Ποίημα: “Η τελευταία φορά ποτέ δεν είναι τελευταία”
Γράφει η Κλεονίκη Δρούγκα //
Η τελευταία φορά ποτέ δεν είναι τελευταία
Φούσκωσαν τις ρόδες
λάδωσαν τις αλυσίδες
και με την προοπτική της θάλασσας
ξεκίνησαν
μισός ουρανός μπλε μισός γκρίζος
υποσχόταν βροχή
φτάνοντας στο μονοπάτι
χαμογελώντας και κρατώντας το τιμόνι γερά
ρώτησαν έναν περαστικό
-λίγοι περνάν από εκεί πια –
αν μπορούν να πάρουν το μονοπάτι
ή έχει λάσπη και θα κολλήσουν
εκείνος κούνησε το κεφάλι θετικά
χαιρέτησαν εγκάρδια
άστραφτε κάπου κάπου μια λακούβα με νερό
το έδαφος, όμως, ήταν ξερό -ακόμη-
έκαναν ποδήλατο αργά
έφαγαν από ένα μήλο
είπαν τις ιστορίες τους
βρήκαν τη θάλασσα
πέρασαν για τελευταία φορά φέτος
μέσα απ΄ τον υδροβιότοπο
σε λίγο θα αρχίσουν οι βροχές
μέσα Οκτώβρη θα γεμίσει λάσπη
θα παίρνουν άλλον δρόμο για τη θάλασσα·
μια ακόμη αθετημένη υπόσχεση
την επόμενη μέρα έκαναν το ίδιο.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
“της απευχής τ’ αντίο”. Ανέκδοτο ποίημα του Κώστα Θ. Ριζάκη
30/04/2024, 7:43 μμ -
Ποίημα: “Τυφλή ελεγεία”
30/04/2024, 7:42 μμ -
Ποίημα: “Eλάχιστο”
30/04/2024, 7:40 μμ -
Ποίημα: “Ο καλύτερος εχθρός”
30/04/2024, 7:39 μμ -
Ποίημα: “Φθορά”
30/04/2024, 7:37 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Ποίημα: “Ο Ακροβάτης”
Γράφει η Μαρίνα Πετρή // * “Ο Ακροβάτης” Αναμεσίς πέπλα νυμφών σε ξέφωτο δάσους, ενός τσίρκου έρχομαι Ακροβάτης, στους ήχους επτάφωνης σύριγγας, κάτω απ΄ τα πεύκα τους φόβους μου έλυσε ο φιλέρημος Πάνας. ‘’ Τρώσας
Περισσότερα -
Υπερνικώντας τα στερεότυπα
Γράφει η Μαρία Λιάκου // Λώρα Λίπμαν «Το ωραίο μου πτώμα», Μετάφραση: Κίκα Κραμβουσάνου, Εκδόσεις Δώμα 2022 Οι πρώτες γυναικείες απόπειρες γραφής στην αστυνομική λογοτεχνία ξεκινούν στις απαρχές του φεμινιστικού κινήματος. Η ιστορία της γυναίκειας αστυνομικής λογοτεχνίας συνδέεται άμεσα συνεπώς με
Περισσότερα -
Διήγημα Fractal: “Έτσι αποφάσισε να μην πατάει επί πτωμάτων”
Γράφει ο Κωστής Α. Μακρής // * Έτσι αποφάσισε να μην πατάει επί πτωμάτων «Προσέχετε, κύριε! Με πατήσατε…» Όταν το πρωτοάκουσε, σαν να έρχεται από τη γη, κάτω από τα πλακάκια του πεζοδρομίου, δεν έδωσε
Περισσότερα -
«Μερικές φορές ο κόσμος σού βουλώνει το στόμα. Γίνεται τόσο μεγάλος που δεν χωράει στα μάτια σου»
Γράφει η Τζίνα Ψάρρη // Laird Hunt: «Ο νυχτερινός δρόμος», Μετάφραση: Χρήστος Οικονόμου, Εκδόσεις Πόλις «Πόσο απότομα σπάει πάντα η σιωπή, τη στιγμή ακριβώς που έχεις αρχίζει να τη συνηθίζεις» Τρία «καλαμποκολούλουδα», μαύροι δηλαδή, στην Ιντιάνα του
Περισσότερα -
Διώνη Δημητριάδου: «Έφερα τη ζωή μου τα πάνω κάτω, και όχι μόνο μία φορά. Και τώρα, σε ώριμη ηλικία, λέω πως καλώς έπραξα»
Συνέντευξη στη Χρύσα Φάντη // Η συγγραφέας Διώνη Δημητριάδου μιλά στη Χρύσα Φάντη για το κριτικό, δοκιμιακό και ποιητικό της έργο στο χώρο της λογοτεχνίας, με αφορμή την πρόσφατα εκδομένη ποιητική της συλλογή «Λέξεις απόκρημνες». -Αγαπητή κ.
Περισσότερα -
Έκθεση ζωγραφικής στον χώρο της εικονικής πραγματικότητας
Της εικαστικού Μαρίας Χαντζοπουλου Βακιρτζή // Στην ζωγραφική δεν έχουν τον πρωτεύοντα λόγο οι λέξεις όπως στην λογοτεχνία. Η εικόνα είναι η ουσία της ζωής στην ζωγραφική τέχνη . Τα χρώματα και τα σχήματα δεν λειτουργούν δεσμευτικά στην
Περισσότερα -
Tempus Verum
Γράφει ο Απόστολος Θηβαίος // Σημείωμα για το δοκίμιο «Συμβολή στην θεωρία του Νηστικού Αρκουδιού» του Γιάννη Αθανασιάδη από τις εκδόσεις Βακχικόν Έβενος, φίλντισι, μαργαριτάρια Της άλλοτε Τύρου Γιάννης Αθανασιάδης «Εννέα Ένδεκα» Ο συγγραφέας Γιάννης Αθανασιάδης δεν
Περισσότερα