Fractal

Η ποιητική ανθρωπογεωγραφία ενός πρέσβη

Γράφει η Ελένη Γκίκα //

 

«Εκεί», Μαρτυρίες από το Βιετνάμ, την Ινδονησία, την Ιαπωνία, την Κίνα, το Καμερούν, τη Γερμανία, Γιώργος Βέης,  εκδ. Κέδρος, σελ. 320

 

Πρόξενος στη Νέα Υόρκη, Γενικός Πρόξενος στο Ντόρτμουντ, στη Μελβούρνη, στο Χονγκ Κονγκ και στο Μακάο, σύμβουλος Πρεσβείας στο Πεκίνο και στη Σεούλ, επιτετραμμένος στο Καμερούν, με παράλληλη διαπίστευση στο Τσαντ, στο Σάο Τομέ-Πρινσίπε, στην Γκαμπόν, στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία και στη Γουϊνέα του Ισημερινού, πρέσβης στο Σουδάν, με παράλληλη διαπίστευση στη Σομαλία, πρέσβης στην Ινδονησία, με παράλληλη διαπίστευση στη Μαλαισία, στο Σουλτανάτο του Μπρουνέι και στο Ανατολικό Τιμόρ αλλά ποιητής κατ’ εξοχήν, ο Γιώργος Βέης μας έχει χαρίσει εκτός από τα ποιητικά του βιβλία και αρκετά βιβλία ταξιδιωτικής λογοτεχνίας που κινούνται ανάμεσα σε ποίηση, δοκίμιο και μαρτυρία, αποτυπώνουν το γράμμα και το πνεύμα του τόπου, αναδεικνύουν τις άδηλες πτυχές του μέσα από την ποιητική και οξυδερκή ματιά του αφηγητή, αποτελούν, τελικά, το δικό του αποκλειστικά λογοτεχνικό είδος.

Ακραιφνής οπαδός της ενιαίας γραφής, όπως έχει κατά καιρούς δηλώσει, δεν πιστεύει ότι υπάρχουν κόκκινες γραμμές, οι οποίες βασανιστικά χωρίζουν τα λογοτεχνικά είδη. Κατ’ αυτό τον τρόπο διαπιστώνουμε όσον αφορά το καινούργιο βιβλίο του «Εκεί», εκτός από την ταξιδιωτική μαρτυρία του από το Βιετνάμ, την Ινδονησία, την Ιαπωνία, την Κίνα, το Καμερούν και τη Γερμανία, να διασώζει την μυθολογία, την ιστορία, την ατμόσφαιρα, τους ξεχωριστούς ανθρώπους και τα αινιγματικά μυστικά του τοπίου.

Αποτελώντας κι ο ίδιος ένα κομμάτι του παζλ, με ό,τι στο μεταξύ είναι και κουβαλά: γνώσεις, συνειρμούς, ποιητική φαντασία, συγκριτική ικανότητα, αίσθηση, αίσθημα. Με εγκιβωτισμένη ζωή που εγγράφεται στο μεταξύ μέσα σ’ αυτό το τοπίο: ποιήματα που δημιουργούνται στον τόπο και από τον τόπο, επιστολογραφία φίλων κατά τη διάρκεια της εκεί διαμονής.

Και κατ’ αυτό τον τρόπο έρχεται το «Εκεί», να προστεθεί στο ήδη βραβευμένο με κρατικό βραβείο 2016 «Παντού», και από το «Ασία, Ασία» στην «Απαγορευμένη πόλη» και «Από το Τόκιο στο Χαρτούμ» και από «Μανχάταν- Μπανγκόκ» ως τον «Ινδικοπλεύστη» συμπληρώνει τη δική του τοπογεωγραφία χτισμένη με ποίηση, αισθήσεις, γνώση του χώρου και της ιστορίας του και συνειρμούς. Εφόσον όπως υποστηρίζει ο συγγραφέας «ο συνειρμός συγκαταλέγεται στα ύψιστα δώρα του χώρου. Όχι μόνον το κάθε τοπίο παράγει τους αμιγώς δικούς του συνειρμούς, αλλά ενδέχεται και κάθε γωνία, κάθε δρόμος του τοπίου να τροφοδοτεί συνειρμικά μιαν άλλη διάσταση θέασης.»

 

Γιώργος Βέης

 

Ολοκληρώνοντας να υπενθυμίσουμε ότι έχει τιμηθεί με το Κρατικό Βραβείο Μαρτυρίας το 2000, για το βιβλίο «Ασία, Ασία», και με το Κρατικό Βραβείο Χρονικού-Μαρτυρίας το 2010, για το βιβλίο «Από το Τόκιο στο Χαρτούμ». Η ποιητική του συλλογή “Λεπτομέρειες κόσμων” (εκδ. Ύψιλον) απέσπασε το Βραβείο Λάμπρος Πορφύρας της Ακαδημίας Αθηνών το 2007. Το 2012 του απονεμήθηκε ο Ανώτερος Ταξιάρχης του Φοίνικος για τις υπηρεσίες του στο διπλωματικό σώμα. Το 2014 τιμήθηκε με το Βραβείο Ποίησης του Ιδρύματος Πέτρου Χάρη της Ακαδημίας Αθηνών, για το σύνολο του έργου του. Τον Ιούλιο του 2015 προήχθη κατ’ απόλυτη εκλογή από τον βαθμό του Πληρεξούσιου Υπουργού Α’ στον βαθμό του Πρέσβεως και διορίστηκε Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Ελλάδας στην UNESCO. Τιμήθηκε με το Κρατικό Λογοτεχνικό Βραβείο Μαρτυρίας – Βιογραφίας – Χρονικού – Ταξιδιωτικής Λογοτεχνίας του 2016 για το βιβλίο του με τίτλο «Παντού: Μαρτυρίες, μεταμορφώσεις».

 

 

Δημοσιεύθηκε στον Φιλελεύθερο.

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top