Fractal
Home / ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ / Συνεντεύξεις συγγραφέων / ✔ Ζέτα Κουντούρη: «Νομίζω ότι το συναίσθημα δεν προκύπτει από τη γλώσσα ή από τις λέξεις αλλά από τον τρόπο που τις χρησιμοποιεί κάθε φορά ο συγγραφέας»
14/09/2022, 8:06 πμ

✔ Ζέτα Κουντούρη: «Νομίζω ότι το συναίσθημα δεν προκύπτει από τη γλώσσα ή από τις λέξεις αλλά από τον τρόπο που τις χρησιμοποιεί κάθε φορά ο συγγραφέας»

Συνέντευξη στον Δημήτρη Βαρβαρήγο //

 

 

Η Ζέτα Κουντούρη, με ακόμα πιο έμπειρη γραφή επανέρχεται με το βιβλίο: «Κασκόλ από κασμίρι» και μας μιλάει για τα επιμελώς κρυμμένα μυστικά σε έναν δύσκολο γάμο με σαθρές βάσεις.

 

 

 

-Ποια είναι η Ζέτα Κουντούρη;

Αν εξαιρέσουμε τα βασικά, που αναφέρονται στο βιογραφικό μου, νομίζω ότι αν ήθελε κανείς να σχηματίσει μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα για το ποια είναι η Ζ.Κ. θα μπορούσε να το αναζητήσει μέσα στα βιβλία μου, μια και είναι κοινός τόπος ότι όποιος γράφει ακουμπά -εκών άκων- στα βαθύτερα κομμάτια της ψυχής του. όπως αντίστοιχα και όποιος ζωγραφίζει ή συνθέτει μουσική.

 

-Μιλήστε μας για το έργο σας, πώς ξεκινήσατε, ποιες ανατροπές και ανησυχίες ζήσατε. Πόση υποστήριξη βρήκατε από τους δικούς σας;

Ξεκίνησα όπως ξεκινάω πάντα, μ’ ένα γεγονός – ένα άκουσμα ή μια εικόνα – που με αναστατώνει και με βγάζει από τη ρουτίνα της καθημερινότητας. Σ’ ένα μικρό πάρκο, κοντά στο σπίτι μου, έμαθα πως βρέθηκε αναίσθητη, χτυπημένη στο κεφάλι, μια νεαρή κοπέλα. Κανείς στη γειτονιά δεν ήξερε κάτι γι’ αυτήν. Ταράχτηκα. Και άθελά μου βρέθηκα να την ακολουθώ στη μυστική της ζωή, αυτήν που εγώ φανταζόμουνα ότι θα είχε. Οι ανατροπές ήταν πολλές και οι ανησυχίες της ηρωίδας μου -ίδιες με τις δικές μου- ακόμη περισσότερες. Η υποστήριξη που είχα από τους δικούς μου, στο διάστημα που έγραφα και ήμουν σχεδόν απούσα, συνίστατο ως συνήθως, σε κατανόηση και αποδοχή.

 

-Πώς νιώθετε κατά τη διάρκεια της δημιουργίας;

Αναστατωμένη και έκπληκτη από «τις ζωές των άλλων», που καθοδηγούν τη γραφή μου. Βιώνω μαζί τους τις χαρές, τις λύπες τους, τα όποια συναισθήματά τους. Κι όταν μπει και η τελευταία λέξη με πιάνει πάντα μια αγωνία μήπως άθελά μου έχουν αδικηθεί ορισμένοι από αυτούς.

 

-Μετά από την κυκλοφορία κάποιου βιβλίου σας πώς αισθάνεστε;

Ίσως ακουστεί υπερβολικό αλλά τον πρώτο καιρό αισθάνομαι περίπου όπως αισθάνθηκα όταν γέννησα τις δύο κόρες μου και περίμενα με αγωνία τον γιατρό για να μου πει ότι είναι καλά και να μου τις δώσει να τις σφίξω στην αγκαλιά μου.

 

-Μιλήστε μας εκτενέστερα για το τελευταίο σας βιβλίο: «Κασκόλ από κασμίρι»

Είναι ένα μυθιστόρημα στο οποίο, με αφορμή σκοτεινές ιστορίες της καθημερινότητας, εξετάζονται οι εξαιρετικά δύσκολες σχέσεις ενός σύγχρονου ζευγαριού, του Ευγένιου και της Μιράντας, που διατηρεί εξωσυζυγικές σχέσεις και έχει δύο αγόρια στην εφηβεία. Ο φαινομενικά επιτυχημένος γάμος τους, στηριγμένος σε μυστικά και ψέματα, θα τιναχτεί στον αέρα από ένα ανώνυμο γράμμα και στη συνέχεια από τον παράξενο τραυματισμό της Μιράντας και την εξαφάνιση του Ευγένιου. Οι ρόλοι ένοχων και αθώων διαρκώς εναλλάσσονται έως ότου επέλθει λυτρωτικά στο τέλος η κάθαρση.

 

 

 

-Συχνά ο λογοτέχνης ανοίγει εμμέσως τα μύχια της ψυχής του, θεωρείτε βάσιμη τη ρήση: Τίποτα δεν είναι βρώμικο, αν είναι ομολογημένο;

Δεν ξέρω τι ακριβώς θα μπορούσαμε να ονομάσουμε «βρώμικο» στη λογοτεχνία.

