Fractal
Home / ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ / Συνεντεύξεις συγγραφέων / ✔ Γρηγόρης Τεχλεμετζής: «Τα σύμβολά μου θα “μιλήσουν” σε αυτούς που θέλουν να ακούσουν»
12/07/2022, 11:01 μμ

✔ Γρηγόρης Τεχλεμετζής: «Τα σύμβολά μου θα “μιλήσουν” σε αυτούς που θέλουν να ακούσουν»

Συνέντευξη στον Δημήτρη Βαρβαρήγο //

 

 

 

 

«Γενικά είμαι πολύ μοναχικός άνθρωπος και συχνά παθιάζομαι με διάφορα πράγματα», λέει ο Γρηγόρης Τεχλεμετζής, καθώς κατέχει το ίδιον των καλλιτεχνών και μέσα από τη μοναχικότητα και την αφοσίωση να υπηρετεί το λόγο.

 

Γεννήθηκε το 1968 και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε θετικές επιστήμες. Διηγήματα, δοκίμια και σχόλιά του σε έργα συναδέλφων του έχουν δημοσιευτεί σε πολλά λογοτεχνικά περιοδικά. Το μυθιστόρημά του με τίτλο “Αφιερωμένο στην Έλενα”, κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ηριδανός (2007). Από το 2011 διευθύνει το λογοτεχνικό περιοδικό “Ο Σίσυφος”. Έχει βραβευτεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς. Δείγματα δουλειάς του και περισσότερα στοιχεία θα βρείτε στο blog του: www.tehlemetzis.blogspot.com.

 

 

-Ποιος είναι ο Γρηγόρης Τεχλεμετζής;

Η ζωή και η συγγραφή είναι ένα ταξίδι αυτογνωσίας. Δεν έχω μια παγιωμένη άποψη για τον εαυτό μου.

Είμαι ένας άνθρωπος που του λείπει ο χρόνος. Ποτέ δε θα τον νικήσω. Η μάχη μας θα διακοπεί από τον θάνατο.

 

-Ποιο ήταν το έρεισμα να ακολουθήσετε την λογοτεχνία;

Το έχω ξαναπεί ότι για μένα η συγγραφή δεν είναι επιλογή αλλά ανάγκη. Δε θα μπορούσα να ζήσω χωρίς τη χρήση της φαντασίας μου. Δεν μπορώ να δεχθώ τον κόσμο χωρίς να τον τροποποιήσω, να τον επεκτείνω ή να τον αλλάξω στο μυαλό μου. Μπορεί να τον ανακατέψω, να τον κάνω αστείο, χειρότερο ή καλύτερο, ή να τον ερμηνεύσω κατά το δοκούν. Η περιπέτεια της γραφής είναι για μένα λυτρωτική και ψυχαγωγική. Ακόμα και αν δε δημοσίευα κάτι, δε θα έπαυε η φαντασία μου να δημιουργεί, και να τα γράφω ή όχι. Η γραφή όμως βοηθάει και τη δημιουργία. Είναι αλληλένδετα.

 

-Έχει καθοριστεί η ζωή σας από αυτή την τέχνη;

Η τέχνη και η ζωή είναι για μένα συγκοινωνούντα δοχεία.

 

-Πιστεύετε πως πετυχαίνουν τα έργα σας την επικοινωνία με τον κόσμο;

Αυτό αφήνω να το απαντήσουν οι αναγνώστες μου.

Δεν πιστεύω ότι η τέχνη πρέπει να είναι για την τέχνη. Είναι για τους αναγνώστες. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι θα κάνω συμβιβασμούς ή εκπτώσεις στην ποιότητα αυτών που γράφω, ξεπέφτοντας σε εύπεπτα κλισέ που διαβάζονται ευχάριστα. Είναι μια ευαίσθητη ισορροπία.

 

-Μιλήστε μας για αυτό που καταπιάνεστε τώρα;

Είναι ένα μυθιστόρημα. Γράφω ήδη δυο χρόνια και θέλει μερικά χρόνια ακόμα. Ας το κρατήσουμε όμως ως έκπληξη.

 

-Σας διακατέχει αγωνία όταν γράφετε ένα βιβλίο;

Η γραφή ενός βιβλίου είναι σαν τοκετός. Έχει πόνο, αγωνία, αλλά και μεγάλη ευχαρίστηση, είτε κατά τη διαδικασία είτε από το αποτέλεσμα. Τίποτε αληθινό δε γίνεται αν δεν του δοθείς με όλο τον εαυτό σου.

 

 

-Μιλήστε μας για το τελευταίο σας βιβλίο, για τους ήρωές σας;

Το τελευταίο βιβλίο μου είναι η συλλογή διηγημάτων Μυθολογήματα και έντεκα πλην ένα μικρά πεζά, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος (2021).

Ξεκινώντας από μυθολογικές και ιστορικές μορφές, προσπαθώ να παρουσιάσω διαφοροποιημένες ιστορίες και ερμηνείες, κάποτε ανατρεπτικές, συνδέοντάς τες με το παρόν, με έμμεσους υπαινιγμούς και σύμβολα, ή δίνοντας τους μια διαχρονική χροιά.

Η τεχνική αυτή διατρέχει τον κίνδυνο να ξενίσει, παρ’ όλο που λέω και ξαναλέω ότι αποτελεί σοφιστικό παιχνίδι υποκειμενικότητας, από το οποίο μπορεί να κρατήσει ο καθένας ό,τι του αρέσει ή του ταιριάζει. Υπάρχουν ανάλογα παραδείγματα τροποποίησης μύθων και γεγονότων στην ιστορία της λογοτεχνίας. Μα υπάρχει πολλή δογματική πίστη σε πολλά πράγματα. Τα σύμβολά μου θα «μιλήσουν» σε αυτούς που θέλουν να ακούσουν.

