαλάντα και το παντούμ. Κι εξακολουθώ να πειραματίζομαι γιατί ακόμα είμαι στην αρχή.

Ευχαριστώ θερμά τον εκδότη κύριο Πέτρο Κακολύρη που μ’ εμπιστεύτηκε στο πρώτο μου βήμα.

Ευχαριστώ πολύ και τον κύριο Γιάννη Φαρσάρη για την ευγενική όσο και τιμητική πρόσκληση για « Το Εργαστήρι του Συγγραφέα» του Fractal.

 

 

Παραθέτω ακόμη δύο ποιήματα από τη συλλογή:

 

ΚΑΡΘΑΙΑ ΑΝΤΙ ΒΑΒΥΛΩΝΟΣ

 

«Κάρθαια μεν αλαθέως ελαχύνωτον

στέρνον χθόνος, όμως γε μαν ούτοι

νιν Βαβυλώνος αμείψομαι»*

 

ΠΙΝΔΑΡΟΣ

 

 

Εκεί που ανήκω, δεν ακούμπησα ακόμη

Στην κόψη πάνω του νοτιά, στο Αιγαίο

Πες το ταξίδι μου το πιο μοιραίο

Σιμώνει.

 

Τότε την είπανε Καρθαία, τώρα Πόλες

Ήρα, Αθηνά σφιχτοκρατούν την Παναγία

Μέσα τ’ Αυγούστου μια γιορτή αγία

Για όλες.

 

Ακούω τη γλώσσα των μαρμάρων, τάζει

Πως είν’ η αρχή του κόσμου η σπουδαία

Και μες στο χώμα μαύρη, πιο ωραία

Φαντάζει.

 

Ο ποιητής δεν την αλλάζει με καμία

Κι ας είναι μια σταλιά κακοτραχάλα

Του ουρανού, του ήλιου η τρεχάλα

Μια μαγεία.

 

Τα πρόσωπα των αγαλμάτων σκάβουν

Η θλίψη, η υγρασία κι οι αιώνες

Οι θάλασσες πλατιές, οι δόξες μόνες

Παύουν.

 

Σαλπάρισε “η Ωραία Νίνα” τα κλεμμένα

Θησαύρισε ο Δανός κι οι Ευρωπαίοι

Θαρρούσαν γίνανε κι αυτοί πιο ωραίοι

Εσφαλμένα.

 

Άγριο, στεγνό το χώμα, μυρωμένο

Κοπάδια και πετούμενα αρμονία

Κι αυτός με το κεφάλι στην κακία

Χωμένο.

 

Κοίτα πως πάει η ζωή, πως τραμπαλιέται

Πάνω στου γαϊδουριού την πλάτη

Θαρρεί πως στέκει σε βαρβάτο άτι

Και καυχιέται.

 

*μτφρ: Αυτόν τον στενό, βραχώδη κόρφο γης,

την Καρθαία, δεν θα την άλλαζα ούτε με την ίδια τη Βαβυλώνα.

 

 

WEBEX

 

Ποιήματα πνίγονται στη θάλασσα.

Απλώνουν τα χεράκια τους φωνάζοντας βοήθεια.

Τράβηξε το χεράκι που προτιμάς για να σώσεις

το αγαπημένο σου ποίημα.

 

* αρνάκι άσπρο και παχύ

πηχτό και μαύρο αίμα

 

* ντήλι το καντήλι που έφεγγε

το ασώματο κεφάλι με μαντήλι

 

* γύρω γύρω όλοι

μόνη γιορτή, μόνη και σκόλη

 

* δεν περνάς κυρά Μαρία

απ’ την πόρτα, απ’ την ουσία

 

* περνά, περνά η μέλισσα

με τ’ ασφαλιτόπουλα

 

* α μπε μπα μπλομ

του κόβιντ το πογκρόμ

 

* καλήν εσπέραν άρχοντες

στα κόκκινά σας χέρια

 

Κάθε παιδάκι μπορεί να διαλέξει μόνο ένα.

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top