Κι αν θεωρήσουμε βρώμικο -όπως συνέβαινε παλιά- κάτι που είναι ιδιαίτερα τολμηρό και μη αποδεκτό την εποχή που γράφεται, το πέρασμα του χρόνου έχει δείξει ότι οι απόψεις διαρκώς αλλάζουν. Βιβλία που παλιά σόκαραν και τα είχαν για την πυρά σήμερα θεωρούνται λογοτεχνικά αριστουργήματα. Η μοιχεία εξάλλου έχει πάψει εδώ και δεκαετίες να αποτελεί αδίκημα και η ομοφυλοφιλία είναι απολύτως αποδεκτή. Αυτό που βεβαίως εξακολουθεί και θα εξακολουθεί να σοκάρει είναι η αιμομιξία και εν γένει η ενδοοικογενειακή βία, που υπήρχαν ανέκαθεν. Σε καμία πάντως περίπτωση δεν θεωρώ ότι κάτι που θα θεωρούσαμε βρώμικο παύει να είναι τέτοιο αν είναι ομολογημένο. (Ίσως αυτό να ισχύει στην ειλικρινή μετάνοια).

 

-Πόσο δύσκολο είναι να υπηρετείς τη λογοτεχνία στη σημερινή εποχή;

Νομίζω όσο ήταν πάντα, ίσως και λιγότερο αφού -εκτός σπανίων και απαράδεκτων εξαιρέσεων σε υποανάπτυκτα κράτη- η λογοκρισία έχει επίσημα καταργηθεί στις μέρες μας και ο καθένας μπορεί να καταθέτει στο χαρτί ό,τι αισθάνεται.

 

-Η καλή γραφή προκαλεί θαυμασμό και συχνά συγκινήσεις που όλοι μοιραζόμαστε από κοινού. Αυτό είναι δείγμα πως ένα καλό έργο μπορεί να αφυπνίσει τον κόσμο;

Η καλή λογοτεχνία αναμφισβήτητα βελτιώνει και ανεβάζει το πνευματικό επίπεδο του αναγνώστη. Με αυτή κυρίως την έννοια πιστεύω ότι μπορεί και να αφυπνίσει τον κόσμο, ενημερώνοντάς τον με ενδιαφέροντα τρόπο για τα όσα συμβαίνουν γύρω μας.

 

 

-Πόσο λυτρωτική είναι για εσάς η γραφή;

Κατά τη διάρκεια της γραφής μόνο λυτρωτικά δεν μπορώ να πω ότι νιώθω. Ζω μάλλον σε μια εμπύρετη κατάσταση. Συμμερίζομαι όλο το άγχος, την αβεβαιότητα και τις δυσκολίες των ηρώων μου, και ανησυχώ γι’ αυτούς, μια που σπάνια γνωρίζω εκ των προτέρων το τέλος μιας ιστορίας μου. Η λύτρωση επέρχεται στο τέλος.

 

-Τι βιβλία διαβάζετε;

Διαβάζω κάθε ενδιαφέρον βιβλίο που πέφτει στα χέρια μου, πολύ περισσότερο αν είναι συστημένο από φίλους ή από κριτικούς που εμπιστεύομαι. Μπορώ να νιώσω με ένα αστυνομικό βιβλίο την ίδια ακριβώς απόλαυση που θα νιώσω και με ένα κοινωνικό ή ένα ιστορικό.

 

-Η ελληνική γλώσσα έχει περισσότερο συναίσθημα από τις άλλες;

Δεν είμαι σίγουρη. Νομίζω ότι το συναίσθημα δεν προκύπτει από τη γλώσσα ή από τις λέξεις αλλά από τον τρόπο που τις χρησιμοποιεί κάθε φορά ο συγγραφέας. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι η ελληνική δεν είναι μια εξαιρετικά πλούσια γλώσσα.

 

-Πιστεύετε στους ανθρώπους, στη φιλία, στον έρωτα, στην αγάπη;

Πιστεύω βαθύτατα. Θεωρώ ότι χωρίς αυτές τις αξίες η ζωή δεν θα είχε νόημα.

 

-Υπάρχει κάτι που θεωρείτε άφθαστο;

Την τελειότητα.

 

-Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

Αυτό τον καιρό δεν έχω συγκεκριμένα σχέδια, όπως δεν έχω ποτέ όταν τελειώνω ένα βιβλίο. Ωστόσο, παρατηρώντας τελευταία τον κόσμο γύρω μου νιώθω μια παράξενη εγρήγορση και πού ξέρεις; Μπορεί πάλι κάτι να έρθει να αναστατώσει τη ρουτίνα της καθημερινότητάς μου…

 

Ζέτα Κουντούρη

 

 

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Ζέτα Κουντούρη γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Νομικά και εργάστηκε ως δικηγόρος και παράλληλα ως επιστημονική συνεργάτης στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, στη Φοιτητική Λέσχη του οποίου δίδαξε για δύο χρόνια δημιουργική γραφή. Έχει εκδώσει συλλογές διηγημάτων και μυθιστορήματα. Διηγήματά της έχουν ανθολογηθεί κι έχουν δημοσιευτεί στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι μέλος της Εταιρείας συγγραφέων.

 

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top