Νοσταλγία και μνήμη
Γράφει η Λεύκη Σαραντινού //
Μαρία Δήμου, «Η Πόλη όπως την κράτησα μέσα μου», εκδόσεις Επίκεντρο
Βιβλίο μνήμης και νοσταλγίας για τη Βασιλεύουσα των Ρωμιών είναι το πόνημα της Κομοτηναίας εκπαιδευτικού και συγγραφέα Μαρίας Δήμου που τιτλοφορείται «Η Πόλη όπως την κράτησα μέσα μου».
Η συγγραφέας μας αφηγείται στο πόνημά της αυτό τις αναμνήσεις και τις εντυπώσεις που αποκόμισε από τη Κωνσταντινούπολη όπου εργάστηκε ως δασκάλα κατά τα έτη 2009-2012.
Οι εντυπώσεις του χώρου είναι αυτές που κυριαρχούν, σε σχέση με αυτές του χρόνου. Η συγγραφέας κάνει στο βιβλίο της αρκετές αναφορές σε κτίρια, γεγονότα, καταστάσεις και πρόσωπα των παρελθόντων χρόνων, παραμένει όμως επικεντρωμένη σε αυτό που βλέπει μπροστά της στην Πόλη τη σύγχρονη εποχή. Βέβαια, η Πόλη παραμένει γεμάτη με μνήμες διάσπαρτες από τα παρελθόντα έτη, τόσο από οθωμανικές, όσο και από βυζαντινές, αρχαίες, αλλά και μνήμες του εικοστού αιώνα της ακμάζουσας πριν το 1955 κοινότητας των Ρωμιών της Πόλης.
Η αφήγηση της Δήμου είναι γεμάτη ζωντάνια και γλαφυρότητα. Περιγράφει με έντονη συναισθηματική χροιά τις συναντήσεις της με τους μαθητές και τους συναδέλφους της στο Μέγα Ρεύμα του Βοσπόρου και τη Ζάππειο σχολή, αλλά και με τους απλούς ανθρώπους της Πόλης, μουσουλμάνους και μη και με τους εναπομείναντες Ρωμιούς της ολοένα και περισσότερο συρρικνούμενης ελληνικής κοινότητας.
Η αφήγησή της δεν ακολουθεί κάποια συγκεκριμένη χρονολογική ή άλλη σειρά, αλλά αποτελεί περισσότερο μία αυθόρμητη περιηγητική καταγραφή των εμπειριών της. Όπως μας λέει και ο τίτλος, πάνω απ’ όλα θέλει να μεταφέρει στον αναγνώστη όχι την εντύπωση που δίνει η ίδια η Βασιλεύουσα στον επισκέπτη, αλλά το πώς βίωσε η ίδια την εμπειρία της κατοίκησής της στη Νύμφη του Βοσπόρου και την εντύπωση που χαράχτηκε στη δική της μνήμη. Οι βυζαντινές εκκλησιές, οι γειτονιές του Πέρα με τα αρχοντικά σπίτια, τα λουτρά, τα πολύχρωμα παζάρια, η θάλασσα που κυκλώνει τη στεριά από τρεις μεριές με τις γέφυρες, όλα αυτά, καθώς και η εντύπωση που αφήνουν στη συγγραφέα, περιγράφονται εναργώς στο βιβλίο της, όπως και το ενδιαφέρον της για τις ανατολίτικες συνήθειες του τόπου, η περιπέτεια της στέγασής της, η αγωνία της για το άγνωστο, αλλά και η περιέργεια που νιώθει για το νέο της σχολείο στο οποίο πρόκειται να υπηρετήσει.
Μαρία Δήμου
«Αυτή την πόλη ποτέ δεν τη χόρτασα και ποτέ δεν τη γνώρισα τόσο που να φτάνει. Έμαθα όμως να τη σέβομαι και να τη δέχομαι όπως ήταν. Οι κώδικες σε κάθε τόπο είναι διαφορετικοί. Είτε τους αποδέχεσαι και μένεις, είτε δεν τους αντέχεις και φεύγεις. Αλλιώς τίποτε δε θα δεις και τίποτε δε θα ζήσεις. Τουρίστας και παρείσακτος θα μείνεις».