Η γραφή μου συχνά είναι συναισθηματική, καταγγελτική ή διαμαρτύρεται, χωρίς, ελπίζω, να κάνω διδακτισμό ή να πέφτω στο μελό. Άλλωστε μισώ τις ηθικολογίες και τους ρομαντισμούς. Όμως δε θέλω να προσφέρω ένα ακόμα χλιαρό ποδόλουτρο.

 

-Μετά από κάθε κυκλοφορία κάποιου βιβλίου πώς αισθάνεστε;

Ικανοποίηση, φόβο και ελπίδα αν θα διαβαστεί και θα αγαπηθεί. Μου αρέσει να μοιράζομαι αυτά που έχω μέσα μου. Νιώθω έτσι λιγότερο μόνος και διαμέσου αυτής της εξομολόγησης αισθάνομαι καλύτερα.

 

-Τι βιβλία διαβάζετε;

Από πολύ μικρός διαβάζω πάντα δυο βιβλία μαζί. Ένα μυθιστόρημα ή διήγημα μαζί με ένα βιβλίο ποίησης, φιλοσοφίας ή ψυχολογίας. Ποτέ δεν μπορώ να διαβάσω δυο βιβλία του ίδιου είδους μαζί, γιατί δεν μπορώ να δοθώ σε δυο διαφορετικές ψυχοσυνθέσεις.

Με ενοχλεί πολύ όταν τα βιβλία είναι κοινότυπα και βασίζονται σε στερεότυπα. Εκτιμώ πολύ την πρωτοτυπία. Κατά τα άλλα μπορώ να διαβάσω πολύ διαφορετικά πράγματα.

Κατά καιρούς παθιάζομαι με έναν συγγραφέα, αλλά μετά με κάποιον άλλο. Ας μην πω ονόματα, γιατί θα ξεχάσω και θα αδικήσω πολλούς.

 

-Η ελληνική γλώσσα έχει περισσότερο συναίσθημα από τις άλλες;

Η γλώσσα είναι εργαλείο έκφρασης. Είναι, νομίζω, πολύ σοβινιστικό να πιστεύουμε ότι έχουμε το καλύτερο εργαλείο. Κάθε γλώσσα έχει διαμορφωθεί κατάλληλα για να εκφράσει τον εκάστοτε λαό και τις συνθήκες. Είμαστε διαφορετικοί άλλα όχι καλύτεροι ή χειρότεροι. Στις φυσικές επιστήμες μαθαίνουμε ότι δεν μπορούμε να συγκρίνουμε ανόμοια πράγματα.

Αλλά είμαι Έλληνας και η ελληνική γλώσσα με εκφράζει καλύτερα.

 

Γρηγόρης Τεχλεμετζής

 

-Πιστεύετε στους ανθρώπους, στη φιλία, στον έρωτα, στην αγάπη;

Δεν αντιμετωπίζω τις έννοιες αυτές ως αυτόνομα ιδεαλιστικά πρότυπα. Πιστεύω ότι ξεκινάνε από τον άνθρωπο και είναι για τον άνθρωπο. Άρα έχουν διαφορετική σημασία για τον καθένα και όχι μια σταθερή ουσία. Η άποψή μας για αυτές σχηματίζεται από τις «προλήψεις» μας, όπως έλεγε ο Επίκουρος, κόντρα στον Πλάτωνα.

Καθένας πιστεύει ή όχι και με διαφορετικό τρόπο σε αυτές και μπορεί να έχουν όλοι δίκιο.

Άρα μιλάμε για τον Γρηγόρη και μόνο.

Οι φίλοι μου περιορίζονται στην οικογένειά μου και σε λίγους στενούς συγγενείς, είτε λόγω χρόνου είτε γιατί δεν έτυχε.

Πιστεύω στους ανθρώπους που με αγαπάνε. Άλλα το ανθρώπινο είδος είναι πολύ ασταθές.

Αγαπάω πολύ κόσμο. Δεν έχω να χωρίσω τίποτα με κανέναν.

Ο έρωτας για μένα είναι πολύ σπάνιος. Ίσως να έχω ερωτευτεί μια ή δυο φορές στη ζωή μου.

 

-Τι ρόλο έπαιξαν στη ζωή σας, το χρήμα, η πολιτική, η μοναξιά, το πάθος;

Το χρήμα είναι ένα μέσο, που σε βοηθάει να πετύχεις κάποια πράγματα. Σε καμία περίπτωση σκοπός. Τα απαραίτητα αγαθά είναι τα πιο σημαντικά. Να μη πεινάς, να μη στερείσαι τη μόρφωση, την υγειονομική περίθαλψη και την ελευθερία. Ο καταναλωτισμός οδηγεί στην έλλειψη ικανοποίησης και στη δυστυχία.

Εφόσον ζούμε σε κοινωνίες, η ενασχόλησή μας με την πολιτική είναι απαραίτητη. Αυτό δε σημαίνει υποχρεωτικά ότι πρέπει να στρατευόμαστε σε κάποιο κόμμα.

Γενικά είμαι πολύ μοναχικός άνθρωπος.

Συχνά παθιάζομαι με διάφορα πράγματα.

 

-Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

Γράφω ένα μυθιστόρημα, κριτικές και ετοιμάζω το επόμενο αφιέρωμα για το περιοδικό Ο Σίσυφος που διευθύνω.

 

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top