Ποίημα: “Aργυρώνητα τρόπαια”
Γράφει η Λεμονιά Κουτς // *
Αργυρώνητα τρόπαια
Ματωμένο το δειλινό
σαν η θάλασσα βυθίζει τα χάρτινα του πόνου καράβια.
Μετά τον περίπλου του έτρεχες μακριά απ’ το φως
-φόβος μη σε περιμένει η σκιά στη γωνία.
Κοιμάσαι πια γαλήνιος πλάι της
σε δωμάτιο ακούρδιστου πιάνου.
Δε βάσταξε ο ουρανός τις κατάρες σου·
τις επιστρέφει με βροχή.
Σε δωμάτιο άσπρο
στέκεις ξένος ανάμεσα σε τρόπαια
κατακτήσεων αργυρώνητων.
Μάτια κενά, θολά τα στοίβαξαν σε ράφια απαστράπτοντα.
Ενώ τα γυάλιζες,
έξω από το κάστρο δίνονταν μάχες με λάσπη.
Ζούσες εν κρυπτώ. Ακόμα ζεις.
Τώρα όμως, από το παράθυρο της χαμένης ζήσης,
βλέπεις πως τα τρόπαια δεν έχουν σημασία. Τα μάτια μόνον.
Ας μιλούσαν για καθαρότητα, καμιά βροχή δε τη δίνει.
Ας έβλεπες ασπρόμαυρες ταινίες, η λήθη δε χαρίζεται.
Στην ξέψυχη αυγή απλώθηκε σκοτάδι.
Είναι πια αργά για όνειρα.
Η σκιά μονάχα παρηγορεί.
* Η Λεμονιά Κουτς είναι μαθήτρια λυκείου και ζει στα Τρίκαλα. Ελπίζει μέσα από την ποίηση, και την τέχνη γενικότερα, ο καθένας να καταλάβει τον εαυτό του και κατ’ επέκταση τον άνθρωπο.
Ετικέτες: Ποίημα
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
“της απευχής τ’ αντίο”. Ανέκδοτο ποίημα του Κώστα Θ. Ριζάκη
30/04/2024, 7:43 μμ -
Ποίημα: “Τυφλή ελεγεία”
30/04/2024, 7:42 μμ -
Ποίημα: “Eλάχιστο”
30/04/2024, 7:40 μμ -
Ποίημα: “Ο καλύτερος εχθρός”
30/04/2024, 7:39 μμ -
Ποίημα: “Φθορά”
30/04/2024, 7:37 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Διήγημα: “Μην αγγίζετε”
Γράφει ο Νίκος Φωτίου // Αγαπητοί μου συμπολίτες, παρακαλώ θα ήθελα την προσοχή σας καθώς σήμερα, έγινα μάρτυρας ενός περιστατικού που με συγκλόνισε. Σας το παραθέτω όχι για κανέναν άλλο λόγο πέρα από το να το
Περισσότερα -
Διήγημα: «Του γκαβού του πουλιού του φτιάνει ο Χριστός φωλιά»
Της Χαρούλας Βερίγου // * «Του γκαβού του πουλιού του φτιάνει ο Χριστός φωλιά» Δικά του κάστρα τα καταράχια της Μουργκάνας. Εκεί που δικαιώνεται η αστραπή και μολογά η βροντή, εκεί ροβόλαγε ο Τέλης,
Περισσότερα -
Ποίημα: “Σε τρεις διαστάσεις”
Γράφει ο Ευάγγελος Β. Τσακνάκης // * ΣΕ ΤΡΕΙΣ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ Στη Μεγάλη Μητέρα Αγέρωχη κάθεσαι στον θρόνο, σαν βράχος, ασάλευτη στον χρόνο. Του ηλίου οι αχτίδες σε χαϊδεύουν και την πλάση γαληνεύουν.
Περισσότερα -
Ποίημα: “Σκέψεις καταλύουσες”
Του Γιάννη-Στέλιου Τζιρβελάκη // * Σκέψεις καταλύουσες Με σκέφτεται κανείς, άραγε; Σε στιγμές κενού Σε στιγμές απουσίας Σε στιγμές επουσίας Σε στιγμές που ο κόσμος σταματάει Κι η ανάσα μας κόβεται Μονάχα για να επανέλθει
Περισσότερα -
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500 ΛΕΞΕΙΣ: Ανατρέποντας τα περί των πραγμάτων δόγματα
Γράφει η Διώνη Δημητριάδου // Κωνσταντίνος Νικολάου: «Βιογραφία ενός χεριού», εκδόσεις Περισπωμένη Στην πρώτη του ποιητική συλλογή ο Κωνσταντίνος Νικολάου επιχειρεί να αναμετρηθεί με όσα η ιστορία δεν επιτρέπει να αμφισβητηθούν: χαρακτήρες ιστορικών προσώπων, παραδεδομένες «αλήθειες» σχεδόν δογματικά
Περισσότερα -
Η Πραγματικότητα της Ρευστότητας
Γράφει ο Γιώργος Σιούτζος // «Γεννημένοι ρευστοί», Zygmunt Bauman, Thomas Leoncini, Μετάφραση: Σώτη Τριανταφύλλου, εκδ. Πατάκη, σελ. 128 Το βιβλίο «Γεννημένοι Ρευστοί – Μεταμορφώσεις της Τρίτης Χιλιετίας» πρόκειται για μία έκθεση βασικών προβληματισμών σχετικά με σύγχρονα κοινωνικά χαρακτηριστικά. Σε ένα
Περισσότερα -
Απόσπασμα από το υπό έκδοση μυθιστόρημα “ΡΕΤΟΥΣ, το τρυφερό χάδι του ψέματος”
Των Σίμου και Λένας Οφλίδη // * Βαφτίσια στη θάλασσα 1950 καλοκαιράκι Σε μια κοντινή ακτή σχεδόν μέσα στην πόλη, το «Νησάκι», παραλία με θολοπράσινο βούρκο λίγο παρακάτω από τους μύλους «Αλλατίνι», πρωτογνωρίστηκα με τη θάλασσα. Εγώ,
Περισσότερα