Διαβάζοντας το βιβλίο της Δήμου θα γνωρίσουμε κι εμείς καλύτερα τη θρυλική Πόλη των Ρωμιών, θα μοιραστούμε τα συναισθήματα της συγγραφέως και θα νιώσουμε την ίδια νοσταλγία για την εικόνα μιας Κωνσταντινούπολης που ανήκε τόσο στη Δύση όσο και την Ανατολή, με τις ακμάζουσες κοινότητες των Ρωμιών, των Αρμενίων, των Εβραίων και των Λεβαντίνων, και η οποία σήμερα αποτελεί πια παρελθόν…
Ετικέτες: Βιβλιοκριτική
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Σε ένα προκλητικό, λευκό τοπίο
30/04/2024, 9:04 μμ -
Παρακείμενα: «Μια ζωή σε αναμονή, μια ψυχή που περιμένει έναν Αύγουστο»
30/04/2024, 9:02 μμ -
Δύο μοναχικοί λύκοι σε αναζήτηση της ανατολίτικης σοφίας
30/04/2024, 9:00 μμ -
-
259 αλληγορίες, από το λογοτεχνικό σύμπαν του Καζαντζάκη
30/04/2024, 8:57 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Επτά Ποιήματα
Του Στρατή Παρέλη // * Ζήτα απ’ τα πινέλα σου να γίνουν τα φουρνέλα σου.. Ζήτα απ’ τα πινέλα σου να γίνουν τα φουρνέλα σου· φωνή που την ανακαλύπτω να με συναντά πίσω από τους
Περισσότερα -
Το πολύχρωμο παζλ της σχολικής κοινότητας
Γράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη // Χαριτίνη Μαλισσόβα «Σχέσεις γονέων- εκπαιδευτικών στο Δημοτικό Σχολείο», εκδ. Αρμός 2021 Kρατώ στα χέρια μου το βιβλίο της Χαριτίνης Μαλισσόβα με τίτλο «Σχέσεις γονέων-εκπαιδευτικών στο Δημοτικό Σχολείο»(Αρμός 2021). Η Χαριτίνη Μαλισσόβα εργάζεται ως
Περισσότερα -
Πέντε ποιήματα
Του Βαγγέλη Αλεξόπουλου // * Ουρανός Μας πετροβολάει ο ουρανός και ανοίγουμε μεταλλικές ομπρέλες ήχοι παλίρροιας και πυροβολισμοί Η θάλασσα καταπίνει το νερό γοργόνες μακιγιάρονται σε οβάλ καθρέφτες αγουροξυπνημένοι οι πνιγμένοι εραστές μας φτύνουν κατά
Περισσότερα -
Διήγημα: «Μια γνωριμία στη Σίφνο»
Της Μαρίας Σκαμπαρδώνη // * Ήταν καλοκαίρι, θυμάμαι. Μόλις είχα τελειώσει από τις Πανελλήνιες την ίσως πιο δύσκολη και αγχωτική στιγμή σε όλη την εφηβεία μου. Πήρα μία βαθιά ανάσα, δεν ήθελα να βλέπω βιβλίο μπροστά
Περισσότερα -
Δυο ποιήματα: “Κανείς δεν θα μάθει” & “Το γράμμα”
Της Αιμιλίας Πανταζή // Κανείς δεν θα μάθει Φεύγεις. Πάγου βουητό ο πόνος σωριάζει. Σκουριάς ψιχάλα λιμνάζει η ήττα. Ξέρεις. Δεν αρνιέσαι εποχών αποχαιρετισμούς. Άσπονδη φίλη μοναξιάς ζυγώνει, δεν την αντέχεις. Σ’ αγκαλιάζει. Σπρώχνονται τα περιοριστικά κρύα
Περισσότερα -
Για την κατανόηση του κειμένου
Γράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη // «Ξεκλειδώνοντας το κείμενο» του Τζέρεμυ Χώθορν. Μετάφραση: Μαρία Αθανασοπούλου. Επιμέλεια σειράς: Νάσος Βαγενάς. Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, σελ. 266 Ξεκλειδώνοντας το κείμενο. Μια εισαγωγή στην έννοια της θεωρίας της λογοτεχνίας. Γιατί είναι δύσκολο να
Περισσότερα -
✔ 13+1 ερωτήσεις για ένα νέο βιβλίο και τον συγγραφέα του: Τζίνα Ψάρρη – «Κάθε Κυριακή την ίδια ώρα»
Συνέντευξη στην Τζένη Μανάκη // «Αγάπη. Με την απίστευτη ικανότητα να βαυκαλίζεται πως μπορεί να κάνει πραγματικότητα κάθε επίπλαστο όνειρο. Μάταιη αγάπη, σχεδόν ανήθικη, ένας αρλεκίνος με φλογάτη μύτη που επιδίδεται σ’ ένα θεατρικό γοητευτικών
Περισσότερα
